Verwarring, ongenoegen en zelfs woede zijn nu troef bij La République en Marche (LRM), de partij van de Franse president Emmanuel Macron. Opgericht in 2017 om Macron te dienen en te gehoorzamen, maar dat laatste is aan het slijten, er is revolte in de gelederen. En zelfs in de regering waar ministers elkaar verbaal te lijf gaan.
Rouwproces
De vergadering van de parlementsleden van LRM verliep deze week bijzonder woelig. Die gekozenen voelen zich in de zak gezet door Jupiter Macron zelf die hen had opgeroepen tot “meer menselijkheid”. Velen zijn het beu en willen opstappen. Enkele zeggen zelfs “we zullen het ons herinneren”, onder meer bij de stemmingen over de pensioenhervorming die Macron zo nauw aan het hart ligt. Er liggen bij de bespreking rond 20.000 amendementen te wachten.
Aanleiding tot de revolte: het geval van extra rouwverlof voor een ouder die een minderjarig kind heeft verloren, zorgde voor de grootste heibel. LRM staat aan de schandpaal sinds haar parlementsleden een voorstel wegstemden om dat van 5 tot 12 dagen te verlengen. Ze schaarden zich daarmee achter minister van Arbeid Muriel Pénicaud. Die verklaarde dat men de ondernemingen daarmee te zwaar belast (sic). Het voorstel kwam nochtans van de UDI, een rechts groepje dat de regering steunt.
Palourde
Onmiddellijk na de stemming in het parlement, stuurde Marlène Schiappa, staatssecretaris voor Gelijkheid Man-Vrouw, een boze boodschap rond, ook aan mevrouw Macron, om uitleg te vragen.
Kort daarop reageerde de president in de hoop de schade te beperken. Wat voor een circus is dat, zei hij. Men moet toch een “palourde” (een “mossel”) zijn om zoiets te doen. We moeten menselijkheid aan de dag leggen, aldus de president die onlangs wel zonder enige schaamte een schandalige wet tegen de werklozen deed stemmen. Ook al een wet v an diezelfde Pénicaud die eerder de neoliberale hervorming van de arbeidswet (gemakkelijker ontslag van personeel) doordrukte.
Maar het onheil is geschied. Erger nog, het leidde tot zwaar gekibbel binnen de meerderheid. Bovenop kwam er ook nog ruzie over de ruzie over de zaak Mila, een lesbisch meisje van 16 die, de pesterijen beu, zwaar uitviel tegen de islam. Minister van Justitie Nicole Belloubet, dacht even dat Mila de wet had overtreden; blijkbaar wist deze juriste niet dat er in Frankrijk geen wet is tegen blasfemie. Ze had het verkeerd begrepen en bond in, met zwaar gezichtsverlies.
Lokale test
Intussen stijgt de nervositeit naarmate de gemeenteraadsverkiezingen van half maart naderen. LRM had kortgeleden nog grote ambities om allerlei steden, waaronder Parijs, te veroveren. Maar het massaal protest tegen de onpopulaire pensioenhervorming gooit roet in het eten, de ambities zijn ingeperkt.
En ondanks het aandringen van Macron, zijn er slechts tien minister, onder wie premier Edouard Philippe, die zich in de strijd werpen. LRM heeft op sommige plaatsen ook af te rekenen met dissidenten, o.m. in Parijs waar kandidaat Cédric Villani na een ontmoeting met Macron toch weigerde zich terug te trekken ten voordele van de officiële kandidaat, Benjamin Griveaux. Villani is uit de LRM gezet.
Links-rechts
In die gespannen sfeer komen de tegenstellingen rechts-links weer volop naar boven. Er worden ter “linkerzijde” (zeer relatief, die linkerzijde) “studiekringen” (waaronder un collectif social-démocrate) opgericht om de verdere verrechtsing van LRM af te remmen.
Het is vergeefse moeite. Vooral na de forse verklaring van Macron in september over immigratie, hebben ‘linkse’ gekozenen begrepen dat hun partij uitgesproken rechts is. LRM mikt steeds duidelijker op het rechtse kiezerspubliek met het oog op de presidentsverkiezingen van 2022.
