INTERNATIONALE POLITIEK

Wat na Raqqa?

Image

Op 25 september werd er in Iraaks Koerdistan een referendum georganiseerd over een onafhankelijk Koerdistan. Op 17 oktober kondigde de door Koerden geleide en door de Amerikaanse coalitie gesteunde SDF (Syrische Democratische Strijdkrachten) aan dat Raqqa heroverd was op ISIS, de Islamitische Staat (hoewel er op dit ogenblik nog steeds gevechten in de omgeving aan de gang zijn). Beide gebeurtenissen zijn van groot belang voor alle partijen die betrokken zijn bij de Syrische (burger)oorlog.

De overwinning in Raqqa betekent niet het einde van de vijandelijkheden maar eerder het begin van een nieuwe fase in de strijd in Syrië en daarbuiten. Hoe de zaken zich zullen ontwikkelen weet echter niemand. Zekerheden zijn er niet, enkel waarschijnlijkheden. Die weer snel door andere waarschijnlijkheden achterhaald zullen worden. Het hangt allemaal af van hoe de situatie zich op het terrein ontwikkelt.

Waarschijnlijk zullen de Syrische Koerden, gezien de internationale en regionale reacties op de poging tot onafhankelijkheid in Iraaks Koerdistan zeer voorzichtig manoeuvreren om zo dicht mogelijk bij hun doel te geraken: politieke autonomie binnen een verenigd Syrië. De SDF-troepen hebben de macht in Raqqa dan ook zeer snel overgedragen aan een Arabische gemeenteraad. Die is verantwoordelijk voor de stad en voor de wederopbouw ervan. De materiële schade, vooral veroorzaakt door de intense luchtbombardementen van de door de VS geleide coalitie, is echter zo groot dat de wederopbouw waarschijnlijk zeer lang en zeer moeilijk zal zijn. Wat de mogelijkheid voor ‘misverstanden’ en nieuwe gevechten er niet minder op zal maken.

Waarschijnlijk zal Bashar al-Assad’s strategie op het militaire, operationele, tactische en politieke schaakbord rekening houden met het project van de Syrische Koerden. Hoe hij zal reageren is voorlopig echter zeer onduidelijk.

Waarschijnlijk zal Turkije zijn engagement vergroten. Erdogan wil voorkomen dat er aan zijn zuidelijke grens een door Koerden geleide politiek gevoerd wordt, in welke vorm dat ook mag zijn. Turkije zal er hoogstwaarschijnlijk alles aan doen om dat doel te bereiken. De Turkse operaties zijn trouwens al begonnen met de omsingeling van Afrin in het geïsoleerde Westerse uiteinde van het Syrische Koerdistan, het inzetten van troepen in Idlib en bij Bab al-Hawa bij de Turkse grens en het aanstellen van een alternatieve Raqqa-gemeenteraad aan die die geïnstalleerd werd door de SDF.

Waarschijnlijk wordt de islamitische staat ter plaatse als verslagen beschouwd en door velen niet meer als een bedreiging gezien. Dat zou een gevaarlijke fout kunnen zijn, gezien het waarschijnlijk zal blijven vechten met alle middelen daar waar het ook maar mogelijk kan zijn.

Waarschijnlijk zal Iran zijn invloed willen blijven uitoefenen op Syrië (en Irak). Iran zal zich tegen het Koerdische project verzetten en de Syrische overheid ertoe trachten te overhalen het Koerdische idee af te wijzen. Daardoor zal het er verzekerd van blijven het grensgebied tussen Irak en Syrië verder te kunnen controleren, een voorwaarde om hun toegang naar de Middellandse Zee te waarborgen. Een bijkomend voordeel is dat daardoor de betrekkingen met Turkije zullen verbeteren. Betrekkingen die met de ontwikkeling van de ‘Qatar-crisis’ al veel progressie hebben gemaakt. Aan de andere kant dient Iran er ook voor te zorgen dat het zijn goede relaties met Rusland in stand kan houden, zeker nu het land in het vizier van Trump ligt.

Zeer waarschijnlijk zullen de VS en Rusland beoordeeld worden op hun mogelijkheid om invloed uit te oefenen op de diverse partijen, hun capaciteit om efficiënte strategieën te bedenken en uit te werken die tot oplossingen kunnen leiden. Op dit gebied heeft Rusland een voordeel gezien het directer betrokken is op het terrein. Beiden zullen nochtans moeten rekening houden met de complexiteit van de situatie en hun tegengestelde allianties en relaties tegen elkaar moeten afwegen. Als Rusland succesvoller blijkt te zijn kan dit de Amerikaanse anti-Russische sentimenten voeden en een negatieve invloed hebben op niet onmiddellijk gerelateerde problemen elders in de wereld.

Waarschijnlijk zullen de Golfstaten moeilijke keuzes moeten maken als ze Iran als een bedreiging blijven zien – wat meer dan waarschijnlijk is. Ze zullen Iran’s invloed zo veel mogelijk willen tegenwerken en daarom trachten allianties (of op zijn minst sterkere relaties) aan te gaan met andere (regionale en extra regionale) landen. De toenadering tot Israël zal waarschijnlijk groter worden.

Waarschijnlijk zullen al die politieke, diplomatieke en militaire manoeuvres hun invloed hebben op de activiteiten en de financiering van Ngo’s en de contracten van bedrijven die betrokken zullen zijn bij de wederopbouw.

De enige zekerheid bestaat eruit dat de globale situatie nog zeer lang zeer onduidelijk zal zijn en permanent zal veranderen. De Syrische bevolking die nu al zes jaar van de ene miserabele situatie in de andere uitzichtloze toestand verzeilt moet zich, helaas genoeg, voorlopig niet te veel illusies maken op een beter leven.

Relevant

Syrië, de winnende as der Broeders

Niet alleen de Russen en de Iraniërs pakken in Syrië hun biezen. Ook de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en de Saoedi’s kijken zuur. Zij, vooral de Emiraten, hadden gewed…

Bommenregens op Syrië

Syrië is sinds de val van het Assad-bewind zelden zo zwaar gebombardeerd als de voorbije dagen. De VS bestookten meer dan 75 doelwitten van Daesh (IS), Israël dropte bommen…

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Laatste bijdrages

Gaza, rivièra of piratenkust? 

De vraag.  Het antwoord van Donald Trump, de Amerikaanse president, mag dan een provocatie zijn of gewoon onbeleefd en idioot, dat neemt niet weg dat de vraag reëel en…

“Trump is erg hypocriet”

Er gaat geen dag voorbij of er komt een of ander gruwelverhaal uit Washington. President Trump gaat door met dreigen en alweer dreigen. Van Palestina naar Panama en Mexico.…

Armenië lonkt naar VS na teleurstelling in Rusland

Met een lopend proces in Bakoe tegen de voormalige leiders van Nagorno-Karabach en een steeds brutalere president Ilham Alijev, is Jerevan op zoek naar nieuwe strategische partners. De desillusie…

Alles anders en beter?

You May Also Like

×