Washington voert de clandestiene operaties tegen Venezuela op

In haar vorig artikel in Uitpers van juli-augustus ll. legde Eva Golinger uit dat zelfs de Europese Commissie betrokken is bij de propaganda tegen Hugo Chavez in Venezuela. Recente informatie geeft aan dat het nog erger is. De VS zet alle middelen in voor de komende presidentsverkeizingen van 2012.

Miljoenen dollars worden versast naar oppositiegroepen in Venezuela via USAID, terwijl het Pentagon een nieuw PSYOP (psychological operation) programma heeft opgezet gericht tegen Venezuela, waaronder een gedurende 2011 in Venezuela uitgezonden Spaanstalig televisieprogramma 5 dagen per week.

Het jaarrapport 2010 van het Office of Transition Initiatives (OTI), een afdeling van het US Agency for International Development (USAID), over zijn activiteiten in Venezuela toont aan dat minstens 9.29 miljoen $ (6,8 miljoen €) werd geïnvesteerd in inspanningen om ‘objectieven van het VS buitenlands beleid … en democratie te ondersteunen’ in dit Zuid-Amerikaanse land. Dat betekent een toename van 2 miljoen $ ten overstaan van de 7,45 miljoen $ die in 2009 werden verdeeld door deze organisatie om politieke anti-Chavez activiteiten te financieren.

Het OTI is een afdeling van USAID die zich toelegt op ‘de ondersteuning van de doelstellingen van het Amerikaans buitenlands beleid door in prioritaire landen lokale partners te helpen bij de promotie van de democratie. OTI werkt ter plaatse om snelle, flexibele korte termijnhulp te bieden voor essentiële politieke transitie en stabilisering’. Hoewel het OTI altijd al wordt gebruikt om miljoenen dollars in baar geld te versassen voor korte termijn doelstellingen naar politieke groepen en activiteiten die de agenda van de VS ondersteunen in strategisch belangrijke landen, is het geval van Venezuela toch apart.

OTI opende zijn kantoor in Caracas in 2002 net na de door de VS gesteunde mislukte staatsgreep tegen president Hugo Chavez en is er nog altijd. Het OTI kantoor in Venezuela is het langst bestaande van zijn soort in de geschiedenis van USAID.

In een confidentiële nota van 22 januari 2002 meldt Russell Porter, hoofd van het OTI, hoe en waarom USAID haar deuren opende in Venezuela: “OTI kreeg op 4 januari de vraag een programma te overwegen in Venezuela van de Office of Andean Affairs van het State Department (het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken) … ons werd gevraagd of we projecten en assistentie konden bieden om democratische krachten te ondersteunen die onder toenemende druk kwamen te staan van de regering Chavez.” Porter bezocht Venezuela op 18 januari 2002 en gaf volgende commentaar: “Om democratie nog enige kans op overleven te geven is onmiddellijke steun nodig voor onafhankelijke media en het sociale middenveld … één van de grootste zwakheden van Venezuela is de afwezigheid van een actief sociaal middenveld … De National Endowment for Democracy (NED) heeft een project van 900.000 $ in Venezuela die samen met het National Democratic Institute (NDI), het International Republican Institute (IRI) en het Solidarity Center politieke partijen en vakbonden ondersteunt … Dit project is nuttig maar absoluut onvoldoende. Het is niet flexibel genoeg en werkt te weinig met nieuwe niet-traditionele groepen. Er ontbreekt ook een mediacomponent.”

Sindsdien is OTI aanwezig in Venezuela en versast het elk jaar miljoenen dollars om het politiek conflict in stand te houden. Volgens het jaarrapport van 2010 opereert OTI nu ‘vanuit de VS-ambassade en is het een onderdeel van een grootschalige inspanning van de VS-diplomatie om democratie in Venezuela te promoten’.

De voornaamste investering van 9.29 miljoen $ belastingsgeld ging naar de campagne van de oppositie voor de parlementaire verkiezingen van 26 september 2010: “USAID werkt met verschillende partnerorganisaties vanuit het brede spectrum van het sociale middenveld … biedt technische assistentie aan politieke partijen … ondersteunt inspanningen om het sociale middenveld te verstevigen.” In Venezuela is het algemeen bekend dat men met ‘sociaal middenveld’ de oppositie tegen Chavez bedoelt.

Ondanks de publicatie van het algemene USAID/OTI budget blijft de feitelijke instroom van fondsen in Venezuela geheim. Toen OTI zijn burelen in Caracas opende in 2002 nam het een Amerikaans privé-bedrijf in de hand, Development Alternatives Incorporated (DAI), een van de grootste contractanten van het State Department in de wereld. DAI had een kantoor in El Rosal – de Wall Street van Caracas – van waaruit jaarlijks miljoenen dollars naar kleine beurzen gingen van niet meer dan 100.000 $ voor meestal onbekende Venezolaanse organisaties. Van 2002 tot 2010 werden meer dan 600 van dergelijke beurzen toegekend vanuit het kantoor van DAI naar anti-Chavez groepen, journalisten en campagnes in de privé-media.

In December 2009 kwam DAI in serieuze problemen met zijn activiteiten in Afghanistan toen vijf van zijn werknemers gedood werden door Taliban tijdens een aanval tegen hun kantoor in Gardez op 15 december. Amper enkele dagen eerder was Alan Gross, een andere DAI-werknemer, aangehouden in Cuba en beschuldigd van subversie voor het illegaal overhandigen van geavanceerd materiaal voor satellietverbindingen aan dissidenten.

Op 30 december 2009 verscheen een artikel van mij op het internet, “CIA Agents assassinated in Afghanistan worked for “contractor” active in Venezuela, Cuba” (CIA-agenten vermoord in Afghanistan werkten voor contractant actief in Venezuela, Cuba) die het verdachte karakter van de activiteiten van DAI in Afghanistan, Cuba en Venezuela aantoonde. Jim Boomgard, CEA van DAI, was gealarmeerd door dit artikel en probeerde me tot een privé-meeting te overhalen in Washington om mijn artikel te ‘bediscussiëren’. Toen ik dat weigerde, bedreigde hij me ermee me te beschuldigen van ‘het in gevaar brengen van alle DAI-werknemers in de wereld’. Met andere woorden, als er met hen iets zou gebeuren, zou ik daar persoonlijk verantwoordelijk voor gesteld worden.

Boomgard beweerde van de operaties van zijn bedrijf in Venezuela weinig te weten, maar hij begreep maar al te snel dat wat DAI in Venezuela aan het doen was bijlange na niet zo belangrijk was voor zijn bedrijf als wat ze deden in Afghanistan en andere landen met een conflictsituatie. Enkele weken later sloot DAI plots zijn kantoren in Caracas.

OTI daarentegen gaat onverminderd door en, hoewel het nu andere partners heeft zoals het IRI, het NDI, Freedom House and het Pan American Development Foundation (PADF) om zijn budget van multimiljoenen dollars door te sluizen, is er geen enkele transparantie in de toekenning van die fondsen aan Venezolaanse groeperingen.

Een rapport van mei 2010 door de Spaanse denktank FRIDE meldt dat het grootste deel van het jaarlijkse budget van 50 miljoen $ die internationale instellingen als ‘steun voor de democratie’ in Venezuela aan anti-Chavez groeperingen geven het land illegaal binnenkomt. Volgens dit rapport brengen Amerikaanse en Europese instellingen baar geld in dollars en euro’s het land binnen om de ‘strikte invoerwetgeving voor financiële transfers’ te omzeilen en wordt dat geld op de zwarte markt gewisseld om nog in waarde te stijgen. Deze methode laat toe een financieel spoor te vermijden van de financiële transacties voor het illegaal sponsoren van politieke activiteiten.

Als DAI niet langer actief is in Venezuela om ‘kleine beurzen’ toe te kennen aan Venezolaanse groepen, hoe komen de miljoenen dollars van USAID dan bij de begunstigden terecht? Volgens USAID werken ze nu vanuit de Amerikaanse ambassade. Geeft de ambassade dus illegaal fondsen aan Venezolanen? Het jaarrapport 2010 van OTI toont ook aan dat deze instelling de intentie heeft door te gaan met hun Venezolaanse partners te steunen. In het hoofdstuk ‘Upcoming Events’ (komende activiteiten) maakt OTI duidelijk waar hun energie naar toe gaat: de presidentiële verkiezingen van December 2012.

USAID is niet de enige Amerikaanse instelling die zich actief moeit met Venezolaanse aangelegenheden. In het Pentagon budget voor 2011 staat een aanvraag voor een nieuw voorstel van PSYOP door het Southern Command (USSouthCom), dat alle militaire activiteiten in Latijns-Amerika coördineert.

Deze PSYOPs zijn ‘geplande operaties om geselecteerde informatie en indicatoren over te brengen aan een buitenlands publiek om hun emoties, motieven, objectieve redeneringen en uiteindelijk het gedrag van buitenlandse regeringen, organisaties, groepen en individuen te beïnvloeden. De uitvoering van deze PSYOP houdt ook onderzoek in naar dit buitenlands publiek, de ontwikkeling, productie en verspreiding van deze producten om dit publiek te beïnvloeden en het houden van evaluaties om de efficiëntie van deze PSYOP activiteiten te bepalen. Die activiteiten kunnen ook het beheer van verschillende websites inhouden en de observatie van geschreven en elektronische media. ’ Of zoals de aanvraag voor 2011 aangeeft, het organiseren van een radioprogramma in een vreemd land om de agenda van de VS te promoten.

Het nieuwe PSYOP programma van USSouthCom zal een nieuw initiatief van het State Department aanvullen dat wordt uitgevoerd door de Board of Broadcasting Governors (BBG) die de propaganda van de VS in de wereld beheert. Het enorme budget van BBG voor 2010 bedraagt 768.8 miljoen $. (562 miljoen €) Het bevat ondermeer een Spaanstalig televisieprogramma voor Venezuela vijf dagen per week van de Voice of America (VOA). Deze toename van PSYOP activiteiten en pro-VS propaganda tegen Venezuela betekent een escalatie van de Amerikaanse agressie in de regio.

Daarnaast loopt er sinds 2006 nog altijd een speciale inlichtingenoperatie tegen Venezuela en Cuba vanuit het kantoor van de directeur van het Department of National Intelligence (DNI). Er bestaan slechts vier van deze DNI-operaties: tegen Irak, Noord-Korea, Afghanistan/Pakistan en Venezuela/Cuba. Deze missies krijgen het leeuwendeel van het jaarlijkse DNI-budget van 80 miljard $ om in het grootste geheim te opereren.

Eva Golinger, 11 November 2010

Originele tekst in dit ZNet artikel