Het is voor iedereen duidelijk dat de bloeddorstige brutale vijand, de Islamitische Staat (IS)°, die de minderheden van Jeziden, Koerden en christenen in de regio bedreigt, over goede en moderne wapens beschikt. Het westen beroept zich nu op “humanitaire” redenen om nieuwe wapens naar het crisisgebied te sturen. De redenering dat men geen wapens levert in conflictgebieden wordt met de huidige wreedaardige crisis en ‘onze’ reacties erop zeer in vraag gesteld. De wapenverkopers lijken een middel te hebben gevonden om het taboe over wapenleveringen naar conflictgebieden te doorbreken.
Humanitair?
Deze reactie in de Europese en (Noord-)Amerikaanse hoofdsteden moet tot nadenken stemmen na de retoriek bij hun vorige militaire interventies in Joegoslavië, Irak, Afghanistan en Libië. Deze westerse interventies gebeurden niet uit menslievendheid of verbondenheid met de mensenrechten; het betreft een duidelijke versluiering van de ware reden, die onze leidende politici nodig hebben om hun militaire interventies aan de buitenwereld te kunnen verkopen. De ware reden is de wil om hun invloedssfeer uit te breiden, hun greep op de voorhanden zijnde grondstoffen te versterken en nieuwe afzetgebieden te veroveren.
Deze eenvoudige waarheid geldt ook voor het Midden-Oosten, rijk aan de nodige energiebronnen voor de westerse economieën. Wanneer het daadwerkelijk de bedoeling is om de bedreigde bevolkingsgroepen voor het moorddadig optreden van IS te beschermen, dan moet naast het debat over wapenlevering ook een centrale discussie gevoerd worden over de steun die sommigen deze groeperingen hebben gegeven, of over de wetgeving van Turkije en Duitsland om de Koerdische PKK buiten de wet te stellen en te verbieden. Het is immers de Koerdische PKK en de met hen verbonden YPG die in de eerste frontlijn staan tegen ISIS en in Syrië al jaren de strijd voeren tegen de Jihadstrijders. De Jihadstrijders die daar de erkenning en steun krijgen van het Westen, vooral de VS.
Alleen voor de “medestanders”
Volgens een recente uitlating van Obama functioneert de Koerdische regio van Irak zoals ‘we’ het graag zien, dat is dan ook een van de redenen waarom de luchtaanvallen van VS zich voorlopig beperken tot de verdediging van dit landsdeel.
Waarover men ook niet spreekt is het feit dat de VS tot voor kort nog wapens en opleidingsinstructeurs heeft geleverd aan de ISIS-strijders in Jordanië om de oorlog tegen Assad in Syrië te voeren. In de Syrische gebieden onder hun controle hebben ze zich schuldig gemaakt aan systematische en wreedaardige moordpartijen op christenen en burgers. Toen was er van protest van het westers imperium weinig te zien.
Washington heeft nog nooit een oorlog gevoerd voor de bescherming van mensenrechten, deze werden overal vertrapt met leugens en met brutaal militair optreden. Hun oorlogen zijn vooral gericht op het veiligstellen en beschermen van energietoegang en andere economische belangen. Dat is dan ook de belangrijke reden waarom hun huidig voorlopig optreden zich concentreert op het Koerdische landsdeel van Irak. Iraaks Koerdistan heeft het grootste olie- en gasgebied van het land, er werken duizend Amerikanen in de olie en gaswinningsbedrijven die moeten beschermd worden. Ze zijn daar niet om van de gezonde berglucht te genieten maar in opdracht van Amerikaanse energieconcerns.
Hierbij worden consequent twee feiten geïgnoreerd. De formulering dat men uitsluitend wapens aan ‘de Koerden’ zal leveren is onprecies en misleidend. Want Koerden in algemene zin zijn er niet. Er zijn verschillende Koerdische milities, die verschillende doelstellingen nastreven.
Er wordt niet geleverd, zoals we uit de plannen kunnen opmaken, aan groepen die daadwerkelijk staan voor het idee van een nieuwe functioneerbare maatschappijorde. Geleverd wordt er ook niet aan deze die op een terroristenlijst staan, maar wel aan deze die door het Westen kunnen gestuurd en gecontroleerd worden. Deze “bondgenoten” zijn de Peshmerga van Masud Barzani en ook het Irakees leger. Dit leger bevindt zich in een erbarmelijke toestand, het steunt op groepen met diverse loyaliteit en heeft vooral aangetoond dat het niet strijdwaardig is. Wapens voor dit leger kunnen in de korst mogelijke tijd, wanneer hun stelling of kampement overrompeld wordt, bij de ISIS strijders belanden.
De Peshmerga van Barzani hebben hun militiegebied in de huidige escalatie zonder strijd overgeleverd aan IS. Er wordt gespeculeerd dat dit gebeurd is om hun oude vraag naar meer bewapening vanuit het westen te benadrukken. Het blijft afwachten hoe Barzani zal handelen wanneer de Islamitische Staat overwonnen zal zijn. Alhoewel er op dit ogenblik , door de noodtoestand, tussen de verschillende Koerdische fracties een voorwaardelijk gezamenlijk optreden is overeengekomen. Dat sluit echter niet uit dat er na een tijd spanning en conflict zou ontstaan tussen de traditionele Koerdische groepen, wanneer het om de werkelijke politieke macht in Koerdistan gaat. Dan kunnen de aan Barzani geleverde wapens tegen de Koerdische progressieve beweging ingezet worden.
Blinde vlekken
Wie nog niet overtuigd is dat er weinig naastenliefde in het spel is om wapens naar Irak te sturen, probeert best nog wat verder te kijken. Naar zaken waarover niet gesproken wordt noch in regeringskringen noch in onze main-stream media. Er wordt niet gesproken over de oorzaak van de huidige situatie in het land, die reikt van een aanvalsoorlog tegen een soeverein land op basis van leugen en in tegenspraak met het geldend volkenrecht tot een jarenlang door soennieten gesteunde machtsstrijd tegen een totaal gediscrediteerde regering in Bagdad. De mislukte staat waaraan men nu wapens wil leveren is juist de reden en oorzaak van de etnische en religieuze verdeeldheid, het is het resultaat van het imperialistische koloniale machtsstreven in dat land.
Maar los van de geschiedenis, doet het Westen er alles voor om bepaalde blinde vlekken verder uit de openbaarheid te houden. Waarom spreekt niemand over de rol van onze NAVO-partner Turkije. Dat Ankara diverse Jihad-groepen duldt en steunt, waaronder ISIS, om zo de oorlog tegen Assad en de Syrische Koerden op te drijven, wordt in onze media weinig gethematiseerd. Ook over de beschieting van Koerdische protestanten krijgen we weinig te horen of het feit dat op 21 augustus het Turkse leger het vuur opende op 100 Jezidische vluchtelingen die probeerden de grens te overschrijden. Ook hier was van een EU, NAVO en VS protest niets te merken.
Wanneer men over wapenleveringen spreekt komt een ander land in het vizier, namelijk Saoedi-Arabië. Deze Golfmonarchie is als sponsor van talrijke Jihad-strijders geen onbekende, het is bovendien een belangrijke klant bij de westerse wapenverkopers. Als men in deze regio wapens verkoopt is het niet te voorzien waar ze uiteindelijk terecht komen. Het moderne wapentuig waarmede ISIS haar strijd voert komt uit de VS, Duitsland, Frankrijk. Het werd door het Irakees leger achtergelaten bij zijn vlucht uit Mosul. Ook de Golfmonarchieën zijn voor ISIS belangrijke wapenleveranciers en financiers van hun oorlog.
Als men daadwerkelijk wil helpen zijn er andere mogelijkheden dan wapenleveringen. Men kan Turkije tot de orde roepen, Saoedi-Arabië en Qatar geen wapens meer verkopen, de levering van hulpgoederen opdrijven, vluchtelingen een veilig onderkomen bieden en in sommige landen het verbod op de PKK opheffen.
Maar het gaat voor het Westen in de eerste plaats niet om te helpen, maar om puur machtsstreven in de regio vanwege de VS en zijn Europese vazallen in hun onderlinge verdelingsstrijd van de 21ste eeuw. Bijgevolg is het nodig om de taboes te doorbreken de ware reden van hun optreden aan het daglicht te brengen.
°Islamic State is de nieuwe naam voor de groepering die voorheen bekend was als ISIS, Islamic State in Iraq and Syria, of ook ISIL, Islamic state in Iraq and the Levant.
