Waarover Uitpers weinig of niet schrijft

Er zijn veel onderwerpen waarover Uitpers niet schrijft. We kregen zelfs ooit op een Uitpers-gesprek het verwijt de problemen van de Braziliaanse PT van Lula onder de mat te vegen. Het deed pijn, want we wilden er precies wel veel aandacht aan besteden. Helaas, de middelen en persoonskracht van Uitpers zijn zo beperkt. Zo hadden we deze maand graag uitgewijd over enkele hierna volgende onderwerpen. Maar alweer: de beperkte middelen, de beperkte frequentie. Een reden om ons extra te steunen zodat we misschien ooit de frequentie kunnen opvoeren.

Enkele onderwerpen die meer aandacht van Uitpers verdienen zijn onder meer:

• Fischer. De gewezen Duitse minister van Buitenlandse Zaken en voorman van de Groenen, Joschka Fischer, valt zwaar uit naar die Groenen. In een boek vaart hij uit tegen de zogenaamde ‘Fundis’ en de eeuwige strijd tussen illusie en realiteit. “De discussies met mensen die nauwelijks weten waarover ze praten, hebben mij uitgeput”, aldus Fischer. Hij legt uit hoe hij in 1999 zijn partij ervan overtuigde de Navo interventie tegen Belgrado te steunen. Hij verwijt de Groenen dat ze niet achter de Duitse deelname aan de oorlog in Afghanistan staan. Fischer was in 2002 voor steun aan de Amerikaanse oorlogsplannen tegen Irak, maar kanselier Schröder was tegen.

• Een valse held – Jilali El-Mrabet werd op 9 februari slachtoffer van een agressie in Sainte-Généviève-des-Bois, bij Parijs. Na dagen in de coma ontwaakt hij als een held. Hij zou de verdediging op zich hebben genomen van een vrouw die door een jongerenbende werd bedreigd. El Mrabet kreeg aan zijn ziekbed bezoek van kandidaat Nicolas Sarkozy die hem drie weken later als minister van Binnenlandse Zaken een medaille van moed gaf. El-Mrabet herinnerde zich niets, maar nadien kwamen getuigen, ook de vrouw, vertellen dat hij gewoon het slachtoffer van die bende was geworden, zonder enige heldendaad. El Mrabek is ervan overtuigd dat zijn geval is gemanipuleerd met het oog op de verkiezingen. Het doet denken aan het geval van Marie L., eerder in Uitpers besproken.

• Mensensmokkel – Voor de kust van Jemen zijn 66 vluchtelingen verdronken toen mensensmokkelaars hen dwongen overboord te springen. Van de 178 die aan land konden komen, werden er verscheidene door Jemenitische militairen beroofd. Volgens het VN-Commissariaat voor de Vluchtelingen zijn er dit jaar al minstens 439 mensen uit Ethiopië en Somalië onderweg naar Jemen verdronken. Hoe wanhopig moet men zijn om op gammele bootjes en tegen fikse betaling naar Jemen te willen vluchten.

• Opgeblazen cijfers – In Frankrijk worden de cijfers over misdaad door benden systematisch opgeblazen. Dat schrijven Jean-Hughes Matelly en Christian Mouhanna, twee onderzoekers in het boek “Police: des chiffres et des doutes” (Michalon). Ze beschrijven hoe die cijfers worden gemanipuleerd, onder meer onder druk van gewezen minister van Binnenlandse Zaken Sarkozy. Vooral de cijfers over stedelijk bendengeweld zijn overtrokken, aldus de onderzoekers.

• Paus en Franco – Paus Benedictus XVI gaat 498 Spaanse religieuzen zalig verklaren. Het gaat om 498 personen die op diverse manieren tijdens de burgeroorlog door de Republikeinen werden omgebracht. Zijn voorganger Johannes Paulus II had al eerder 471 “martelaars”, allemaal uit het Franco-kamp, zalig verklaard. De jongste golf van zaligen heeft te maken met de felle campagne van de kerkelijke overheid tegen de regering Zapatero die eerherstel wil voor de slachtoffer van het Franco-regime.

• Hongaarse fascisten – In Hongarije hebben 600 jongeren de eed afgelegd als nieuwe leden van de Hongaarse Garde, een uiterst-rechtse paramilitaire beweging. Zij defileerden in zwarte uniformen terwijl 1.500 sympathisanten met een vlag uit het nazi-regime zwaaiden. Op een eerdere plechtigheid hadden katholieke priesters die vlag gezegend. De Hongaarse Garde telt talrijke sympathisanten onder de leiding van de grootste oppositiepartij, Fidesz.

• Les canuts – Eveneens bij gebrek aan tijd en middelen, geen uitvoerige bespreking van “Les Révoltes des canuts” (1831-1834) – van Fernand Rude, Uitg. La Découverte. Het gaat hier om een heruitgave van een klassieker over de opstanden van de canuts, de arbeiders uit de zijdefabrieken die in opstand kwamen tegen de steeds lagere lonen. Ze werden in 1831 meester van de stad, maar het leger maakte een einde aan de opstand. In 1834 kwam er een nieuwe opstand, beter georganiseerd en gepolitiseerd. In 1831 kwam er geen repressie, in 1834 vielen er honderden doden. Een voorbode van de Commune van Parijs van 1871?

(Uitpers, nr 91, 9^de jg., november 2007)