Het zal u ook wel al zijn opgevallen: oorlogen blijven maar duren; elk gewapend conflict blijft onophoudelijk naschokken registreren. Dit stuk is geïnspireerd op een artikel van professor James Petras. Het beschrijft dat de VS nooit oorlogen winnen ondanks de biljoenen investeringen in zijn oorlogsbudget en zijn duidelijke militaire superioriteit. Laat ons even kijken hoe dat komt.
permanent
De VS zijn momenteel betrokken in zeven bloedige oorlogen en conflicten over de hele wereld, Afghanistan, Irak, Pakistan, Syrië, Jemen, Somalië en Libië. Ze hebben er nog geen enkele gewonnen.
Vergeten we daarnaast de vele conflicten niet waar de schaduw van Washington blijft over hangen: de open lucht gevangenis van Gaza, de Amerikaanse proxy oorlog tegen Palestina uitgevoerd dor Israël, plus de oorlogszucht tegen Iran, Venezuela en Noord-Korea en vanuit een zeker opzicht het conflict met Mexico en Canada. Dit brengt ons tot de sancties tegen Rusland en China en de Trump bedreiging tegen de rest van de wereld.
Andere oorlogen en conflicten die nooit bedoeld waren om gewonnen te worden omvatten bijvoorbeeld Clintons (en dus NAVO’s) ontmanteling van Joegoslavië in de jaren negentig. De zogenaamde Balkanisering wordt nu gebruikt voor andere opdelingen in de wereld: ‘divide to conquer’. Veel van de voormalige Joegoslavische republieken hebben nog geen werkelijke vrede met elkaar. Tito was ooit in staat om het land vreedzaam bij elkaar te houden en van Joegoslavië een welvarend land in Europa te maken. Na de implosie van de Sovjet-Unie wilde Washington in haar imperiaal streven geen zelfstandige, goed draaiende staten meer die buiten haar invloedssfeer vielen. Alles en iedereen moest ingeschakeld worden in de Pax Americana. Tegelijkertijd bracht de NAVO zijn militaire basissen dichter bij de Russische landsgrens.
Laten we ook niet vergeten dat verschillende Midden-Amerika conflicten van de jaren 1980, Nicaragua, El Salvador, Honduras, Guatemala, de achtjarige oorlog tussen Irak-Iran werkelijk tot chaos en wanorde geleid hebben in die landen. De VS en het hele Westen blijven wapens leveren en aan politieke beïnvloeding doen om de interne vijandelijkheden aan de gang te houden.
Al deze oorlogen zijn verboden volgens de geldende internationale wettelijke normen. Maar de ‘speciale en uitzonderlijk natie’, de VS, respecteert ze niet. John Bolton, de grote neoconservatieve havik in de Trump ploeg, heeft onlangs het Internationaal Strafhof aangevallen en z’n rechters met sancties bedreigd in geval ze Israël zouden durven vervolgen voor oorlogsmisdaden.
We kunnen niet om de vaststelling heen dat de VS, en het Westen, sedert het einde van de koude oorlog in een permanente staat van oorlog verkeren.
Waarom?
Waarom geraken deze oorlogen niet opgelost? Het antwoord is simpel, het is niet in het belang van de VS om oorlogen te winnen.
De redenen zijn verschillend. Een oorlog die beslecht wordt met een duurzame vrede heeft als resultaat dat er geen wapens meer verkocht kunnen worden, dat er niet meer gevochten wordt, geen vernietiging en angst meer en geen krankzinnige winst voor de oorlogsindustrie en haar financiers. Maar vooral een land in vrede is moeilijk te manipuleren, in de lijn te houden of uit te hongeren, dus is het aangewezen om een land constant op een niveau van conflict te houden. Een conflict dat zelfs met een ‘regime change’ niet eindigt, zoals we in veel gevallen over de wereld zien. Een voorbeeld hiervan is Oekraïne. Nadat de VS, NAVO en EU in februari 2014 de Maidan staatsgreep had helpen opzetten kwam er geen vrede. Victoria J. Nuland, toen VS vice-minister Buitenlandse-Zaken, zei letterlijk dat Washington meer dan 5 miljard dollar geïnvesteerd had om een regime change en ‘democratie’ in Oekraïne te bewerkstelligen.
Nu is er nog steeds burgeroorlog in Oost-Oekraïne, waar de Russisch sprekende bevolking strijd voert tegen de nieuwe door Washington en NAVO geïnstalleerde Porosjenko regering in Kiev, die gesteund wordt door nostalgische nazi aanhangers. Duizenden burgers werden letterlijk in koelen bloede gedood door Kiev, dat door het Amerikaanse leger geadviseerd en geassisteerd wordt. Naar schatting vluchtten meer dan 2 miljoen burgers naar Rusland.
Zou deze door Washington en NAVO gedragen agressie kunnen eindigen? Ja, indien het Westen zou openstaan voor politieke oplossingen waarbij de ‘tegenstander’ niet eenzijdig alles verliest. Zo zou het Westen bijvoorbeeld het Dombasgebied los kunnen laten, een landsdeel dat zich in geen geval zal onderwerpen aan het regime in Kiev en dat al heeft gevraagd om in Rusland te worden opgenomen. Het zou het moorden, de ellende en vernietiging door Kiev stoppen. Maar dat is niet in het belang van het Westen. De chaos en wanhoop zorgen voornamelijk voor een gemakkelijke manipulatie van mensen in een perspectief van exploitatie van dit immens rijke land aan grondstoffen en agrarisch potentieel. Vroeger werd Oekraïne de graanzolder van Rusland genoemd. Ook laat een aanslepende oorlog toe om VS en NAVO militaire macht dichter bij de Russische grenzen te komen. Dat is de ware bedoeling.
Zo’n conflict moet aan de gang worden gehouden. Het vijandbeeld tegenover Rusland moet constant worden gevoed en vernieuwd. De mediaoorlog maakt deel uit van de oorlogsstrategie van Washington, NAVO en EU tegen Moskou. Hun idee is, laat nooit een lopend conflict los, ongeacht de kosten in mensenlevens en in geld, zo is het gemakkelijk om geld te genereren voor de westers oorlogsindustrie.
economische oorlogsvoering
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft duidelijk laten verstaan dat het van plan is het VS leiderschap over de wereld te blijven waarborgen. In de Senaatscommissie Buitenlandse Betrekkingen verklaarde staatssecretaris Wess Mitchell, dat de Verenigde Staten Rusland straffen, omdat Moskou Washington belet z’n suprematie over de hele wereld te vestigen. Het wordt zo bot gesteld: de Verenigde Staten erkennen openlijk op de volledige capitulatie van Moskou en Peking uit te zijn.
Die volledige suprematie is niet mogelijk zonder de volledige controle over het gebied dat omschreven wordt als Eurazië. Rusland en China zijn de landen die de VS-dominantie over de Euraziatische landmassa belemmeren en zijn bijgevolg vijandige machten. Dit betekent duidelijk dat Washington zich voor niets zal inhouden in z’n machtsstreven, desnoods moet er maar een regelrechte oorlog komen, met massaal veel doden en totale vernietiging. Zo wil de VS zijn ideologisch overwicht in de 21ste opleggen, een verwijzing naar het PNAC (Project for a New-American Century) van president G.W.Bush.
Rusland
Dit verklaart de talloze valse beschuldigingen gaande van de Amerikaanse beledigingen aan het adres van Rusland in de VN-Veiligheidsraad en de nooit eindigende saga van de Skripal vergiftiging, van de Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van 2016 en wat nog meer past bij de politieke omstandigheden om Rusland te bashen. Deze verzinsels komen vooral uit Washington en Londen, en de rest van Europa en de media volgen gewoon.
Oorlog is enorm winstgevend omdat het de omstandigheden creëert waarin iedereen bereid is om veel geld uit te geven voor meer wapens. Dat brengt voor een staat enorme schulden mee ten opzichte van de banken, die met de schuldaflossingen enorme inkomsten weten te verwerven. De kans om oorlog te voeren moet dus warm worden gehouden: de bevolking moet klaar gestoomd worden om in een oorlog tegen de ‘andere’ te stappen.
Rusland wordt vandaag aangevallen met economische en handelssancties, met reisverboden, en het confisqueren van bezittingen die Russische burgers of instellingen in het westen hebben. Dat is vandaag niet anders dan tijdens de koude oorlog, toen de Sovjet-unie en de leiders in het Kremlin als de baarlijke duivel werden voorgesteld.
De aanhoudende oorlogen van het Westen, economische of andere, worden maar niet gewonnen. Ze creëren chaos, illusies, geloof in leugens, ze manipuleren en mobiliseren mensen in de richting waarin de meesters van Washington willen dat ze bewegen. Dit zijn dezelfde meesters die de afgelopen eeuw de controle over het Westen hebben gehad, een kleine groep van banken en financiële clans die het westers monetair systeem controleren zoals we het vandaag kennen. Het werd in 1913 tot stand gebracht door de Federal Reserve Act. Het financiële systeem voert oorlogen over schuldenfinanciering, conflicten en proxy-vijandelijkheden over de hele wereld. De voortzetting van oorlogen is cruciaal voor het voortbestaan van het systeem. Het is enorm winstgevend, als er oorlogen zouden worden gewonnen zou er vrede uitbreken, daar profiteert de oorlogsindustrie niet van. Dan zouden er geen enorme schulden aan banken zijn. De oorlogen moeten doorgaan en de zichzelf geproclameerde uitzonderlijke natie, (de VS) mag zegevieren met zijn grootste budget voor militaire ‘veiligheid’, de dodelijke wapens en de enorme staatsschuld, – door het Amerikaans General Accounting Office (GAO) onvervulde verplichtingen genoemd – een totaal van ongeveer 150 biljoen dollar, ongeveer zeven en half keer het bbp van de Verengde Staten.
Dit systeem zal overleven tot een ander systeem gebaseerd op echte economische vreedzame resultaten tot stand komt. Zo’n wereldsysteem zal zal de hegemonie van de dollar moeten opzij schuiven, en zijn rol als wereldvaluta vervangen. Dit proces is al begonnen. Oosterse economieën zoals de Chinese met zijn in goud converteerbare yuan en een staatsschuld van slechts 40% van het bbp, nemen geleidelijk de internationale reservepositie van de Amerikaanse dollar over.
De VS zullen daarom alles doen wat het kan, desnoods met een mogelijke oorlog (een Amerikaans ex-legerleiding sprak onlangs over een oorlog met China binnen de vijftien jaar), om Rusland en China te blijven demoniseren. De optie ligt bij de strategen op tafel: ze tot een oorlog uit te dagen om ze te kunnen domineren en Eurazië onder controle te krijgen. Dat is de ultieme doelstelling van het Amerikaanse imperiale rijk.
