Nu 20 januari en de machtsovername door Trump dichterbij komt dringt de vraag zich op: hoe zit het met het verzet? Op de techmiljardairs moeten we niet rekenen. Hun knieval voor Trump kwam in de media uitgebreid aan bod. Ook de Democraten in het Congres lijken op te schuiven richting Trump.
Zo zijn er steeds meer Democratische politici die steun betuigen aan een Republikeins wetsvoorstel om migranten zonder papieren die een klein misdrijf begaan zoals winkeldiefstal meteen in de gevangenis te gooien. Dank zij steun van Democraten dreigt dit voorstel ook door de Senaat te worden goedgekeurd: Democratische senatoren zouden de stemmen leveren om een filibuster onmogelijk te maken (je hebt dan 60 van de 100 senatoren nodig).
Samenleving
Maar dat betekent niet dat er geen verzet ontstaat dieper in de samenleving. Trump dank immers een deel van zijn stemmen aan een backlash tegen allerlei groepen die de laatste tijd steeds mondiger werden: vrouwen, zwarten, transgenders,… Die mensen zijn niet weg, integendeel, ze zijn met veel, en georganiseerd.
Hetzelfde kan gezegd worden van de vakbonden. Gesyndiceerde werknemers zijn een van de weinige groepen waar Trump electoraal niet vooruit ging. De vakbonden zijn weliswaar relatief zwak, maar in opgang, en populair bij het grote publiek. Het beeld is weliswaar niet altijd even eenduidig. Zo stuurde de leiding van de dokwerkers naar aanleiding van een recent akkoord over automatisering een bedankje naar Trump – niet naar Joe Biden – omdat die hen in de onderhandelingen zou hebben gesteund. Maar tenzij je denkt dat Trump daadwerkelijk een sociaal programma zal doorvoeren kan je ook uit syndicale hoek verzet verwachten.
Anders dan in 2016
Toch zal de reactie anders zijn dan acht jaar geleden. In januari 2017 kwamen in de aanloop naar de inauguratie van Trump vooral vrouwen met honderdduizenden massaal op straat. #Resistance gooide hoge ogen op sociale media.
Vrouwen die toen aan de wieg stonden van deze beweging kwamen in november aan het woord in The Daily, een podcast van de New York Times. Uit hun reactie blijkt vooral vertwijfeling. Trump heeft nu de legitimiteit van een verkiezing die hij ondubbelzinnig won. Heeft het dan allemaal niets uitgehaald? De idee van een Peoples March op 18 januari dit jaar zien deze vrouwen niet zitten. De tijd is er nu eerder een voor bezinning en hergroepering.
De lakmoesproef wordt het moment waarop Trumps plannen concrete realiteit worden. Dan wordt verzet onvermijdelijk. Maar misschien ook gevaarlijk: Trump is een verkozen autocraat, de politie en veiligheidsdiensten zijn niet je vriend, en ook het uiterst rechtse tuig zal zich roeren.
