Mede dankzij Guy Verhofstadt wordt Antonio Tajani (rechts op foto) allicht de nieuwe voorzitter van het EU-parlement. Verhofstadt heeft een boontje voor Italië, niet alleen als vakantieverblijf, maar ook voor bedenkelijke politieke relaties. Na zijn korte flirt met Beppe Grillo en diens Vijfsterren, helpt hij nu Tajani aan de job die hij eerst zelf wou. Tajani, een trouwe luitenant van Silvio Berlusconi, de Italiaanse Trump die indertijd door Wilfried Martens in de Europese Volkspartij werd geloodst. Een zielig spektakel dat de geloofwaardigheid van deze EU-instelling verder ondermijnt.
Berlusconi
Berlusconi boekt een Europese triomf. Terwijl hij er nog nauwelijks aan te pas komt in Italië. Daar is hij een slappe bondgenoot van de uiterst-rechtse Lega Nord, zusterpartij van het Vlaams Belang en het Franse Front National. Dat de EVP iemand van Berlusconi’s Forza Italia durft voor te dragen, zegt veel over het democratisch gehalte van deze conservatieve club waarvan CD&V deel uitmaakt. Het was vooral de Duitse CDU die aandrong op de keuze voor Tajani. Het was trouwens onder impuls van de CDU dat Martens indertijd Berlusconi binnenhaalde, want daarmee was de EVP onbetwistbaar de grootste fractie. En wat de CDU binnen die fractie wil, krijgt ze.
Mede dankzij Verhofstadt krijgt de EVP nu naast de posten van EU-Commissievoorzitter (Jean-Claude Juncker) en van ‘President’ (Donald Tusk) ook het derde topambt. Verhofstadt had daar liever zelf gezeten, maar zijn mateloze ambitie heeft hem de das omgedaan. De deal met de EVP moet de revolte in zijn eigen liberale fractie doen bedaren. Want sinds het grote fiasco met de Vijfsterrenbeweging van Grillo eisen leden van de liberale fractie dat hij aftreedt als fractieleider. Dat hij om zijn eigen kansen een beetje te vergroten, wou in zee gaan met een beweging die ongeveer niets gemeen heeft met de liberalen, zorgde voor enorm gezichtsverlies – aan beide kanten.
Dieselgate
De man die in de plaats van de sociaaldemocraat Martin Schultz komt, Tajani, is de vertegenwoordiger van Berlusconi in Brussel. Tajani is trouwens een van de stichters, begin 1994, van Berlusconi’s partij, Forza Italia. Berlusconi plaatste hem al eerder, in 2008, in de EU-commissie waar hij bevoegd was voor Transport en later Industrie. Nadat de EVP hem in december aanwees als haar kandidaat, ging Tajani – nog vóór Verhofstadt – aankloppen bij Grillo’s Vijfsterren om hun steun te vragen voor zijn kandidatuur.
“We hebben een man gekozen die de rechterhand was van Berlusconi, de topclown van de Italiaanse politiek”, zei Franck Engel, een Luxemburger van de EVP na de aanwijzing van Tajani als kandidaat van de fractie. Maar de grootste kritiek op Tajani ging over zijn rol als commissaris in verband met de uitstoot van dieselwagens, wat dan het Dieselgate schandaal werd.
Carrière
Forza Italia, de partij waarvan Tajani een stichter is, werkt sinds haar ontstaan samen met uiterst-rechts. Zij zorgde ervoor dat de Nationale Alliantie, opvolgster van de neofascistische MSI, in de regering kwam en respectabel werd bevonden. Zij werkt deze eeuw nauw samen met de xenofobe Lega Nord die nu zelfs inzake vreemdelingenhaat rechtser staat dan het Franse FN. Tajani zelf had daar zeker geen moeite mee, als scholier sympathiseerde hij met uiterst-rechts. Hij werd lid van de monarchistische groep Stella e Corona dat opging in de neofascistische MSI. Hij werd journalist bij de conservatieve ‘Il Settimanale’ en nadien bij Il Giornale, een krant waar de MSI enige invloed had, maar die in de jaren 1980 de ‘socialist’ Bettino Craxi ging steunen omdat die gezien werd als de man die de communisten kon afremmen.
Toen Berlusconi politieke ambities kreeg, werd journalist Tajani erbij gehaald. Berlusconi zette hem op de lijst voor het Italiaans parlement, maar door een vormfout was de lijst niet ontvankelijk. De ontgoochelde Tajani kreeg als troostprijs een plaats op de lijst voor de Europese verkiezingen, en belandde zo in Brussel. Nadat ook een andere poging om in het Italiaans parlement te geraken en om burgemeester van Rome te worden, mislukte, maakte Tajani van de nood een deugd en ging hij zich volledig aan de EU wijden.
De komst van Tajani verstevigt alweer hoe de conservatieve rechterzijde haar greep op de EU verder versterkt. Commissievoorzitter Juncker, die als premier van Luxemburg belastingontwijking hielp organiseren, gaat bijna door voor een progressief in deze naar rechts opschuivende EU.
