INTERNATIONALE POLITIEK

Venezuela: Maduro, hij kon het niet laten…

Image

Zondag 9 januari gaat de bevolking van Barinas, een deelstaat in het Westen van Venezuela, opnieuw naar de stembus voor een nieuwe goeverneur. De verkiezingen van 21 november werden ongeldig verklaard. Toen de uitslag van deze verkiezingen nationaal bekend werd gemaakt bleek het, grosso modo, een succes te zijn voor de regering van Nicolas Maduro. Er was nog onzekerheid over één deelstaat, Barinas. Alle buitenstaanders, waaronder de waarnemers van de Europese Unie, dachten dat dit niet lang kon duren, de verkiezingen waren immers elektronisch. Maar na acht dagen was er nog steeds … niets. Bleek dat het resultaat helemaal niet gunstig was voor het regime. Met 37,6 % van de stemmen had Freddy Superlano van de oppositie het gehaald van Argenis Chavez, broer van Hugo, die 37,21 % haalde. Een nipte overwinning, dat wel, maar een overwinning. Hierop werd Superlano plots ‘onbekwaam’ geacht en de verkiezingen moesten worden overgedaan. Een duidelijk geval van fraude, zo konden de waarnemers vaststellen. Hun visa werden prompt ingetrokken en ze werden het land uitgezet.

Een bastion van het chavismo

Wat is er aan de hand? En waarom heeft Maduro, die met deze verkiezingen, het eerste voorlopige verslag van de EU-waarneming en de dialoog met de oppositie in Mexico aan de winnende hand was, alles weer op de helling gezet?

Barinas is de deelstaat waar Hugo Chavez werd geboren. Al twintig jaar lang is het chavismo er aan de macht, eerst via de vader van Hugo, nadien via broer Adán, later met broer Argenis.

Argenis Chavez heeft zich nu, als kandidaat teruggetrokken, zeggend dat je verkiezingen moeilijk kan winnen als diensten niet goed werken en de mensen duidelijk ontevreden zijn. De kandidaat voor deze nieuwe verkiezingen is ex-Minister van Buitenlandse Zaken Jorge Arreaza, ex-schoonzoon van Hugo Chavez.

Waarom Freddy Superlano ‘onbekwaam’ werd geacht is niet meegedeeld, hij kreeg in 2020 nochtans samen met een honderdtal andere oppositieleden amnestie van President Maduro, gepubliceerd in de Gaceta Oficial. Zijn kandidatuur werd niet betwist. Voor deze nieuwe verkiezing zijn twee kandidaten eveneens geweigerd, zonder vermelding van de redenen. Uiteindelijk werd parlementslid Sergio Garrido aanvaard.

Er is nog een derde kandidaat, Claudio Fermín, waarvan wordt gezegd dat hij enkel werd aanvaard om de oppositie te verdelen en de overwinning van het chavismo te vergemakkelijken. In totaal zijn er zeven kandidaten, zo wordt meegedeeld, maar over wie de vier andere zijn, is er weinig of geen communicatie.

Ook de kandidaat van de Communistische Partij, Aldemaro Sanoja, mocht zich niet kandidaat stellen.

Tijdens deze verkiezingscampagne werden de radioprogramma’s van de oppositiekandidaten herhaaldelijk verstoord.

Een interne machtsstrijd?

Men moet zich afvragen waarom één enkele verkiezing in een deelstaat zo’n belangrijk politiek thema wordt. De media geven twee mogelijke verklaringen.

De eerste is, zoals vermeld, het feit dat Barinas een bastion, de ‘wieg van het chavismo’ is. Dat was echter geenszins synoniem van goed beleid, wel van ontzettend veel corruptie en nepotisme. Barinas zou bekend staan om zijn vele mogelijkheden om geld wit te wassen. Er zouden guerrillagroepen uit Colombia én uit Venezuela zelf aanwezig zijn – en geduld worden. Men wil er geen pottenkijkers, laat staan dat men afstand wil doen van de macht.

Een tweede verklaring zou de interne machtsstrijd tussen Nicolas Maduro en nummer twee van het regime, Diosdado Cabello zijn. Diosdado zou meer aan de kant van de dochters van Hugo Chavez staan en wil het revolutionaire karakter van het regime vrijwaren.

Hoe dan ook is het voor al diegenen die, vanuit een anti-imperialistische houding, het regime willen blijven verdedigen, een erg moeilijk moment. De EU-waarnemers hebben, de fraude direct en met eigen ogen kunnen vaststellen. Ze werden prompt beschuldigd van spionage en het land uitgezet. Zoiets doe je niet als je geen echt goede en dwingende redenen hebt.

Voor de stopzetting van de dialoog met de oppositie kan nog enig begrip worden opgebracht na de uitlevering van Alex Saab aan de V.S.

Het voorlopig verslag van de EU-missie was echter bijzonder voorzichtig positief en sprak over de vele verbeteringen aan het systeem. De hoop op nog enige positieve evaluatie kan nu wel vergeten worden. De sancties zullen blijven bestaan.

Ondertussen werd Juan Guaidó, die wegens klachten over corruptie eveneens in slechte papieren zit, wel opnieuw tot ‘interimpresident’ aangeduid, door de Nationale Assemblee die in 2015 werd verkozen.

En het burgerplatform, waar een groot aantal chavisten en ex-ministers van Hugo Chavez in zitten, vragen, conform de grondwet, een referendum over het eventueel aftreden van Nicolas Maduro.

Triest.

P.S. maandag 10 januari: de verkiezingen werden met 55,36 % gewonnen door de oppositie, Sergio Garrido.

Relevant

Hoogspanning in Caracas

Op 10 januari 2025, vijf maanden na de betwiste verkiezingen in Venezuela, wil President Nicolas Maduro de eed afleggen voor een volgende termijn van zes jaar. Niemand is er…

Venezuela: arrestatiebevel voor Javier Milei

Uitpers was, voor zover we weten, het enige blad dat twee jaar geleden berichtte over het ‘krankwaanzinnige’ verhaal van het Venezolaanse vliegtuig met zijn Iraanse bemanning dat werd vastgehouden…

De linkse onverzettelijkheid van Frans Wuytack.

Hand in hand, kameraden. Vreedzaam antikapitalisme. Op 30 september wordt de voormalige bevrijdingstheoloog en beeldhouwer Frans Wuytack (Sint-Niklaas, 1934) negentig jaar. Zijn hele leven heeft hij besteed aan de…

Laatste bijdrages

“Mexicaans Amerika”

De foto’s deden de ronde op facebook. President Trump liet ook zijn oog vallen op Mexico, hoewel hij dat van de 52ste deelstaat van de VS niet meer vermeldt.…

Nog veel onduidelijkheden bij akkoord voor staakt-het-vuren in Gaza

Na 15 maanden van brutaal geweld en grootschalige vernietigingen in Gaza, waarbij meer dan 46.000 Palestijnen het leven lieten, bereikten Israël en Hamas een akkoord over een staakt-het-vuren. Hoewel…

Kolonialisme en kolonialiteit,  post(-)kolonialisme en dekolonisering

Het is niet ongebruikelijk in de sociale wetenschappen dat de woorden waarmee wordt gegoocheld meer verbergen dan ze ophelderen. Tegelijk zijn de termen van de titel boven dit artikel…

Mens blijven aan het front

You May Also Like

×