Het is nieuws dat in deze zomerse tijden de media niet haalt. Anders misschien ook niet. En waar je wel iets over Venezuela leest, moet je je voortdurend afvragen of het geen fake news is. Want volgens sommige nieuwsbronnen is het nog een kwestie van uren of dagen voor de V.S. het land binnenvallen en de nummer twee van het regime, Diosdado Cabello, is al overleden…
Ik geef in dit artikel drie feiten weer die wel degelijk op waarheid schijnen te berusten.
Olie uit Iran
Midden augustus werd de lading van vier Iraanse schepen in beslag genomen, meer dan één miljoen vaten olie, op weg naar Venezuela. Het land heeft inderdaad onvoldoende olie om in de eigen behoeften te voorzien en de belangrijkste raffinaderijen liggen plat. Er zijn nu opnieuw zowat de helft van de benzinestations gesloten. Volgens OPEC, de club van olieproducerende landen, bedraagt de Venezolaanse productie momenteel nog een kwart van wat ze was in 2008.
Een maand eerder waren ook al drie schepen uit Iran aangekomen, twee andere hadden de trip niet kunnen maken bij gebrek aan financiering en verzekering.
Vorige week werd in Florida ook een privé-vliegtuig in beslag genomen door de douane van de Verenigde Staten. Het was volgestouwd met vuurwapens en munitie en beweerde naar een Caribisch eiland te vliegen. De piloot zou echter bekend hebben dat de eindbestemming Venezuela was.
De druk op het regime wordt elke dag wat groter, hoewel Venezuela nog steeds kan rekenen op diplomatieke steun uit Rusland, China en Iran. En Cuba uiteraard. Met Turkije worden de banden nu aangehaald. Die steun is broodnodig, want economisch gaat het lang niet goed. Nicolas Maduro is het goud van de Venezolaanse Centrale Bank aan het gebruiken voor al zijn aankopen. Men zegt dat de voorraad decennialang rond de 350 ton schommelde, nu zou dat verminderd zijn tot minder dan honderd ton. Het goud dat bij de Bank of England ligt kan de huidige regering niet krijgen, omdat de Britse regering het regime van Maduro niet erkent. Maduro is tegen die beslissing in beroep gegaan en kan niet anders dan inmiddels het goud van de Orinoco ontginnen. Er zijn legers van duizenden illegale arbeiders bezig met het erg vervuilende maar zeer winstgevende werk.
Interne oppositie
Tegelijk moet Maduro afrekenen met interne oppositie, en dat is dan niet zozeer de rechterzijde – Guaidó is zijn politieke steun grotendeels verloren en rechts is hopeloos verdeeld – maar de alsmaar groter wordende groep van ontevreden militairen. Het zijn inderdaad vooral de milities die op Maduro’s steun kunnen rekenen en het leger – waar al eerder dissidentie was – blijft verweesd achter. Maduro kan het alleen te vriend houden met steeds meer hogere benoemingen, er zijn nu generaals in overvloed, en met meer lucratieve economische mogelijkheden. De verstandhouding met zijn nummer twee, Diosdado Cabello, is inderdaad verzuurd, en met de benoeming van Néstor Reverol als bevelhebber is zijn macht getaand.
Meer en meer wordt gewag gemaakt van de uitschakeling van alle interne oppositie, meer en meer ex-chavistas zijn het land uitgezet, zijn verdwenen of zitten in de gevangenis, net zoals flink wat vakbondsleiders. De hele generatie militairen van de promotie van Diosdado Cabello is na 33 jaar dienst met pensioen gestuurd. De Constitutionele Raad, die de taken van het Parlement had overgenomen en waar Diosdado voorzitter van was, zou worden opgedoekt.
Stroman Saab
Heeft Maduro ondanks alle sancties zich aan de macht weten te houden, dan zou daar binnenkort wel verandering in kunnen komen.
Ik schreef al eerder dat Alex Saab, die als stroman van Maduro wordt beschouwd, werd aangehouden op de Kaapverdische eilanden. Hij weet alles over de financiële stromen van het Venezolaanse geld, zo wordt gedacht. Hij was ook verantwoordelijk voor de aankopen van voedingsmiddelen die in de sociale programma’s van het regime worden aangeboden. De Kaapverdische rechter stemde in met zijn uitlevering aan de V.S., waar de man beslist niet met fluwelen handschoenen zal worden aangepakt om er alle informatie uit te persen. Zijn advocaat, Baltasar Garzon, is in beroep gegaan, maar de kans is groot dat de V.S. binnenkort nog meer middelen zullen hebben om het Venezuela knap lastig te maken. Er is ook een onderzoek begonnen in vier Europese landen naar witwaspraktijken, Bulgarije, Zwitserland, Italië en het V.K.
Nicolas Maduro schreef verkiezingen uit voor 6 decemberr. De rechtse oppositie liet al weten er niet te zullen aan deelnemen. Dit betekent dat er politiek nog weinig kans is dat er iets verandert. Men zegt dat Noorwegen weer werd aangesproken om nog eens te proberen onderhandelingen te beginnen, maar als voorwaarde nummer één blijft dat Maduro aftreedt, is de kans op succes gering.
De economie is sinds Maduro aan de macht kwam in 2013 met 86 % zijn gekrompen. Tel daarbij de duizenden migranten die door de coronacrisis berooid uit de buurlanden terug komen – en al lang niet meer welkom zijn – en men beseft dat het regime inderdaad op de knieën zit. Hoe moet het dan verder?
Lees ook: Kat en muis in Venezuela: Elke week een poging tot staatsgreep?
https://www.uitpers.be/kat-en-muis-in-venezuela-elke-week-een-poging-tot-staatsgreep/
