Op 18 oktober werd in Bridgetown, Barbados een akkoord bereikt tussen de Venezolaanse regering en de oppositie. De gesprekken begonnen in Mexico in 2021 maar werden twee keer onderbroken. Nu werd een akkoord gesloten dat moet leiden tot verkiezingen in de tweede helft van 2024. Noorwegen was de bemiddelaar.
Het is een partieel akkoord waarmee de regering electorale garanties biedt en zegt de politieke rechten te zullen bevorderen. Ze wil ook internationale waarnemers, o.m. van de Europese Unie en de Organisatie van Amerikaanse Staten toelaten en zegt de interne procedures voor het aanduiden van kandidaten in alle partijen te zullen erkennen.
‘Alle kandidaten zullen worden toegelaten voor zover ze aan de wettelijke voorwaarden voldoen’, zo werd gesteld. Hier begint het schoentje natuurlijk wel te wringen, want de meest populaire kandidaat van de oppositie, Maria Corina Machado, is voor vijftien jaar lang haar politieke rechten kwijt. Hoe dit kan worden opgelost is voorlopig niet duidelijk. Henrique Capriles, ex-kandidaat, heeft zich wel al terug getrokken.
Er werden vandaag ook een paar politieke gevangenen vrij gelaten. Juan Requesens, ex parlementslid en de journalist Roland Carreño, twee nauwe medewerkers van Guaidó, konden samen met drie anderen de gevangenis verlaten.
President Maduro vraagt de V.S. nu een bladzijde om te slaan, maar zover wil men in Washington niet gaan. Men wil de Venezolaanse regering wel beloven voor dit stapje richting democratie, maar alle tegoeden van Venezuela in de V.S. blijven geblokkeerd. Wel wil de V.S. voor zes maanden de sancties opschorten voor de verkoop van olie en gas en voor de ontginning van goud. Ook de secundaire obligatiemarkt gaat weer open. Maar op elk ogenblik kunnen deze toegevingen weer worden ingetrokken.
Het is duidelijk dat de V.S. vooral geïnteresseerd is in de natuurlijke hulpbronnen van Venezuela. Bovendien krijgt het nu ook te maken met een massale vluchtelingenstroom uit het land. Goede redenen dus om ‘de democratie’ te belonen.
