Omarming uit gemeenschappelijk racisme
In Frankrijk kan Marine Le Pen bij de Europarlementsverkiezingen rekenen op stemmen van Joodse kiezers uit zionistische kringen. Haar liefde voor de Israëlische premier Benjamin Netanyahu blijft niet onbeantwoord. Het is een internationaal verschijnsel: uiterst-rechts van Buenos Aires tot Boedapest en New Delhi, omarmt het zionisme, want er is de gemeenschappelijke zondebok: de moslim. Fascisten zijn ineens honderd percent bekeerd tot ‘antisemitisme’.
Bekeerde neonazi’s
Op de recente top van uiterst-rechts half mei in Madrid, waren heel wat partijen aanwezig met zware antisemitische wortels. Er was Vox, de franquistische organisator. Het franquisme had wel geen anti-joodse rassenwetten, maar dat kwam vooral omdat alle joden in 1492 waren uitgedreven zodat er nauwelijks joden waren toen Franco aan de macht kwam. Wat het antisemitisme van katholieke huize niet in de weg stond.
Het Rassemblement National (RN) van Marine Le Pen is de rechtstreekse erfgenaam van het Front National van Jean-Marie Le Pen die de gaskamers ‘een detail’ vond. Het RN werkt op sommige terreinen nog altijd samen met ultra’s vol Jodenhaat. De “Zweedse Democraten” zijn ontstaan uit pure nazi-benden doordrenkt van antisemitisme.
In Madrid was er ook een gezant uit Israël: minister Amichai Chikli, belast met de diaspora en de strijd tegen het antisemitisme. In die hoedanigheid ontmoette hij Marine Le Pen, sinds vorig jaar grote voorvechtster van het antisemitisme. Vooraanstaand deelneemster aan de Grote Mars tegen het antisemitisme van 12 november in Parijs. Nu ze ook Pétain en diens Jodenjacht heeft veroordeeld, is het RN volgens nazijagers Serge en Beate Klarsfeld “een republikeinse partij”, ontdaan van alle smetten. De Crif (Conseil représentatif des institutions juives) is het daar evenwel niet mee eens: geen contact met het RN van die kant.
Het cordon sanitaire tegen uiterst-rechts valt geval na geval weg. Soms om, zoals in Frankrijk, plaats te maken voor een nieuw cordon in de maak, in dat geval tegen La France insoumise (LFI) dat van steun aan de Palestijnen een thema van zijn verkiezingscampagne maakte.
Jeruzalem
Wereldwijd ziet men hoe uiterst-rechts het antisemitisme heeft ingeruild voor steun aan het Israël van Netanyahu, voor steun aan zionistisch uiterst-rechts. Om zeer eenvoudige redenen: de gemeenschappelijk afkeer, soms haat, tegen al wat Arabisch of moslim is.
Dat geldt zeker ook voor Vlaams Belang dat lang een januskop had: het antisemitisme van de collaborateurs aan de wieg van het Vlaams Blok, steeds meer verdrongen door de gemeenschappelijke afkeer van moslims en Arabieren. Ook hier slaat de balans na vele jaren dubbelzinnigheid nu volledig door ten voordele van het extreme zionisme als westerse voorpost.
Die steun uitte zich onder president Donald Trump in het verhuizen van de VS-ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem. Een voorbeeld dat werd gevolgd door een andere grote vriend van de zionistische staat, Viktor Orban. Ondanks diens antisemitische accenten in zijn campagne tegen de joodse financier George Soros. Men kan dus wel een beetje antisemiet zijn in eigen land en toch een grote vriend van Netanyahu’s Israël zijn.
Geert Wilders van de uiterst-rechtse PVV heeft de mogelijke verhuis van de Nederlandse ambassade naar Jeruzalem in het regeerakkoord laten schrijven. Ook de Argentijnse uiterst-rechtse president Javier Milei kondigde na zijn verkiezing aan de ambassade van zijn land naar Tel Aviv te willen overbrengen.
Bolwerk
Al die uiterst-rechtse partijen, maar ook “gewoon rechtse”, zien Israël als een bolwerk voor de verdediging van de westerse waarden. Ze zullen ongetwijfeld hun gewicht in het EU-parlement gebruiken om de EU nog meer richting pro-Israël te sturen. Daarbij kunnen ze zeker rekenen op de enthousiaste steun van Ursula von der Leyen, Commissievoorzitster van de EU die hoopt zichzelf op te volgen.
In de voorbije legislatuur waren uiterst-rechtse partijen al de felste spreekbuizen van Israël, zo blijkt uit een analyse van hun tussenkomsten en stemmingen in het parlement. Met voorop de uit het neonazisme gegroeide ‘Zweedse Democraten’ en Vox.
Netanyahu kan dus alleen maar hopen dat uiterst-rechts in deze Euroverkiezingen heel veel winst boekt om de regeringen van Spanje en Ierland met hun erkenning van de Palestijnse staat te isoleren. Het gaat in deze verkiezingen dus ook om Gaza en de rechten van de Pälestijnen.
Het gaat niet alleen om Europa. Milei in Argentinië, Trump in de VS, en in India premier Narendra Modi. Zijn uiterst-rechtse Bharatiya Janata Party voerde een heftige verkiezingscampagne tegen de moslims in het land, en die politiek gaat gepaard met goede relaties met het zionisme.
Zie ook: https://www.uitpers.be/fascistische-top-in-madrid/
