Marc Zuckerberg kondigde niet alleen het einde aan van de factchecking bij Facebook en Instagram, in hetzelfde gesprek zing hij ook de lof van de mannelijke energie. Meteen schafte hij de dienst DEI (Diversity, Equity, Inclusion) van zijn bedrijf Meta (Facebook, Instagram, Whatsapp) af. Dat “masculinisme” maakt erg deel uit van uiterst-rechts, ook in zijn hedendaagse ‘libertaire’ vormen.
Energie met spieren
Zuckerberg kan er blijkbaar niet genoeg van krijgen. Sinds zijn recente bekering tot het ‘trumpisme’ trekt hij alle registers open om zijn geloof te belijden. Daaronder het ‘virilisme’ of ‘masculinisme’ in alle vormen. Gespierde energie waarin geen plaats is voor diversiteit, want die geeft voorrechten aan zwakkeren en benadeelt de sterksten. De bedrijfswereld is er door gecastreerd geraakt, vindt de baas van Meta. Hij en geestgenoten verwijzen graag naar een uitspraak van het Hooggerechtshof tegen positieve discriminatie.
Dat masculinisme, het ophemelen van de viriliteit, maakt al jaren deel uit van Trumps propagandamachine. Hij speelt zeer bewust in op frustraties bij mannen die oordelen dat de emancipatie van vrouwen hen benadeelt. Maatregelen voor positieve discriminatie worden zonder onderscheid bestempeld als onrecht tegenover bekwame personen – zijnde blanke mannen. In de campagne vorig jaar is die masculinistische campagne ook aangeslagen bij veel jonge latino’s en Afro-Amerikanen die meer dan vorige keren voor Trump stemden.
Dat is uiteraard geen typisch VS-verschijnsel. De nu opgepakte Zuid-Koreaanse president Yoon Suk Yeol had zijn overwinning bij de presidentsverkiezingen van 2022 uitsluitend te danken aan de massale steun van jonge mannen die oor hadden voor zijn felle aanvallen op het feminisme. Van de jonge mannen onder 30 stemde 63 % voor Yoon, bij de vrouwen was dan 26 %. Yoon won met 0.73% verschil. Ter vergelijking: Trump haalde bij jonge mannen 56 %, 15 % meer dan in 2020.
Vulgariteit
Masculinisme lijkt in Europa minder uitgesproken. Alhoewel de campagnes van Silvio Berlusconi vanaf 1994 logen er niet om, op het vulgaire af. Die werden overvleugeld door de vulgariteit van leiders van de Lega Nord die het graag hadden over “un duro”… In het EU-parlement zit wel generaal Roberto Vannacci die het heeft over “de blanke hetero’s die belaagd worden”. Belaagd door feministen, door LGBT en andere minderheden. .Abortusrecht is een aanval op de rechten van de man. Enz. De heteroman als slachtoffer. Het levert hem alvast binnen het leger zeer veel steun op.
Bij uiterst-rechts in Europa wordt er graag op gewezen dat veel bewegingen door vrouwen worden geleid. Het RN door Marine Le Pen, Giorgia Meloni in Italië, Alice Weidel als kandidaat-kanselier van AfD, bovendien lesbisch en met een partner uit Sri Lanka – AfD keurde op haar congres wel een besluit goed dat een familie bestaat uit een vader, een moeder en kinderen.
Laten we het oostelijk deel van uiterst-rechts in Europa niet vergeten, met het blote bovenlijf van berenjager Vladimir Poetin.
Complimenten
Dat soort masculinisme is uiteraard geen monopolie van uiterst-rechts. Het feminisme van linkse mannen blijft vaak beperkt tot woorden. Alhoewel, oudere lezers herinneren zich misschien de gevleugelde woorden van vakbondsman Louis Major “Wijven moeten zoveel complimenten niet maken” (1972). Ik denk daar aan bij de reclameboodschap: Juppils, mannen weten waarom…
De Franse president Emmanuel Macron pakt wel graag uit met vrouw-emancipatorische hestes. Maar de manier waarop hij eind 2023 acteur Gerard Depardieu, veelvoudig beschuldigd van agressief vrouwvijandig gedrag, verdedigde, deed veel wenkbrauwen fronsen. De steun die hiuj blkeef geven aan zijn gewelddadige ‘veiligheidsadviseur’ Alexandre Benalla, deed dat al eerder.
Wereldwijd is het nog altijd huilen met de pet op. Mannen met pauwenveren in volle stoerheid aan het roer. Met macht. Zoals het voltallig politiek bureau van de Chinese CP.