Luc Vankrunkelsven is een buitenbeentje en een tussenfiguur en dat in velerlei opzichten. Ook als norbertijn. Hij behoort tot die priesterorde, maar wilde bewust niet tot priester gewijd worden, zoals ook een van zijn grote voorbeelden, de Braziliaanse bevrijdingstheoloog en dominicaan Frei Betto. Als kritische landbouwpublicist richtte hij vanuit de abdij van Averbode al in 1990 Wervel (werkgroep voor rechtvaardige en verantwoorde landbouw) op. Wervel heeft intussen een flinke naambekendheid verworven. Recht op gezonde voeding hangt samen met een gezonde bodem en een warme, inclusieve samenleving. Dat is waarvoor Wervel staat. De werkgroep brengt hiervoor mensen samen, breidt zijn netwerken uit en creëert maatschappelijk draagvlak. Door zijn Wervelactiviteiten is Luc Vankrunkelsven een buitenbeentje in Averbode, want hij opereert in de geest van de bevrijdingstheologie niet alleen binnen en buiten het klooster, maar ook binnen en buiten België.
Go-between
Wervel opereert niet alleen in België, maar ook in Brazilië en de ‘verbindingsagent’ tussen Wervel en Brazilië heet Luc Vankrunkelsven. Sinds 2000 heeft de norbertijn daar zijn tweede thuis gevonden en sindsdien pendelt hij al twintig jaar naar dat reusachtige land. Hij leerde de taal, doorkruiste het land in alle richtingen, legde contact met basisbewegingen en schreef over de ontbossing van het Amazonegebied, over het extractivisme dat zich vertaalt in een lucratieve sojacultuur, maar ook over de drie b’s die in het federale parlement de lakens uitdelen: bíblia (Bijbel wat staat voor de evangelische, conservatieve kerken), boi (rund of de macht van de agro-industrie) en bala (wapenindustrie, leger en repressie). Volgens Vankrunkelsven zijn het die drie machten die tijdens zijn verblijf een ‘staatsgreep’ pleegden waardoor Dilma Rousseff als president moest aftreden en mannetjesputter Bolsonaro aan het bewind bracht die van Brazilië een wingewest maakt voor rijke grondbezitters. In een haastige dagboekstijl heeft Vankrunkelsven intussen een tiental publicaties gemaakt, zie zowel in Nederlands als in het Portugees verschijnen, waarin hij als go-betweener verslag uitbrengt van zijn reizen. ‘Voeten in de aarde. Zoektocht naar en met de oorspronkelijke bevolking’ brengt een selectie uit zijn vorige (dag)boeken en is daarom een goede kennismaking met het werk en met het denken van deze gedreven norbertijn. In het boekje werden ook korte impressies opgenomen van zijn compañeros de viaje Agnes Vercauteren, Eduardo Hoornaert en Eli Lino de Jesus, die de persoon en het werk van de auteur verder inkleuren waardoor het duidelijk wordt VankKrunkelsven voeten zowel thuis zijn in zowel Vlaamse als in Braziliaanse aarde.
