Wie veel rond trekt in de wijde wereld weet dat je er vier soorten buitenlanders kan ontmoeten: expats, toeristen, reizigers en backpackers.
Expats zijn mensen die niet noodzakelijk voor hun plezier in het buitenland wonen, het is hun job of die van hun partner. Ze houden niet noodzakelijk van het land waar ze wonen, maar proberen er het beste van te maken, soms door samen te hokken met landgenoten, soms door contacten met inlandse mensen te zoeken. Soms kunnen expats je helpen met praktische informatie, waar je lekker brood kan kopen of waar je het een of ander buiten de toeristisch platgelopen straten kan vinden.
Toeristen zijn mensen die dit jaar naar Varadero en volgend jaar naar Pukhet of Punta Cana trekken. De kwaliteit van de reis wordt afgemeten aan het buffet dat het hotel aanbiedt. Soms verlaten ze even hun resort om een ‘boel oude stenen’ in de omgeving te bezoeken. Hun doel is hoe dan ook zon en strand, hoe ze het verschil tussen de continenten maken, is me altijd een raadsel gebleven.
Reizigers zijn mensen die hun reis goed voorbereiden door te lezen over de geschiedenis en de actualiteit van het land dat ze bezoeken. Ze weten wat ze willen zien, zijn geïnteresseerd in steden, mensen en natuur en steken erg veel op tijdens hun reis. Voor deze mensen is elk land een nieuwe belevenis, een nieuwe open deur op een andere wereld waar ze iets van leren en waardoor ze hun eigen leefwereld kunnen relativeren.
Tenslotte zijn er de backpackers. Voor hen is mijn afkeer het grootst. Net zoals de toeristen zijn ze niet erg geïnteresseerd in welk land ze zijn. Ze gaan permanent op zoek naar het goedkoopste en aarzelen niet om bij de geringste aankoop van de arme drommels die ze tegen komen nog af te bieden. Backpackers kunnen een bijzonder nefaste invloed hebben op het land waar ze vertoeven. Waar lokale mensen actie voeren voor een beter openbaar vervoer of de aanleg van een weg, zullen ze er de voorkeur aan geven toch op het dak van een bus of een pick-up te kruipen, want dat is oh zo veel ‘avontuurlijker’.
Dit korte overzicht is nodig om het nieuwster boek van Walter Lotens beter te kunnen plaatsen. Walter is onmiskenbaar een reiziger, ook al trekt hij rond met de rugzak en gaat hij af en toe op stap naar een bestemming die er niet is. Dat geeft hij ook toe, gelukkig maar. Als het tentje en de slaapzak gedroogd zijn, neemt hij verstandig toch maar weer de bus. Zo hoort het.
Trekkersschoenen
Walter Lotens heeft men zijn nieuwste boek ‘Verhalen van een oude trekkersschoen’ weer een huzarenstukje afgeleverd. Het zijn reisverhalen, afgewisseld met hier en daar een interessante boekbespreking.
De verhalen komen – letterlijk – uit de oude doos. Het zijn reizen van de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw en het begin van deze eeuw die de ex-leraar vertelt, in geuren en kleuren, met brio, met stijl, met inzicht. Het zijn reizen van een militant en reizen van een echt geïnteresseerd burger. Daardoor leer je telkens opnieuw erg veel over hoe er elders wordt geleefd en gewerkt en hoe solidariteit ook voor gewone mensen vorm kan krijgen.
Lotens laat je telkens opnieuw zin krijgen om dat ook eens mee te maken, hoewel dit enkel kan als je evenveel inspanningen levert als de auteur zelf. Reizen doe je met de ogen open, en zoals hij zelf herhaaldelijk aangeeft, twee mensen zien niet noodzakelijk hetzelfde, ook al wandelen ze naast elkaar. Maar de auteur slaagt erin om elke plek weer interessant te maken. Je leert iets over de mensen, over de geschiedenis, over het land en … over de auteur zelf.
Die ‘oude doos’ van Lotens heeft niet zomaar lukraak verhaaltjes gespuid, alles is zorgvuldig gerangschikt en aan vijf ‘kapstokken’ opgehangen: politiek, de school, de ‘wilde kust’ waar hij even woonde, Suriname en omstreken en een ‘allerlei’ waarin de auteur even verloren loopt.
Het is onbegonnen werk een overzicht te maken van al die verhalen, je moet ze lezen, stuk voor stuk en liefst niet in een enkele keer. Leg dit boek op je nachtkastje en geniet elke avond voor het slapen gaan van een hoofdstuk. Zoete dromen gegarandeerd.
U kan het boek bestellen bij de auteur: walterlotens@gmail.com
