Thailand: The Empire Strikes Back

Pita Limjaroenrat, de leider van de Move Forward-partij (MPF) die de meeste stemmen heeft gewonnen bij de algemene verkiezingen van 14 mei, is op 13 juli na een hele dag debatteren in het Thaise parlement er niet in geslaagd om premier te worden.

In een grotendeels voorspelde stemming tegen de wil van het volk, kreeg Pita niet genoeg parlementaire stemmen om de volgende en misschien wel de eerste ‘progressieve’ premier van Thailand te worden.

De door het leger aangestelde, 250 leden tellende senaat en parlementariërs in het lagerhuis, die zich aansloten bij de vertrekkende conservatieve coalitie onder leiding van couppleger generaal Prayut Chan-ocha, onthielden zich van stemming of stemden tegen het bod van Pita, dat ten minste 376 van de 750 stemmen moest krijgen.

De telling zag 324 stemmen voor Pita, 182 tegen en 199 onthoudingen. Een tweede stemming is gepland voor 19 juli, waarbij de als tweede geplaatste Peua Thai, de partij van de nog steeds in ballingschap levende Thaksin, zijn meer conservatieve topkandidaat, vastgoedmagnaat Srettha Thavisin, naar voren zou kunnen brengen. Een derde en definitieve stemming zou dan de volgende dag kunnen plaatsvinden.

Verwacht wordt dat het politieke getouwtrek de komende dagen zal toenemen, aangezien Pita aan de 8 coalitiepartners zal moeten uitleggen waarom hij gelooft dat hij een tweede stemming kan winnen nadat hij deze heeft verloren. Velen geloven dat de Senaat en andere conservatieve parlementsleden meer bereid zouden zijn om te stemmen voor de niet-confronterende Srettha, die Peua Thai-insiders hebben gecast als hun “compromis”-kandidaat.

Of de 14 miljoen kiezers die voor Pita gestemd hebben zich daarbij zullen neerleggen valt af te wachten. Een deel van hen zal, gedesillusioneerd door het politieke gebeuren, wellicht de straat opzoeken om haar eisen af te dwingen.

De online gemeenschap zag #ธุรกิจสว (Senator’s business) trending, nadat Move Forward-aanhangers informatie hadden verspreid over bedrijven die eigendom zijn van senatoren en hun families, met een focus op degenen die zich van stemming onthielden of afwezig waren bij de stemming. Op deze wijze willen ze bepaalde bedrijven met links naar senatoren boycotten.

Deze nieuwste ontwikkeling vertegenwoordigt een terugkerende cyclus van politieke conflicten die de geschiedenis van Thailand bepaalden.

De voortdurende strijd tussen de oude machtsgroepen en de nieuwe generatie, de geelhemden versus de roodhemden, de zakenelite versus de verpauperende basis, en de conservatieve nationalisten die bekend staan als royalisten versus meer progressieve ‘democraten’, heeft Thailands kansen op democratische ontwikkeling belemmerd en werd tot nu toe altijd in het voordeel van het conservatief-militaire establishment beslecht.

De protesten en mogelijke politieke instabiliteit zorgen voor een groeiend onbehagen in de prive sector van Thailand. De mogelijke effecten zijn veelzijdig en kunnen gebieden raken zoals nieuwe investeringen en de toeristenindustrie.

Of het nu gaat om staatsgrepen of het afzetten van gekozen overwinnaars door middel van juridische processen die bekend staan als “lawfare“, Thailand heeft tal van kansen op vooruitgang verspeeld.

Ook geruchten over een nieuwe staatsgreep duiken weer op. De Thaise burgers lachen alsmaar minder.