INTERNATIONALE POLITIEK

“Taiwan speelt met vuur”

Image
Peking: let op, dit zijn geen loze dreigementen (China Military)

Wu Qian, de woordvoeder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken, windt er geen doekjes om: als Taipei op de ingeslagen weg verder gaat, komt er oorlog. De boodschap richt zich ook tot de nieuwe VS-president Joe Biden: ga niet verder op de weg die uw voorganger, Donald Trump, in zijn laatste dagen insloeg.

“Sturen de overheden van Taiwan aan op een botsing? Ze zullen een mot in het vuur zijn”, aldus de krant ‘Global Times’, doorgaans spreekbuis van de meest nationalistische tendens in Peking. “De regeerders van Taiwan zijn zwak, onbetekenend en onwetend, ze spelen met vuur”, zo luidt de duidelijke boodschap.

Biden

Taipei waarschuwde in een eerste reactie voor de verstrekkende gevolgen van Chinese provocaties. “Dat ze maar een hoge borst opzetten”, aldus Global Times. “Ze moeten niet doen alsof ze geen schrik hebben. Ze verdelen hun land en zullen mogelijk met geweld uitgeschakeld worden als ze niet op tijd stoppen. We hebben met ons 1.4 miljard meer dan middelen genoeg om dat te doen”.

Een van de laatste bestuursdaden van Trump, was het aanzwengelen van de relaties met Taiwan, wat in Peking woedende reacties uitlokte. Van Biden wordt verwacht dat hij blijft bij de ‘Taiwan relations Act’ van 1979. De VS hadden toen diplomatieke betrekkingen aangeknoopt met Peking, waarbij ze erkenden dat Taiwan deel uitmaakt van China.

De Taiwan Relations Act legde de relaties tussen Washington en Taipei vast, wat onder meer de verkoop inhoudt van defensieve wapens. Het viel wel op dat bij de eedaflegging van Biden op 20 januari ook de vertegenwoordiger van Taiwan aanwezig was. “Als Taiwan en Washington op die manier verder doen, komen er in de Straat van Taiwan militaire botsingen”, aldus de krant.

Tsai

De toon van Pekings boodschap is erg agressief tegen president Tsai Ing-wen en haar DPP, Democratisch Progressieve Partij. Tsai werd vorig jaar met gemak herverkozen. De DPP is voorstander van een onafhankelijk Taiwan, terwijl de andere machtspartij, de Kwomintang, nog bij de eenheid van Taiwan met China zweert. Die partij, nochtans de historische tegenstander van de Communistische Partij, deelde tot 2014 bijna onafgebroken de lakens uit.

Sinds Tsai in 2016 staatshoofd werd, zijn de relaties tussen Taipei en Peking merkelijk bekoeld. Tot dan waren die relaties erg pragmatisch, beide partijen hadden belang bij uitgebreide handel, investeringen, personenverkeer, enz. Taiwan had o.m. in de Wereldgezondheidsorganisatie een statuut van waarnemer, maar Peking eiste en bekwam in 2017 dat daar een einde aan kwam.

Xi

Tsai noch haar partij hebben nochtans geen plannen om binnen afzienbare tijd formeel de onafhankelijkheid uit te roepen. In Peking maakt Xi Jinping er echter een halszaak van. Hij wil tijdens zijn leiderschap per se de “eenheid” bewerkstelligen. Peking zwaaide tot voor kort met de wortel van “een land, twee systemen”, wat het Hongkong ook voorhield. Maar de recente evolutie in Hongkong toont aan dat dit in de prakrijk wel onderwerping aan Peking betekent.

Als het niet goedschiks kan, dan kwaadschiks, heeft Xi al eerder aangekondigd. Nadat hij zich in de partij in het gezelschap van Marx, Engels, Lenin en Mao heeft geplaatst, wil hij ook de geschiedenis in als de leider die China eindelijk weer heeft verenigd. Wat de Taiwanezen daar zelf over denken – en alles wijst erop dat de overgrote meerderheid wil dat het blijft zoals het nu is – zal Xi worst wezen.

Tot hoever zijn de VS op termijn bereid Taiwan militaire bescherming te bieden in geval van een Chinese aanval? Men kan verwachten dat Washington al zijn invloed in Taipei zal aanwenden om een escalatie te voorkomen. Maar of Xi vrede zal nemen met gewoon een status-quo? Wie durft daar een gok op wagen.

https://www.globaltimes.cn/page/202101/1214369.shtml

Zie ook:

Laatste anti-China stuiptrekkingen van het Trump bewind

Zie ook:

Pekings ongeduld met Hongkong

Laatste bijdrages

Bayrou, dan toch

Het zou geen verrassing mogen zijn, en toch: François Bayrou heeft eindelijk een van zijn twee dromen gerealiseerd, hij is premier van Frankrijk. De andere droom: president. Maar voorlopig…

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Grenskolonialisme

You May Also Like

×