Een jaar geleden haalde de verkiezing van Volodymyr Zelenski tot president van Oekraïne de krantenkoppen: hij was niet alleen een komiek zonder enige politieke ervaring, maar hij werd ook met een overweldigende meerderheid verkozen. In 2019 werden volgens het Amerikaanse National Democratic Institute dank zij Volodymyr Zelenski 76% van de

Het zou simpel moeten zijn, de herdenking van de bevrijding van het uitroeiingkamp in Auschwitz 75 jaar geleden. Edoch, die herdenking verloopt allesbehalve harmonisch. Onder andere Poolse en Russische leiders kunnen het niet laten om voor de gelegenheid hun vijandschap te etaleren. In beide landen wakkeren ze het patriottisch vuur

Donald Trump moet wel jaloers zijn op zijn Russische collega Vladimir Poetin. Die moet geen vrede nemen met twee ambtstermijnen, in de Russische grondwet staat immers “twee opeenvolgende termijnen”, zodat hij na een onderbreking in 2012 kon weerkomen, nu voor telkens zes jaar. Of stond, want Poetin heeft nog iets

VS-president Donald Trump voert een hysterische racistische campagne tegen migranten en migratie. Zijn Russische collega Vladimir Poetin zegt het rustiger, maar heeft het over de democratie die te ondergaat door migratie. Beide staatshoofden steken hun sympathie voor radicaal rechts in Europa niet onder stoelen of banken. Die sympathie is wederzijds.

In zijn “overeenkomst van de eeuw” denkt Donald Trimp Kim Jong-un overhaald te hebben om zijn nucleair programma op te geven. In ruil daarvoor en voor een soort vredesverdrag en economische ‘normalisatie’ wil hij blijkbaar de nu in Zuid-Korea gestationeerde 29000 Amerikaanse troepen terugtrekken. Die verrassing hebben we al gehad.

Het is duidelijk, Rusland is ‘de’ vijand. In de jaren 1990 beschouwde het Westen Rusland als een welwillend wingewest. Vanaf de jaren 2000 gingen de relaties dan eerder op en af. Inderdaad, het grootste deel van de voorbije decennia hebben de VS en de EU  campagne gevoerd om de Russische