Nadat de VS vorige week een vernederende nederlaag leden in de Veiligheidsraad, toen zij er niet in slaagden steun te krijgen voor een resolutie om een conventioneel wapenembargo tegen Iran uit te breiden, besloten ze de VN-sancties die van kracht waren vóór de nucleaire deal met Iran (JCPOA) in 2015

De Verenigde Staten van Amerika gaan voor 100 miljoen dollar medische hulp geven aan Italië. “Giuseppi was very very happy” twitterde president Donald Trump, verwijzend naar de Italiaanse premier Giuseppe Conte. De Italianen zien dat enigszins als een antwoord op de Chinese, Russische en Cubaanse hulp die Italië de voorbije

De Verenigde Staten en China zijn nu de enige twee ‘wereldmachten’ die de confrontatie met elkaar aangaan op het wereldtoneel. We hebben hier te maken met een botsing tussen twee systemen met concurrerende hegemoniale ambities. Een rivaliteit tussen de gevestigde macht, de VS, en uitdager China. Met op de achtergrond

Het is een mechanisme waarop je de klok kan gelijk stellen. Van zodra er iets misgaat of niet naar goeddunken gebeurt van belangrijke Westerse belangengroepen, duurt het slechts korte tijde vooraleer het eerste vermoeden van schuld wordt uitgesproken tegen Rusland of China. Het is een beetje als de automatisch kniereflex,

China heeft de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk expliciet ervan beschuldigd betrokken te zijn bij de “pro-democratie” demonstraties in Hongkong. Beijing heeft de zaak diplomatiek aangekaart en geëist dat de Amerikaanse inlichtingendiensten stoppen met het aanmoedigen en ondersteunen van demonstranten in Hongkong. Ik las in dit verband een analyse

De wereld verandert, niets is nog zoals het was. Dat is zeker zo voor wat klassiek de ‘Noord-Zuid verhoudingen’ werd genoemd. Dat is ook wat president Trump meent vast te stellen, en waarom hij van oordeel is dat het beleid moet focussen op de verdediging van de (wereld)positie van de