De strijd tegen fascisme van toen en nu is helaas vandaag niet ten einde. Als in België de beulen en hun nazaten op 12 mei j.l. – voor het eerst na 1945 – in de Senaat hun kans schoon zien de rol van beul in slachtoffer te doen veranderen, is er wel wat aan de hand. Komt dat zomaar niet uit de lucht vallen? Neen.
In lesmateriaal voor Nederlandse scholen is de geschiedenis al herschreven. En op 18 december 2009 werd in de Assemblee van de Verenigde Naties de toegevendheid jegens fascisme en al zijn actuele uitingen uitermate schrijnend in beeld gebracht. Alle Europese lidstaten verzaakten hun plicht om vóór een resolutie te stemmen die fascisme en z’n uitingen nu, tegengaat. Een overgrote meerderheid van landen (127) steunden de resolutie. De 27 Europese lidstaten onthielden zich van stemming. De VS was het enige land dat tégen de resolutie stemde.
De houding van de EU-regeringen van zowel sociaal-democratische als liberale snit, bewijst dat anticommunisme, waarin de EU een leidende rol speelt, volledig in overeenstemming is met de tolerantie van het fascisme en de verheerlijking van de fascistische bendes die door heel Europa de kop op steken. Het is een schandalige belediging van de antifascistische strijd en de offers van de volkeren van Europa. Het is een strijd die opnieuw moet worden gevoerd.
(Uitpers nr. 132, 12de jg., juni 2011)