Er dreigt, naast de huidige bestaande oorlogshaarden, nieuw oorlogsgevaar op onze planeet, sterk gevoed door de VS en zijn onderdanige NAVO-vazallen. Steeds weer komt in besprekingen in het Amerikaanse Congres de nood naar voor om zich krachtdadig op te stellen tegenover Rusland.
President Trumps bevel om Syrië te beschieten vanop een Amerikaans vliegdekschip en het bombardement met de nieuwe krachtigste bom (Moab, Massive ordnance air blast) in Afghanistan, zijn vooral te verklaren door een binnenlandse politieke motivering in de VS zelf. De president moet zijn beslistheid tonen maar hij wil zeker ook Rusland, China en Iran met het nieuwe wapen imponeren.
De Amerikaanse financiële elite en haar olie-industrie willen al langer samen met Qatar het Russische Gazprom uitschakelen voor wat betreft de olie- en gastransfer via Syrië. Maar dat is alleen maar mogelijk wanneer Assad van de macht verdreven wordt. Dan kan een een pijplijn aangelegd worden die het Qatarese gas via het Syrische grondgebied naar de Middellandse-Zee transporteert. Maar Assad krijgt steun van Moskou en is dus wel verplicht om Gazprom voorrang te verlenen. Daarnaast heeft hij ook aan Rusland een militaire basis verpacht aan de Syrische kust. Dat alles is een doorn in het oog van de VS elite. Daarom wilde Washington een duidelijk signaal geven dat de VS nog altijd mee telt in de ontwikkelingen in Syrië. De politieke houding van president Trump ten opzichte van Rusland is trouwens in de eerste vier maanden van zijn bewind nog niet uitgekristalliseerd geraakt.
De Amerikaanse wapenindustrie heeft de verkiezingscampagne van Hillary Clinton met 7,5 miljard dollar gefinancierd voor de belofte om een scherp vijandbeeld uit te tekenen waarbij de spanningen met Rusland opgedreven zullen worden, om de wapenverkoop te stimuleren. President Donald Trump mag dan misschien wel persoonlijk een andere mening zijn toegedaan, maar tegen een dergelijke druk van de wapenconcerns kan geen enkele VS-president weerstaan. Want het kapitaal van deze sector is goed voor 70 procent van de VS-economie. Wie een Amerikaanse economische boom wil bewerkstelligen moet voor bestellingen voor de wapenindustrie zorgen en tegelijkertijd voor oorlogshaarden die de deze wapens nodig hebben. Trump stelt alvast een verhoging van het defensiebudget voor van meer dan 50 miljard dollar.
Voor de militairen van het Pentagon is het opdrijven van de spanning met Rusland, China en Iran als hoofdvijanden aldus een dwangmatige noodzaak die bijgevolg verder moet gestimuleerd worden.
Een eventuele oorlog zou voor Washington ook een uitweg kunnen zijn voor de opdoemende financiële crash. De VS heeft een staatsschuld van meer dan 20 biljoen dollar, een jaarlijkse militaire kost van 600 miljard dollar en een permanent handelsdeficit. Met zo’n cijfers staat het mondiale dollarimperium op instorting. Al tweemaal heeft een bewapeningsboom Washington de mogelijkheid geboden om zich als wereldleider te profileren, namelijk met de twee wereldoorlogen. De verleiding om de opkomende financiële crash te voorkomen met een oorlog als laatste uitweg, zou wel ‘s heel groot kunnen worden.
Wanneer we de huidige beleidsploeg van Trump nader bekijken geeft ze de indruk dat ze de agressieve plannen tegen Rusland van de militaire sabelslepers en hun onderdanige Europese vazallen, verplicht is te volgen. Het lijkt wel dat Trump een boetsering ondergaat om de klassieke vijandbeelden aan te houden. Zijn eerste veiligheidshoofd, Stephen Bannon, wees op een mogelijke oorlog met China, zijn huidige veiligheidschef, Herbert McMaster, duwt de lijn door van de laatste 15 jaar waarin Rusland als hoofdvijand fungeert. In beide gevallen worden we geconfronteerd met nieuw groter oorlogsgevaar in de wereld.
Voor Trump is Europa een onmisbare militaire operationele regio. Een Amerikaanse generaal leidt de NAVO. Dat is voor Washington een groot voordeel ten opzichte van elke mogelijke militaire tegenstander. Rusland heeft zich onder Poetin opnieuw opgeworpen als een sterke militaire tegenmacht, die probeert de Westerse internationale orde te ondermijnen. Moskou profileert zich meer en meer als een wereldmacht die de westerse waarden opzij schuift en een ‘post-Westerse’ multicentrische wereldorde propageert.
Generaal ‘Mike’ Scaparrotti, opperbevelhebber van de NAVO en chef van het European Command van de VS, vroeg het Congres om het fonds voor Europa te verhogen. Voor hem is Europa de vooruitgeschoven militaire post voor een confrontatie met Rusland. “We staan opnieuw voor onze historische rol als oorlogvoerend leger. We concentreren ons opnieuw op afschrikking en defensie tegen de Russische agressie en de verhoogde dreiging van terroristische groepen”, aldus Scaparrotti voor het Congres.
Van zijn kant laat NAVO-secretaris Jens Stoltenberg geen gelegenheid voorbij gaan om Rusland van agressie te beschuldigen, weze het de Krim of cyberaanvallen. Hij laat er geen twijfel over bestaan dat het met de Europese Unie overeengekomen akkoord niet tot doel heeft om een nieuw Europees leger tot stand te brengen waarvan de commandostructuur schadelijk zou kunnen zijn voor de NAVO. Het moet volgens hem een versterking zijn voor de NAVO-strategie. Hij meent ook dat het militair commando van de NAVO onder de leiding van een VS-generaal moet blijven. Een generaal benoemd door de VS-president.
Bronnen:
Prof. Eberhard Hamer – Es riecht wieder nach Krieg
Manlio Dinucci – Voici le plan du Pentagone pour l’Europe
Jacques Pauwels – De goede oorlog
