De scheiding van “Kerk en Staat” waarborgt de gewetensvrijheid en belet religieuze inmenging in de politieke besluitvorming. Het is de beste staatsvorm om godsdienstvrijheid te waarborgen. De “godsdienst” is een privé-zaak, en geen “publieke aangelegenheid”.
Scheiding van “Kerk en Staat” is onlosmakelijk met democratie verbonden. De staat moet adogmatisch zijn. De democratische mens heeft het idee van de onderwerping aan de goddelijkheid opgegeven. In een lekenstaat zijn godsdienst en staat van elkaar gescheiden. De democratie is de regering van het volk, door het volk en voor het volk. (Abraham Lincoln). De democratie verwerpt de onderwerping aan goddelijke regels. De scheiding van politiek en godsdienst, is een absolute noodzakelijkheid, in het belang van alle burgers, gelovigen en ongelovigen De niet-inmenging van de staat in religieuze zaken vereist ook de niet-inmenging van de godsdiensten in staatszaken. De godsdienstvrijheid kan niet verzekerd worden door een “confessionele politieke overheid”. Dat zou leiden tot de dictatuur van de sterkste godsdienst op lange termijn, anders gezegd tot een
De vrijheid van godsdienst en van mening.
De verhouding tussen Kerk en Staat kan men afleiden uit de artikelen 20, 21, 22 en 181 van de grondwet. De grondwet waarborgt de vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten ( art.19) Niemand kan worden gedwongen op enigerlei wijze deel te nemen aan handelingen en aan plechtigheden van een eredienst of de rustdagen ervan te onderhouden. (Art.20) De Staat heeft niet het recht zich te bemoeien met de benoeming of de installatie der bedienaren van enige eredienst (21)
Het geloof is een privézaak.
De katholieken en de moslims zullen niet graag horen dat ik de “godsdienst” als een privézaak beschouw en nochtans is mijn opvatting daarover helemaal in overeenstemming met het Evangelie. Het geloof moet “innerlijk” worden geleefd. Het is een zaak die niemand aangaat, en dus ook niet in het openbaar moet worden geëtaleerd, tenzij men aan proselitisme wil doen. Veel gelovigen gaan niet meer naar de kerk, maar blijven toch geloven in God. Zij bevestigen door het leeglopen van de kerken dat de gelovigen dit meer en meer als een privé-zaak beschouwen. Zij achten het niet meer nodig hun geloof openbaar te tonen tegenover anderen in kerken, moskeeën, synagogen of tempels. Ook mag de overheid op je identiteitskaart je geloof niet vermelden, omdat dit een schending is van je privacy. Niemand minder dan de (mythische) Jezus, bevestigt mijn stelling duidelijk in het Evangelie van Matteüs 6,5-7
“En wanneer je bidt, wees dan niet zoals de hypocrieten zijn. Want ze bidden graag staand in de synagogen en op de hoeken van de straten, zodat ze gezien zullen worden door de mensen. Ik zeg tegen jullie, zij hebben al hun loon. Maar wanneer je bidt, ga naar je kamer, en nadat je de deur dicht hebt gedaan, bid tot je Vader, die in het verborgen is. “
Als ik deze goeroe goed begrijp zijn alle kerken, synagogen, tempels, moskeeën, enz. totaal overbodig, en richt men zich direct tot God als men wil bidden, en vooral niet in het openbaar, zoals de hypocrieten doen. Er zijn dus geen tussenpersonen nodig, zoals: predikanten, pastoors, bisschoppen, kardinalen, pausen, imams, rabbijnen, opperrabbijnen, enz., om op kosten van de belastingsbetaler, de boodschap aan de goden over te dragen. De moslims willen overal kunnen bidden, ook op de werkplaatsen. In Frankrijk (Marseille) worden straten afgesloten om de moslims 5 keer per dag te laten bidden. Wanneer werken zij dan? De moslims eisen ook bidruimten op de werkplaats om zich af te zonderen. Ze willen de alomtegenwoordigheid van de islam. Wie gaat een moslim aanwerven die 5 keren per dag zijn werk wil onderbreken?
België is geen lekenstaat
Laïciteit is een politiek concept. Het is de scheiding van Kerk en Staat. Het betekent dat de politieke macht niet onderworpen is aan de godsdienst en dat het religieus pluralisme en de neutraliteit van de staat worden erkend ten opzichte van alle andere religieuze groepen. De laïciteit werd wel sinds 2002 grondwettelijk erkend als levensbeschouwelijke gemeenschap in België, zoals de erkende erediensten.
Vele Belgen denken dat België een lekenstaat is met absolute scheiding van Kerk en Staat, grondwettelijk vastgelegd. Niets in minder waar. Er is maar één lekenstaat in Europa, en dat is Frankrijk. Er zijn ook maar twee staten in Europa die godslastering uit het strafwetboek hebben gehaald, namelijk België en Frankrijk, met uitzondering van Alsace-Moselle (Elzas Moesel, die om historische redenen soms afwijkt van het algemeen geldend Franse recht, nvdr) Al de Europese landen die godslastering strafbaar stellen, zijn geen democratieën. Zij beperken het recht op vrije mening. Kritiek op de islam, is levensgevaarlijk in alle Islamitische Republieken, maar sinds enige jaren, ook in Europa, waar journalisten en schrijvers zwijgen uit vrees voor een fatwa, of omdat ze “politiek correct moeten schrijven”. Het begon met Salman Rushdie en werd maar steeds erger toen Theo Van Gogh de keel werd overgesneden, Ayaan Hirsi Ali moest vluchten en Geert Wilders moet zich sinds enige jaren bestendig verbergen in zijn eigen land voor fanatieke islamieten. Geen enkele ideologie mag aan het vrij onderzoek onttrokken worden, ook niet de religieuze ideologieën. De godsdiensten zijn de vijanden van de “laïciteit”, omdat ze de goddelijke wetten willen verheffen boven de menselijke wetten. Deze tendens verspreidt zich terug overal in Europa, vooral wegens het islamitisch fundamentalisme.
Monotheïstische godsdiensten spannen samen om meer macht te veroveren.
Paus Johannes Paulus II, schreef in zijn laatste boek “Herinnering en identiteit”: “De wet door de mens, door parlementen en door welke andere wetgevend menselijke instanties, mag niet in strijd zijn met de natuurwet, dat wil zeggen uiteindelijk met de eeuwige wet van God”. Dat is de verwerping van de democratie voor een theocratie. Niet alleen de islam verwerpt het beginsel van “scheiding van Kerk en Staat”, ook het Vaticaan. Harry Westerlink schrijft in Gebladerte, dat het Vaticaan een fundamentalistisch Europa wil, maar zonder islam.
God heeft nooit één woord geschreven, en zijn zoon evenmin. De profeet Mohammed was ongeletterd. De gruwelijkheden in de afschuwelijke Bijbel en Koran kunnen moeilijk de gedachte zijn van een barmhartige God. Hoe durft men dan van goddelijke wetten spreken? Dr. Rowan Williams, Aartsbisschop van Canterbury, zegt dat Groot-Brittannië moet erkennen dat sommige burgers zich niet verbonden voelen met het Britse rechtssysteem en dat het aannemen van delen van de islamitische wetgeving onvermijdelijk is. Dat is het einde van de Verlichting en de terugkeer naar een middeleeuws religieus obscurantisme. De Nederlandse minister Donner vindt zelfs dat de sharia invoeren in Nederland moet kunnen. Christelijke partijen ontbreken niet in Nederland: CDA (Christen Democratisch Appel), de CU (Christen Unie) de SGP (Staatkundig gereformeerde Partij). Twee van de drie christelijke partijen SGP en Christelijke Unie, hebben zelfs als doel van Nederland een theocratie te maken. De SGP heeft het woord “theocratie” uit te statuten geschrapt, niet omdat ze die niet meer willen, maar om strategische redenen, zoals ze zelf toegeven. Er is geen koerswijziging van de SGP op dat gebied, bevestigt Van der Vlies. Eerst de macht grijpen en dan de theocratie opleggen, dat is het doel van deze partijen. In de gemeenteraden in Nederland, met een christelijke meerderheid, wordt er gebeden bij de opening en de sluiting van de raad. Dat zijn theocratische gemeenteraden. Het gevaar komt dus niet alleen van de islam. Naast christelijke partijen, zijn islamitische partijen dus onafwendbaar. In Engeland zijn er naast Joodse Beth Din rechtbanken, ook 85 officieuze shariarechtbanken, waarvan er 7 officieel erkend zijn. Moslimvrouwen worden onderworpen aan de islamitische wetgeving. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (E.V.R.M.) is hier niet meer van toepassing, noch het burgerlijk recht. Er ontbreken nog christelijke rechtbanken, zoals vroeger? Het is maar even wachten. De communautarisering van het recht volgens de “religieuze gemeenschappen” is het einde aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en van het E.V.R.M. Wij keren terug naar de middeleeuwen, in eerste instantie onder de druk van de islam. Weinige burgers schijnen dit te beseffen. Er zijn 1600 madrassa’s in Engeland om van kinderen “Gekken van God” te maken. In Pakistan zijn deze madrassa’s dikwijls terrorismescholen omdat de Koran aanzet tot het uitroeien van de “ongelovigen” en ze de Koran totaal uit het hoofd moeten leren. De mens heeft God uitgevonden en goddelijke wetten hebben nooit bestaan. De mens schiep God naar zijn beeld, en hij was tevreden. De godsdienst zegt Alice Parizeau is “de luxe van de armen.”
De Franse Republiek verbiedt de erkenning, de bezoldiging of de betoelaging van een cultus. Dat is duidelijke scheiding van Kerk en Staat.
De fictieve scheiding van Kerk en Staat in België
In België is de absolute scheiding van “Kerk en Staat” beeldspraak. De katholieke politici en de moslimparlementsleden zullen een volledige scheiding van kerk en Staat nooit stemmen. Zij willen geen echte seculiere staat. Dat zou tot gevolg hebben dat geen enkele godsdienst nog wordt gesponsord door de overheid. Gedaan dus met wedden, pensioenen en huisvesting voor al de bedienaren van de erkende erediensten. Vergeet niet dat 7 katholieke ministers in dit klein land, sommigen met hun echtgenote, de parlementsvoorzitters, de Koning en de Koningin, allemaal naar Rome trokken op kosten van de Staat, voor de heiligverklaring van Pater Damiaan. Dat de Koning, als staatshoofd, en de Koningin voor de Paus neerknielden en zich publiek vernederden, was een treurig schouwspel. Sommige ministers verbleven er met hun echtgenote voor 2 dagen, zoals De Crem en ook de Koning en de Koningin, op kosten van de belastingbetaler. Het was een officieel bezoek. De Koning mocht zich dan ook niet vernederen in naam van alle Belgen, dat mocht hij alleen doen tijdens een privé-bezoek in eigen naam en dat had hij moeten weten. Er is niemand die vraagt hoeveel duizenden euro’s dit allemaal heeft gekost. (vliegtuigen, hotels, restaurants, enz.) Het gaf de indruk dat wij in een christelijke theocratie leven in plaats van in een democratie. De wonderdoener, Pater Damiaan, genas Audrey Toguchi die aan kanker leed, maar een mirakel om hem te genezen van lepra kon er niet af. Mirakels zijn alleen mogelijk om te canoniseren. Frankrijk had ook een heilige. De Franse non Jeanne Jugan. Het mirakel van deze non: de genezing van Dokter Eerwin Gatz, die ook aan kanker leed. Die dokter kon zich niet genezen, maar de dode non kon dat wel. Daarvoor was 1 Franse minister voldoende. Of het “bijgeloof” van onze ministers, of “hun huichelarij” heeft ons veel geld gekost.
Een lekenstaat is niet atheïstisch.
De scheiding van “Kerk en Staat” omvat alle levensbeschouwingen. De staat, verklaart zich neutraal. De staat kan wegens zijn neutraliteit geen “zingevingsysteem of levensbeschouwing” afkondigen of opleggen. Een atheïstische staatsvorm zou in strijd zijn met het neutraliteitsbeginsel. Er is geen betere staatsvorm dan een lekenstaat, die zich totaal neutraal houdt, ten opzichte van alle levensbeschouwingen. Een lekenstaat erkent en onderhoudt de godsdiensten (sekten) niet. Hij verbiedt ze ook niet en waarborgt de vrije uitoefening van alle erediensten.
België stelt zich helemaal niet neutraal op. Er is geen staatsgodsdienst, maar België erkent en sponsort wel 6 sekten op een totaal van 123 sekten.
De Belgische Staat privilegieert bepaalde godsdiensten ten opzichte van andere. De Staat erkent bepaalde sekten en andere niet. Alle godsdiensten zijn sekten, maar de sekte die erkend wordt krijgt het statuut van godsdienst. Dit is een discriminatie en ook een schending van de neutraliteit van de Staat. De staat en de gemeenten [1] subsidiëren de verspreiding van het “geloof”, verkondigd door 6 erkende godsdiensten, die elkaar tegenspreken, ieder met hun eigen Waarheid en echtheid en hun eigen God. De ene godsdienst beschuldigt de andere vals te zijn. Ze kunnen natuurlijk niet allemaal het monopolie van de waarheid bezitten. Ze zijn niet allemaal waar, maar wel allemaal vals. Deze conclusie geldt ook voor de miljoenen goden van de mythologie, waarvan er nog één overblijft als universele dictator. Charles Baudelaire schreef : «Dieu est le seul être, qui, pour régner, n’a pas besoin d’exister». Polytheïsme was dan toch democratischer.
De kerk heeft het leeuwenaandeel van het budget voor de erediensten, maar dit leeuwenaandeel zal slinken, naar mate de islam zich uitbreidt.
Erkende organisaties die morele diensten verlenen op basis van een niet-confessionele levensbeschouwing, komen ten laste van de Staat en dat is ook niet aanvaardbaar om dezelfde redenen. Wie morele lekenconsulenten wil, moet ze zelf onderhouden, niet de belastingbetaler.
Weldra zullen twee nieuwe sekten erkend worden en de benaming “godsdienst” verkrijgen.
De Armeense Kerk en het boeddhisme, zijn de twee nieuwe sekten die zullen erkend worden door België. In Myanmar (Birma) is boeddhisme staatsgodsdienst. In Thailand gaan de monniken in hongerstaking om erkend te worden als staatsgodsdienst. Er is niet één boeddhisme, maar een mozaïek van sekten, binnen de benaming boeddhisme. Sommige zeer gevaarlijk. De staat maakt van sekten godsdiensten. Professor Anne Morelli schrijft: er is geen objectief verschil tussen beide. Het boeddhisme (mozaïek van sekten) met al zijn monniken, nonnen en bonzen, zijn tempels, zijn kloosters, zijn gebeden, enz. is wel een godsdienst. Boeddha wordt vereerd als een God. Hij werd geboren via de maagd Maya. Hij deed mirakelen, genas zieken, kon op het water lopen, kon 500 mensen voeden met een “klein mandje koekjes”. Hij was de Redder van de wereld, het licht van de wereld, enz., en dit 600 jaar voor de wonderdoener Jezus hem dit kon nadoen.
Kinderen worden geïndoctrineerd vanaf de kleutertuin tot in het hoger onderwijs.
Het is abnormaal dat kinderen van de kleutertuin tot het hoger onderwijs religieus worden geïndoctrineerd. Vele kinderen kunnen zich nooit meer bevrijden van de ingeprente dogma’s en de goeroes die ze vanaf de kleuterklas moeten vereren (Mozes, Jezus, Mohammed, weldra Boeddha, enz.) Richard Dawkins spreekt van “brainwashing”. De godsdienstlessen indoctrineren en culpabiliseren kinderen van de kleutertuin tot het hoger onderwijs. Een historisch-kritische cursus over godsdiensten kan nuttig zijn vanaf het middelbaar onderwijs. Jonge kinderen slechts één godsdienst inprenten is gevaarlijk en zou moeten verboden worden. Het is abnormaal dat het “katholiek onderwijs” alle kinderen zonder onderscheid mag evangeliseren met het geld van de belastingbetaler, zonder dat er een vrije keuze is, voor godsdienst of moraal zoals in het openbaar onderwijs.
Elk jaar honderden miljoenen euro’s voor de verspreiding van superstitie, maar geen geld om te voorkomen dat België een derdewereldland wordt.
Het geld van de belastingbetaler zou moeten dienen om onze justitiegebouwen te vernieuwen en te moderniseren, nieuwe scholen te bouwen of te moderniseren, nieuwe gevangenissen, nieuwe bruggen en wegen, voor het wetenschappelijk onderzoek, de pensioenkas, de ziekte- en invaliditeitsverzekering, de gehandicaptenlijsten, de hospitaalfinanciering, de sociale woningen en de sociale hulp, enz. Ons land wordt een derdewereldland. Het aantal armen stijgt elk jaar, nu al meer dan 1,5 miljoen. Miljarden worden besteed aan de erkende godsdiensten en het onderhoud van duizenden kerken, moskeeën, en synagogen, enz. Wie gelooft in religieuze goeroes (Mozes, Jezus, Mohammed, Boeddha, enz.), moet zelf zijn bijgeloof en zijn goeroes sponsoren (de gebruiker betaalt). Dat is niet de taak van de Staat en de gemeenten. Het Vlaams Belang wil de profeet Mohammed niet sponsoren maar wel de (mythische) wonderdoener Jezus. Het Vlaams Belang liegt als het spreekt over “scheiding van Kerk en Staat”. Zij willen alleen scheiding van “Moskee en Staat”, maar deze “sélection à la carte “kan niet, en de bisschoppen en de kardinaal hun paleis afnemen, dat willen ze niet.
Een Europese Unie met “scheiding van Kerk en Staat” is een droom, meer niet.
Het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, art. 17 bepaalt: 1° De Unie eerbiedigt de Status die kerken en religieuze verenigingen en gemeenschappen volgens het nationaal recht in de lidstaten hebben, en doet daaraan geen afbreuk. 2° De Unie eerbiedigt tevens de status die de levensbeschouwelijke en niet-confessionele organisaties volgens het nationaal recht hebben. 3° De Unie voert een open, transparante en regelmatige dialoog met de kerken en organisaties, onder erkenning van hun identiteit en hun specifieke bijdrage.
De Unie voert een “transparante en regelmatige dialoog” met de kerken en organisaties. Deze organisaties moeten echter erkend worden. Wie zal erkend worden? De kerken zullen als belangrijkste belangengroep hun stempel drukken op de politiek en de wetgeving van de Europese Unie in het kader van hun betrekkingen met de Commissie, de Raad en het Europees Parlement, vanaf 1.12.2009. Het Vaticaan heeft zijn lobbyisten. De vzw. België en Christenheid, is een erkende lobby bij het Europees Parlement, staat geschreven op hun internetsite. Dat is verre van niet-inmenging in staatszaken. Elke aanval tegen de katholieke godsdienst zal niet ongemoeid voorbijgaan en vanaf nu is het riskant om het katholieke geloof te bespotten waarschuwt deze V.Z.W. Dat lijkt al op katholieke fatwa’s. Europa wenst duidelijk geen Europese lekenunie.
De toekomst.
De toekomst zal weldra aantonen dat de scheiding van “Kerk en Staat” onontbeerlijk is om de burgers te beschermen tegen “het religieus integrisme of fundamentalisme” dat onze “democratieën” terug wil omvormen tot “theocratieën”. De communautarisering van het recht kan alleen maar leiden tot religieuze burgeroorlogen tussen de verschillende religieuze gemeenschappen die zich willen totaal afscheiden, de ene van de andere, met eigen recht en gewoonten, met eigen gebod- en verbodsregels, waaraan ze daarna een goddelijk karakter geven.
Waar zijn de vrijzinnige politici om dit te beletten? Hebben ze hun dhimmistatuut al aanvaard? De Europese Unie, zou wel eens de “Islamitische Unie” kunnen worden. Turkije in de Europese Unie zou het islamiseringproces op ongeziene wijze kunnen versnellen. Nooit is het religieus fundamentalisme of integrisme zo groot geweest, sinds de Verlichting, en bestaat het gevaar dat we eeuwen achteruitgaan, naar een “nieuw middeleeuws religieus obscurantisme”, waarbij gelovigen en ongelovigen terug hun vrijheid verliezen, zoals dit het geval is geweest in Europa, tijdens 16 eeuwen christelijke dictatuur.
Een effectieve scheiding van Kerk en Staat in het belang van gelovigen en ongelovigen.
De monotheïstische godsdiensten spannen samen om de laïciteit te verbannen. Katholieken, joden en christenen waren samen in de strijd tegen het verbod op minaretten in Zwitserland. Het referendum had betrekking op het verbod van nieuwe minaretten (er zijn er al 4), maar niet op het verbod van moskeeën. Dit referendum was dus helemaal niet van aard om de vrijheid van de islam op enigerlei wijze te beperken. Dat kon ook grondwettelijk niet. Er zijn geen minaretten nodig om een godsdienst te belijden. Deze minaretten zijn een politiek symbool van islamitische dominantie dat zichtbaar wordt gemaakt in de architectuur van de moskeeën. Zwitserland heeft nog het recht zelf te beslissen over het uitzicht van de landschappen. De minaret is een veroveringssymbool in de te veroveren landen (Dal al-Harb). Ayaan Hirsi Ali heeft dit op magistrale wijze uiteengezet in: “Swiss ban on minarets was a vote for tolerance and inclusion”. Het Zwitsers verbod op minaretten was een stem voor tolerantie en integratie. Ook Afshim Ellian heeft de gesubsidieerde pers tegengesproken met zijn artikel: ‘Minaret: Moslims, hoe tolerant zijn jullie dan?’ Philippe Van den Abeele heeft in ‘Dhimmi’s, Democratie en dictatuur’, een grondige analyse gewijd aan de democratische stemming in Zwitserland. De media spreken over een populistische, een racistische en een fascistische stemming. Denken onze gesubsidieerde journalisten nog na? Weldra zal niemand nog weten wat “democratie” feitelijk betekent.
In bijna alle domeinen van onze samenleving dringen de islamieten de shariawetgeving op. Door al de eisen die de moslims stellen willen ze in een “volledig afgezonderde en gesloten moslimgemeenschap” leven met eigen wetten en gebruiken. Zij willen de islam niet aanpassen aan onze Westerse beschaving, maar deze louter vernietigen. Zij willen dat Europese en nationale wetgevingen zich aanpassen aan de islamitische wetten en gebruiken, en niet andersom. 44% moslims in Engeland vragen de invoering van de sharia. In Amsterdam wil Ahmed Marouch een “bloeiende autonome moslimgemeenschap” in Nieuw-West. Een autonome enclave, een superstadsdeel van Amsterdam, alleen voor moslims.
De catastrofe die op ons afkomt, kan maar vermeden worden door de toegevingen aan de “islamitische apartheidspolitiek” te stoppen en door een strikte scheiding tussen Kerk en Staat. Het geloof mag niet allesoverheersend worden en door belachelijke gebod- en verbodregels de mensen zodanig scheiden dat we terechtkomen in een volledig religieus apartheidssysteem. Godsdiensten verenigen niet maar scheiden de mensen en stellen ze tegen elkaar op. Denken dat alleen de islam het gevaar is, is oneerlijk. In de V.S. durven burgers zelfs tegen hun eigen familie niet zeggen dat ze “ongelovig” zijn, anders worden ze uit de familie gestoten, uit de maatschappij en verliezen ze hun werk. Dat is de christelijke dictatuur die heerst in de V.S maar daarover rept het Vlaams Belang geen woord, zij kennen alleen het gevaar van de islam.
(Uitpers nr. 116, 11de jg., januari 2010)
Zie ook het stuk “Omstreden handboek geeft tips voor doden van niet-Joden” in de rubriek Signalement.
[1] Decreet van 7 mei 2004 betreffende de materiële organisatie en de werking van de erkende erediensten – B.S. 6 september 2004
