INTERNATIONALE POLITIEK

Pascal Lamy bij de WTO: naar een nieuwe neoliberale verstrakking

Het CADTM (Comité pour l’annulation de la dette du Tiers Monde) verwerpt de verkiezing van Pascal Lamy tot directeur-generaal van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en roept op tot een massale mobilisatie ter gelegenheid van de top van de G8, die begin juli in Edinburgh plaats heeft, en ter gelegenheid van de Algemene Raad van de WTO op 26 juli en 19 oktober in Genève

 

Deze benoeming impliceert dat de bevolkingsgroepen, die al meer dan 25 jaar lang de neoliberale logica ondergaan, geen enkele mildering zullen zien van de maatregelen die krachtdadig worden opgelegd door de multilaterale instellen, integendeel. De overwinning van Pascal Lamy op drie kandidaten uit het Zuiden zal er onvermijdelijk toe leiden dat de schroef nog meer wodt aangevezen ten voordele van de mondiale financiers en van de transnationale ondernemingen.

Deze liberale socialist zonder complexen is erin geslaagd lid te zijn van het directiecomité van de Franse Socialistische Partij en tegelijkertijd een fervent aanhanger van de marktreligie te zijn. Hij was de voormalige rechterhand van Jacques Delors bij de Europese Commissie, die hij op een sterke neoliberale koers heeft gezet. Hij was ook één van de hoogste verantwoordelijken van Crédit Lyonnais, dat hij heeft geprivatiseerd. Van 1999 tot 2004 was hij een bijzonder arrogante Europese commissaris voor handel, die enkel misprijzen over had voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen. Bovendien is hij officier in de Orde van Verdienste van Gabon en heeft hij zich een plaats verworven in de Frans-Afrikaanse netwerken.

Zijn verkiezing betekent een verdere stap in de versterking van de greep van de Verenigde Staten en van de Europese Unie op de internationale instellingen. Daarmee wordt de lijst van betekenisvolle benoemingen weer langer: die van Rodrigo Rato (oud-minister van Financiën van de conservatieve Spaanse regering van José Maria Aznar) tot hoofd van het Internationaal Muntfonds (IMF) in april 2004; van Ann Venneman (oud-minister van Landbouw van de regering-Bush) tot voorzitster van Unicef in januari 2005; van Paul Wolfowitz (de voormalige nummer twee van het Pentagon) aan het hoofd van de Wereldbank in maart 2005.

De weinige leden uit landen van het zuiden die nog hoge functies bereiken zijn ook uit hetzelfde neoliberale hout gesneden: de Thailander Supachai Panitchpakdi ging van de WTO over naar de Conferentie van de Verenigde Naties voor Handel en Ontwikkeling (UNCTAD); de Turk Kemal Dervis, een veteraan van de Wereldbank en ultraliberaal oud-minister van Economie, werd zopas benoemd aan het hoofd van het Programma van de Verenigde Naties voor Ontwikkeling (UNDP).

Met die benoemingen wordt het wereldwijde net, waarin de gemeenschapsgoederen, de openbare diensten en de volkeren gevangen zitten, nog verder aangehaald. Inderdaad, Pascal Lamy heeft al laten weten dat zijn eerste prioriteit het afsluiten zal zijn van de onderhandelingen van de Doha-cyclus. Die begonnen in november 2001 en leiden wereldwijd tot een mobilisatie van honderden sociale bewegingen. Zo is de productie van generische geneesmiddelen aan strikte beperkingen onderworpen. En het akkoord over de invoer ervan, dat de arme landen in augustus 2003 wisten los te krijgen, mag niet doen vergeten dat, ten gevolge van de druk van de grote farmaceutische firma’s, die invoer slechts werd toegestaan mits een langdurige en dwingende procedure wordt gevolgd, zoadat die medicijnen in de meeste landen van de Derde Wereld niet verkrijgbaar zijn.

Erger nog, in maart 2005 heeft India, de voornaamste producent van generische geneesmiddelen tegen Aids, onder druk van de WTO, een zeer beperkende hervorming van de brevetten aangenomen. Daardoor wordt het kopiëren van gebrevetteerde medicijnen verboden, zodat de prijs van de beschikbare Aids-remmer in het Zuiden zal verveelvoudigen. Daardoor zullen miljoen Aids-slachtoffers ze niet meer kunnen kopen. 

Daarom vraagt het CADTM dat men zou afstappen van de agenda van Doha, dat de akkoorden over de intellectuele eigendomsrechten zouden worden geschrapt, dat het Algemeen Akkoord over de Handel in Diensten zouden afgeschaft en dat, meer in het algemeen, wordt afgezien van de politiek van structurele aanpassingen, die wordt opgelegd via het schuldmechanisme door het IMF, de Wereldbank en de WTO ten gunste van enkelen. Het is meer dan tijd dat er een einde wordt gemaakt aan deze funeste logica, die al lang haar mislukking bewezen heeft wat betreft de menselijke ontwikkeling.

  

Damien Millet, voorzitter van CADTM Frankrijk, france@cadtm.org, 00 33 2 38 59 98 28

Juan Tortosa, CADTM Zwitserland, suisse@cadtm.org, 00 41 22 733 40 83

Eric Toussaint, voorzitter van CADTM België, cadtm@skynet.be, 00 32 486 74 47 52

www.cadtm.org

Laatste bijdrages

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Assad is geschiedenis

Het ene weekend Aleppo binnengewandeld, het weekend daarop Damascus ingenomen. Het regime van de familie Assad is na een halve eeuw in één week tijd opgedoekt. Bijna zonder slag…

Grenskolonialisme

You May Also Like

×