INTERNATIONALE POLITIEK

Parlementslid Leyla Güven op vrije voeten

Image
Een Turkse rechtbank heeft zopas de vrijlating bevolen van Leyla Güven. Ze blijft wel onder supervisie van justitie. De vrijlating volgt na 79 dagen hongerstaking. Ze nam enkel vocht, suiker en mineralen tot zich.
Haar gezondheidstoestand is erg zorgwekkend, maar ze toonde zich vastbesloten om tot het eind door te gaan. Het 55-jarige parlementslid van de Democratische Volkspartij (HDP) werd een jaar geleden gearresteerd omwille van haar kritiek op de Turkse oorlog tegen Afrin, een Koerdische enclave in Noord-Syrië die sindsdien door Turkije en islamistische milities wordt bezet. Ze riskeert meer dan 100 jaar gevangenisstraf voor vermeend lidmaatschap en leiderschap van een gewapende organisatie, terroristische propaganda en het aanzetten tot haat. Ze ging in hongerstaking uit protest tegen de gevangeniscondities van Abdullah Öcalan. De PKK-leider zit al sinds 1999 opgesloten op het eiland Imrali en sinds 2015 is dat in totale isolatie (zoals ook in de eerste jaren van zijn gevangenschap). Haar actie leidde tot talrijke solidariteitsacties van vele honderden Koerdische militanten – ook in de gevangenis – die eveneens in hongerstaking gingen. Vraag is of Leyla Güven haar hongerstaking zal stoppen: “Ik ben deze actie niet begonnen om mijn eigen vrijlating te bekomen. Maar wel om de isolatie van Öcalan te breken.” Dat het Turkse regime haar vrijlaat is wellicht vooral een poging om te vermijden dat ze een martelaar wordt en om imagoschade te voorkomen. Twee weken geleden probeerde Ankara al de hongerstaking te breken door een kort bezoek toe te staan van Mehmet Öcalan aan zijn gevangen broer.
Güven is niet de enige verkozene die werd opgesloten. Nog negen andere parlementairen van de HDP zitten op grond van gelijkaardige beschuldigingen achter de tralies. Onder hen ook de beide voormalige co-voorzitters van HDP, Selahattin Demirtaş en Figen Yüksekdağ. Boven hun hoofd dreigen veroordelingen tot respectievelijk 142 en 83 jaar gevangenisstraf in totaal. De Turkse regering nam in 2016 ook de controle over van meer dan honderd gemeenteraden in de Koerdische regio (Noord-Koerdistan of Bakur). Goed 60 burgemeesters zitten naast duizenden partijkaders en -militanten in de gevangenis. Op 31 maart vinden er lokale verkiezingen plaats in Turkije. Acht Koerdische partijen en bewegingen zijn daarvoor een alliantie aangegaan. De autoritaire Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft er al mee gedreigd om in elke stad en gemeente waar HDP en zusterpartij DBP (Democratische Regio Partij) winnen, opnieuw onder het bestuur te plaatsen van het centraal gezag.
(Achtergrondinformatie over de Koerdische kwestie in Turkije en Syrië vind je in het boek ‘Het Koerdisch Utopia’, EPO, 2018)

Relevant

Human Rights Watch maakt de balans van 2024 op

Onder de titel “2024: Een jaar van afrekening” werd recent het Human Rights Watch Report 2025 in Bangkok voorgesteld. De persvoorstelling, die ook via YouTube  te volgen is, startte…

Waarom laait het geweld terug op in Syrië?

Een fors offensief van de Syrische gewapende oppositie doet de burgeroorlog die het land al 13 jaar in zijn greep heeft, terug oplaaien en brengt het conflict opnieuw onder…

Waarom Turkije (geen) lid wordt van BRICS

Kort voor de BRICS-top in het Russische Kazan (22-24 oktober 2024) diende Turkije zijn kandidatuur tot lidmaatschap in. Voor we dieper ingaan op de Turkse motieven, bekijken we eerst…

Trump, Musk, rechts

You May Also Like

×