Het unieke van Geert Wilders [de leider van de uiterst rechtse Partij voor de Vrijheid in Nederland, die in Nederland tot “man van het jaar” is uitgeroepen, nvdr] is dat hij zichzelf een buitengewoon inzicht toedicht, omtrent ‘Hét Kwaad’ dat ons allen(!) bedreigt. Jammer genoeg ontgaat het hem dat zijn gevecht daartegen fictief is. Tegen een geloof is nu eenmaal niet te vechten. Letterlijk noch figuurlijk.
Objectief gesproken legt zijn (schijn-)gevecht daardoor geen enkel gewicht in de schaal, alle media-aandacht en consternatie in de moslimwereld ten spijt. Daarentegen duidt het wel op grootheidswaan, omdat het nooit iets toe of af zal doen aan de positie van de islam als wereldgodsdienst. Daarnaast behoort deze tot het werelderfgoed, gelijk joden- en christendom. Het belang van het behoud daarvan staat – in zijn algemeenheid gesproken – gelukkig buiten kijf.
Brede Maatschappelijke Discussie
Behalve in het Haagsche circuit, zoals Wilders bewijst. Het positieve daarvan is dat door Wilders’ stellingname het ‘democratisch tekort’ zichtbaar wordt. De Kamer is immers niet bij machte de PVV-leider op een zodanige wijze van repliek te dienen, dat één miljoen moslims in Nederland zich vertegenwoordigd en veilig voelen.
Met dank aan Wilders, moeten wij dan ook ‘met elkaar’ in staat zijn het ‘democratisch tekort’ de wereld uit te helpen. De gezamenlijke aanpak die eenvoudig gezegd neerkomt op het met vereende krachten ombouwen van de parlementaire democratie in de ware democratie, waarin niet langer het persoonlijke en partijbelang mààr het algemeen belang maatgevend is. Voor de realisatie van die fundamentele ombouw zal allereerst een Brede Maatschappelijke Discussie (BMD) op touw gezet moeten worden, omdat die ombouw ons allen aangaat en dus niet in achterkamertjes beklonken kan worden. Uiteraard zal Den Haag, géén parlementariër uitgezonderd, het initiatief voor die broodnodige BMD moeten nemen. Haagse weerstand is redelijkerwijs niet te verwachten, omdat het succes van de BMD op voorhand verzekerd is, er van uitgaande dat de media niet verstek zullen laten gaan, maar juist voluit hun medewerking zullen verlenen. Dat die BMD elders in de wereld navolging zal krijgen, met alle weldadige democratische implicaties van dien, ligt in de lijn der verwachting. Want, als één schaap over …… . Waarmee maar weer eens bewezen zal worden waarin een klein landje groot kan zijn.
Ombouw VN.
Wat het uiteindelijk resultaat van die weldadige democratische implicaties betreft, die naar verwachting als een inktvlek over de aarde zullen uitvloeien, moet in het bijzonder worden gedacht aan een algemene VN-conferentie ter herziening van het VN-Handvest, waartoe artikel 109 de mogelijkheid biedt. Via deze broodnodige herziening, die officieel al in 1955(!) had moeten plaatsvinden, moeten wij – als mensheid – in staat zijn de uitzichtloze machtsverhoudingen in de wereld te doorbreken en van de VN een democratische of ware wereld- of volkerenorganisatie te maken. En wel door de opheffing van de dictatoriale (vetorecht!) Veiligheidsraad met de gelijktijdige overheveling van zijn primaire verantwoordelijkheid – de handhaving van de internationale vrede en veiligheid – naar de Algemene Vergadering. Dit orgaan zal zich daardoor eindelijk kunnen ontwikkelen van een krachteloos mondiaal praatcollege, dat aan de leiband van de VS loopt, tot een gezaghebbend mondiaal daadcollege met bovennationale bevoegdheden. Een wereldforum dat op basis van de alom onderschreven mensenrechten en onze ongeëvenaarde knowhow op elk terrein een rechtvaardig en doeltreffend wereldbeleid weet op te stellen, waarmee de wereldproblemen en het daarmee gepaard gaande onrecht effectief en duurzaam kunnen worden aangepakt. De mondiale aanpak die geen enkele bedreiging vormt voor welke levens- en/of wereldbeschouwing dan ook en daarenboven niet alleen onszelf, maar met name onze kinderen en kindskinderen – toch onze eerste zorg – ten goede zal komen.
Wouter ter Heide
(Uitpers, nr. 93, 9de jg., januari 2008)
