Het vierde rapport van de VN-werkgroep Ad Hoc Liason Committee en het recentste economisch dossier van het IMF werden op 13 april 2011 in Brussel voorgesteld. Ze bevestigen de stelling van de Wereldbank in september 2010, onderschreven door het Kwartet (VS, VN, EU en Rusland), dat “als de Palestijnse Autoriteit (PA) blijft werken aan staatsopbouw en het verschaffen van publieke diensten, het uiterst geschikt is om een staat te creëren in de nabije toekomst.”
Wie zich schaart achter de resoluties van de Verenigde Naties inzake de illegaliteit van de Israëlische kolonies, het statuut van Jeruzalem, het recht op terugkeer voor het Palestijnse volk en de onwettigheid van de Apartheidsmuur, kan niet anders dan het recht ondersteunen op een eigen staat voor de Palestijnen en een tweestatenoplossing. Het is een natuurlijk gegeven dat een eigen staat integraal zorgt voor het eigen welzijn en welvaart welke het Palestijnse volk al decennia wordt miskent. Het is een mondiaal volkerenrecht om de specifieke behoeften van de Palestijnen in te vullen. Een staat op de grenzen van voor 1967; zijnde de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem, dient net om het Palestijnse volk bescherming te bieden tegen Israëlische agressies, welke het momenteel niet heeft.
Het uitroepen van een eigen staat Palestina gaat samen met het verschaffen aan de Palestijnen van maximale autonomie, gelijke rechten en vrijheid in Israël.
Op dit ogenblik is het veiligstellen van Palestijnse rechten op een eigen staat en internationale erkenning een doorn in het oog van de Apartheidsstaat Israël. Het is net daarom dat zij illegaal een half miljoen kolonisten dropten op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem. Dit om zo’n levensvatbare staat te blokkeren. Eveneens is het net Tel Aviv dat al decennialang afwisselend gematigde, dan weer radicale, seculiere, dan weer islamitische Palestijnse partijen steunt om verdeeldheid onder het Palestijnse volk te scheppen. In 2007 steunde Israël samen met de CIA een machtsovername tegen Hamas door Fatah-collaborateurs opgeleid door Generaal Dayton. Het in 2006 democratisch verkozen Hamas kegelde deze collaborateurs uit de Gazastrook.
De verdeeldheid tussen de Palestijnen (Palestijnse Autoriteit en president Abbas op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook) worden door Israël in stand gehouden. Net nu de partijen op het punt staan geschillen bij te leggen creëert men zware bombardementen boven Gaza en tientallen arrestaties op de Westelijke Jordaanoever.
De verdeel-en-heers politiek komt ook aan bod in het rapport dat het Ad Hoc Liason Committee op 13 april 2011 voorstelde in Brussel. Er zijn economische verbeteringen op de Westelijke Jordaanoever en het aantal checkpoints daalde van 626 in 2009 naar 500 heden, maar anderzijds kregen inwoners aldaar identiteitskaarten die de lichamelijke en bureaucratische hindernissen vergroten. Toegang voor patiënten en ambulances en het overwegend Palestijns personeel in zes ziekenhuizen in Oost-Jeruzalem is een hindernissenparcours. Israël bouwt illegaal 1.700 wooneenheden in Palestijns Oost-Jeruzalem. Door intensere samenwerking door Palestijnse- en Israëlische veiligheidsdiensten komen er ook zeven bijkomende politiebureaus op de Westelijke Jordaanoever.
5.250 nieuwe werkvergunningen werden verschaft aan de Palestijnen om in Israël te gaan werken. Volgens PalTrade zijn daar nu 78.000 Palestijnse arbeiders of een stijging met vier procent tegenover het derde kwartaal van 2010.
In Oost-Jeruzalem waren er ook tweemaal zoveel vernielingen van Palestijnse huizen als de periode van vijf maanden voordien (58 tegenover 27). Door deze vernielingen werden 91 Palestijnen verplaatst (tegenover 108 in de vorige periode). In gebied-C (Westelijke Jordaanoever onder Israëlisch bestuur) gebeuren 82 % van alle huisvernielingen. Over de gerapporteerde periode waren er 179 vernielingen en 292 ontheemden in gebied-C (tegenover 193 vernielingen en 160 ontheemden de periode voordien).
Het zijn net deze misdadige praktijken tegen het Palestijnse volk waartegen de internationale gemeenschap het Palestijnse volk hoort te beschermen. Een erkenning van een eigen staat op de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem is voor de Palestijnen het enige instrument dat de agressieve kolonisatiedrang van Tel Aviv een halt kan toeroepen. Een status quo van de huidige situatie of nieuwe vredesgesprekken terwijl men op het terrein verder grond en water steelt van het Palestijnse volk zijn al lang geen optie meer. De bezettingspolitiek van Tel Aviv na zes decennia beëindigen en het Palestijnse volk de levensvatbare staat geven waar het recht op heeft, daar gaat het nu om.
(Uitpers nr. 131, 12de jg., mei 2011)
Mario Bergen, Leuven.