INTERNATIONALE POLITIEK

(Oude) zomersprokkels (3): Wanneer gaan de christelijke arbeiders de ogen openen?

Image

Het is zeker geen alledaagse gebeurtenis dat een Russisch staatsman … door de paus op het Vatikaan wordt ontvangen. Wie had zulks twintig jaar geleden durven dromen?

Natuurlijk is er veel veranderd … doch in de schoot van de katholieke kerk heeft zich sedert Johannes XXIII een ware revolutie voorgedaan.

Dit werd onlangs nog bevestigd door de beschouwingen van het Franse episcopaat over de huidige economische en sociale toestand. In dit ophefmakend kerkelijk schrijven liggen de tesissen besloten die de socialisten reeds lang voorhouden.

De Franse bisschoppen zijn niet mals voor het kapitalistische stelsel.

Ze verklaren ronduit dat de onmenselijke gevolgen van het ekonomisch liberalisme, dat op een blinde konkurrentie berust, te onmiskenbaar zijn.

Eerstens is dit stelsel onbekwaam de ekonomische groei te beheersen wat meebrengt dat we op gezette tijden periodes van stilstand of achteruitgang kennen. Deze groei mag, volgens de Franse bisschoppen, niet worden overgelaten aan het vrije spel van blinde wetmatigheden.

De ondertewerkstelling in een wereld waarin nog zo veel behoeften onbevredigd blijven, noemen ze een echt schandaal. De systematische vernietiging van overschotten is een misdaad tegen de mensheid.

Vervolgens wijzen de bisschoppen de door velen gehuldigde opvatting af, als zou de winst de enige regelende factor zijn bij de ekonomische groei. De winst kan een teken zijn van gezonde bedrijfsvoering, zo schrijven ze, doch dat wil nog niet zeggen dat zij het beslissende kriterium kan vormen voor het maatschappelijk nut van die onderneming.

De kritiek op het kapitalistische stelsel is onverbiddelijk en zonder voorgaande in de geschiedenis van de katholieke kerk.

We kunnen goed begrijpen dat de christelijke arbeidersbeweging zich door zulke houding wel geruggesteund moet voelen. Doch heeft ze – voor wat de dagelijkse actie betreft – er wel de nodige lessen uit getrokken?

Op het syndikale vlak schijnt men in ons land wel bewust te worden dat de arbeiders van alle gezindheden mekaar moeten ontmoeten om de sociale en ekonomische hervormingen te bespreken.

Langzaam maar zeker ontwikkelt zich deze idee.

(Voor allen, zaterdag 7 mei 1966)

Relevant

Overbevolking, het grote taboe

Bijna acht miljard mensen leven er op deze aardbol. Dat is twee keer zoveel als in 1970, vijftig jaar geleden. Dat was ná mei ’68, vóór de eerste V.N.…

Vijandbeelden na 75 jaar bevrijding

8 mei 1945 betekent de capitulatie van nazi-Duitsland. Voor velen blijft de bevrijding van het fascisme een mijlpaal in de Europese geschiedenis van de vorige eeuw. In België is…

Coronavirus en basisinkomen: hoe schaamteloos kan je zijn?

Nu iedereen tijd heeft om wat na te denken, komen de gekste ideeën uit de kast. De een wil een miljonairstaks, de ander belastingvrije overuren, nog één een vliegtuigtaks…

Laatste bijdrages

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Assad is geschiedenis

Het ene weekend Aleppo binnengewandeld, het weekend daarop Damascus ingenomen. Het regime van de familie Assad is na een halve eeuw in één week tijd opgedoekt. Bijna zonder slag…

Grenskolonialisme

You May Also Like

×