INTERNATIONALE POLITIEK

Oases: doorheen kritische analyses speuren naar nieuwe biotopen en die verbinden

Image

Luc Vankrunkelsven blijft schrijven over landbouw, over landbouw en natuur, landbouw en handel, landbouw en economie, cultuur. Geëngageerd kritisch, maar met hoop geïnspireerd door Hannah Ahrendt. Over oases in dit geval, en de kracht van de grond. In de hoop, schrijft hij, om de oases “te ontdekken, (…) er ons aan te laven en om ze met elkaar te verbinden”.
Hij schrijft weer “flitsen” (of “crónicas”), in de zin dat hij symptomen aanduidt, ze vertellend beschrijft en dan ze analyseert en verbindt met belangwekkende globale en lokale ontwikkelingen die de buitenstaander niet onderkent, of met de geschiedenis. Wie het inhoudsoverzicht bekijkt, merkt onmiddellijk de geëngageerde invalshoek: wateroorlog, gemanipuleerd bier, apartheid, verslaving (aan internet, tarwe, soja, maïs) en dies meer. Maar tegelijk zijn sporen van hoop onmiskenbaar: agro-ecologie in en rond de steden zaaien, “onkruid zal ons voeden”, “tegen wanhoop in: aan herstel beginnen”, enz. Daarnaast verraden titels als “louca por Jesu” of “De woestijn zal bloeien” zijn achtergrond als norbertijn. En zoals in recentere boeken laat hij ook Brazilaaanse en Belgische experten en ervaringsdeskundigen aan het woord. Dus: zoals altijd genoeg stof voor een kritisch, revelerend boek, volgens de beproefde methode.
Neem bijvoorbeeld het eerste thema: water. Luc vertelt een verhaal, uitgaande van zeer concrete reiservaringen. Altijd goed om via een kijk op het dagelijks leven meer te ontdekken over gewichtige ontwikkelingen op de achtergrond: zoals een notitie van de syndicus eigenlijk verwijst naar de omgang met water in Rio de Janeiro en naar de waterschaarste. Tussendoor verneem je trouwens ook meer over het leven in Brazilië, op een niet-opdringerige manier, wel vanuit de blik van de kritische westerling. Een methode dus waarbij de waarnemer doorstoot van de realiteit naar diepere oorzaken. De realiteit ontmaskeren, zou je kunnen zeggen. Typisch profetisch.
Volgend thema is opnieuw heel praktisch, heel herkenbaar: bier. Direct ook het ggo-thema erbij. En dan opnieuw een verhaal. Dit keer niet zo vertellend, maar meer historisch, met een boeiende blik op het ontstaan en de productie van bier: de regels voor de productie, de grote bedrijvenfusies, enz. Om zo uit te komen bij de ingrediënten van bier vandaag. Vandaag vaak (genetisch gemanipuleerde) maïs, zo vernemen we, massaal toegepast. Op die manier opnieuw een ‘flits’ van een aantal bladzijden, een blik op een aspect van de dagdagelijkse realiteit en vooral verwijzingen naar het onbekende verhaal erachter, dat de kritische westerling herinnert aan de impact van grote bedrijven.
Zo gaat het door. Bijvoorbeeld: een reis naar twee universiteiten leidt langs transportwegen voor houtskool, en dat roept de hele thematiek op van energietransport, het gevaar ervan, de oorzaken, maar tegelijk weer de historische achtergrond van bruggen, onder andere de link met België. Maar uiteindelijk gaat het om grondstoffentransport – en daarbij wijst Vankrunkelsven tussendoor ook even op historische parallellen.
Zo is het hele boek opgevat, zoals de vorige. Dat is een op zich interessant principe omdat de lezer namelijk kennis maakt met een brede realiteit, want het titelthema is niet de enige focus; in de marge krijgt de lezer wel meer mee. Hij/zij leert die realiteit ook van binnenuit kennen, of leert die grondiger kennen: de zaken blijken allemaal niet zo onschuldig als ze weleens overkomen. Enig nadeel: de informatie in de column maakt de lectuur eventueel wat zwaarder omdat de informatie soms wat op de maag blijft liggen. Maar het doelpubliek is duidelijk niet dat van een populaire krant, wel de geëngageerde, op zich al relatief goed geïnformeerde lezer.
Uiteraard spreken thematische flitsen aan door de nauwe band tussen leven en visie. Wie het liever “encyclopedischer” of essayistischer wil, is eraan voor de moeite: hier geen grote synthese, maar flarden — die toch wel naar een gelijksoortige achtergrond verwijzen. Maar zoals gezegd: verrijkend voor wie de realiteit in Brazilië wil doorgronden, de globalisering wil onderkennen, en op een bepaalde manier profetisch.

Relevant

De wereld brandt en verzuipt

Het brandende Midden-Oosten, de oorlog in Oekraïne, de Amerikaanse presidentsverkiezingen … Ze houden de media in de ban. Maar er gebeurt wereldwijd nog wel wat anders. Zo bracht het…

Het volle leven. Een ecosocialistisch manifest

Dit boek van Paul Magnette, voorzitter van de franstalige sociaal-democratische partij PS, kwam uit in 2022. Dit jaar verscheen een tweede editie én een vertaling in het Nederlands. Ik…

‘Ecologie is de nieuwe klassenstrijd’

Net voor zijn overlijden op 9 oktober 2022 ontving Bruno Latour in zijn Parijse woning een filmploeg voor de opname van een lang interview met de Franse journalist en…

Laatste bijdrages

Bayrou, dan toch

Het zou geen verrassing mogen zijn, en toch: François Bayrou heeft eindelijk een van zijn twee dromen gerealiseerd, hij is premier van Frankrijk. De andere droom: president. Maar voorlopig…

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Grenskolonialisme

You May Also Like

×