De grote baas van het Amerikaans leger, generaal Martin Dempsey, waarschuwt in een rapport voor een kleine maar groeiende waarschijnlijkheid van een oorlog tussen de VS en een andere grootmacht met immense gevolgen. De militaire strategie voor werelddominantie van de VS richt zich vooral op Rusland en China.
Het Pentagon document van 24 blz. behandelt de toekomstige strategische planning voor conflicten die van lange duur zullen zijn en meer technologische inzet nodig zullen hebben op het slagveld. De hoeksteen voor het nastreven van de Amerikaanse belangen blijft het gebruik van superieur geweld. Voor Washington kan het niet dat iemand de controle over haar hefbomen voor wereldmacht zou aanvechten.
Een nucleaire oorlog maakt deel uit van het scenario. Een oorlog met een vijand in het bezit van kernwapens vereist tevens het inzetten van alle militaire instrumenten. Dat laatste suggereert dat er voldoende mankracht nodig zal moeten zijn om een oorlog tegen Rusland of China te kunnen voeren. De ‘nodige mankracht’ suggereert de herinvoering van de dienstplicht.
Het optreden van Washington is routinematig gekenmerkt door het met de voeten treden van het geldend volkenrecht. De VS-regering plaatst zichzelf boven de internationale instellingen en het internationaal recht met inbegrip van de conventies van Genève, conflictpreventie, eerbied voor de soevereiniteit en bevordering van mensenrechten.
De CIA is de proxy drijvende kracht voor het aanwakkeren van interne conflicten die dan ontsporen in een burgeroorlog. Het Pentagon-rapport citeert vier landen als mogelijk doelwit voor eventuele Amerikaanse militaire actie: Rusland, China, Iran en Noord-Korea. Van deze vier landen hebben er drie kernwapens, Maar de VS beschikt over ‘s werelds grootste kernwapenarsenaal en heeft troepen in meer dan honderd landen van de wereld gestationeerd. Generaal Dempsey pleit ervoor voldoende middelen beschikbaar te hebben om de wereldwijde VS-‘verplichtingen’ na te kunnen komen. Het defensiebudget voor het VS-leger bedraagt plusminus 600 miljard dollar (537 miljard euro), het VS-leger is het best gefinancierde van de wereld. Met een dergelijke militaire ontplooiing in alle uithoeken van onze planeet rijst de vraag hoe men zich dan kan bedreigd voelen; wie bedreigt wie?
Men kan stellen dat de Amerikaanse burger in en militaire dictatuur leeft, maar er zich (nog) niet van bewust is. De VS heeft conflicten nodig, maar niet dicht bij haar grondgebied. Dat heeft economische reden, want in de ogen van de elite functioneert een vredeseconomie niet; deze brengt immers haar globale dominantie in gevaar en levert minder winst voor haar wapenindustrie.
De VS en het Pentagon delen de wereld op in twee kampen, deze die onderdanig de Amerikaanse wereldoverheersing erkennen en trouw dienen als vazal voor de imperator en deze die zich durven te verzetten tegen de globale overheersing van Washington.
Rusland wordt ervan beschuldigd dat het de soevereiniteit van zijn buren niet respecteert en bereid is om geweld te gebruiken om zijn doel te bereiken. Iran wordt ervan verdacht bommen en kruisraketten te willen produceren, en wordt beschouwd als steungever voor het internationaal terrorisme. Noord-Korea is in de ogen van de VS een bedreiging voor zijn buren via het uitbouwen van zijn nucleair wapenarsenaal. China’s optreden in Zuidoost-Azië drijft de spanningen in de regio op. Aldus het rapport.
De onvoorstelbare hypocrisie over de hoger geciteerde landen, toont duidelijk dat de VS bereid is om geweld te gebruiken tegen al de staten die niet in het Amerikaanse gareel willen lopen. Terwijl de VS momenteel oorlog voert in Afghanistan, Irak, Syrië, drone-aanvallen uitvoert in Jemen, Pakistan en andere landen samen met de NAVO en proxy krijgers uit de monarchieën van het Midden-Oosten. Dempseys document betoont in alle duidelijkheid dat de VS vasthoudt aan haar verbondenheid met de NAVO. Voor het Pentagon is de NAVO een noodwendigheid die het mogelijk maakt om Oost-Europa in de periferie van Rusland verder te militariseren. De VS wapenindustrie krijgt er zo een lucratieve wapenmarkt bij.
Geen enkel van de vier met de vinger gewezen landen voert een oorlog tegen een ander land. Het Pentagon document erkent dat geen enkel van die landen op zoek gaat naar een directe confrontatie met de VS of bondgenoten. Maar de Pentagon-strategen blijven beweren dat ze een veiligheidsprobleem vormen voor het machtsbehoud van het imperium. Deze versleten bewering van Dempsey is voor Washington voldoende als rechtvaardiging van militaire interventie voornamelijk omdat die landen de Amerikaanse dominantie ondermijnen. Het Pentagon verstaat onder vrede, democratie en mensenrechten dat de regels moeten gebaseerd zijn op de internationale school van het Amerikaanse leiderschap. Dit is een eufemisme voor Amerikaans imperialistische hegemonie over onze planeet, waarbij Washington de spelregels bepaalt die iedereen moet volgen.
Het Pentagon-document verwijst indirect naar de situatie als sterkste natie in de wereld, waardoor het land unieke voordelen geniet op het vlak van technologie, energie, handel, de dollar als internationale betalingsmunt en het partnerschap met de horige vazalstaten. Maar deze voordelen worden wereldwijd meer en meer in vraag gesteld. De heersende elite van de VS is er zich bewust van dat haar macht afneemt ten opzichte van rivaliserende staten, voornamelijk China. Ze weet haar militaire superioriteit bedreigd door de achteruitgang van de economische positie van het neoliberale kapitalisme en de groeiende interne sociale tegenstellingen in de VS en de EU. Het wordt moeilijker om overzeese militaire interventies op te starten. Het Pentagon is bezorgd over de groeiende aanwezigheid van de Chinese marine in de internationale zeeroutes van de Grote Oceaan. Blijkbaar beschouwt Washington dit als een exclusief alleenrecht voor de VS, en duldt bijgevolg geen concurrentie in de controle over de commercieel belangrijke zeestraten.
Dempsey stelt duidelijk dat door de opkomst van China de Westerse partners moeten aangemoedigd worden tot een beter optimaliseren van de veiligheidsalliantie. “We zullen onze alliantie en partnerschap met Australië, Japan, Zuid-Korea, de Filippijnen, Thailand moeten versterken. Ook moeten we onze veiligheidsrelatie en partnerschap met Singapore, India, Vietnam, Maleisië en Bangladesh intensifiëren voor het versterken van de militaire gordel aan de grens met China.”
Het Amerikaanse politiek en militair optreden in de voorbije decennia heeft zich vooral gericht op “gewelddadige extremistische netwerken” – VEO (violent extremist organisations) – die ze zelf in het leven heeft geroepen. VEO is de nieuwe Pentagon term voor terroristisch groepen met inbegrip Al-Qaeda, Taliban in Afghanistan, IS en andere radicaal islamitische groepen in het Midden-Oosten en Noord- en West-Afrika.
Dit Pentagon-document van Martin Dempsey, de voorzitter van Joint Chief of Staff, toont duidelijk een groeiende oorlogsvoorbereiding tegen China en Rusland, waarvan de gevolgen voor onze wereld verschrikkelijk en verwoestend zullen zijn. Het zal een nucleaire oorlog zijn tussen grootmachten. De nieuwe spanning is het resultaat van de wereldwijde crisis van het neoliberale kapitalistisch systeem, waarbij het Amerikaanse imperialisme en haar volgzame Europese en Aziatische vazallen de dominante positie van het imperium wil behouden.
Het document biedt een waslijst van rechtvaardigingen voor het lanceren van oorlog en militair optreden tegen denkbeeldige vijanden. Het Pentagon ziet vijanden om elke hoek. Dergelijke scheefgetrokken weergave van de werkelijkheid werd al gebruikt om de invasie en oorlog in Irak goed te praten, waarbij meer dan 1 miljoen mensen gedood werden, om volgens Amerikaanse en de West-Europese dienaren terug te keren ‘naar een staat van evenwicht’.
Deze recentste Pentagon-blauwdruk is in feite oude wijn in nieuwe vaten, men heeft slechts de Bush Doctrine bijgewerkt d
oor haar retoriek ietwat aan te passen. Deze Amerikaanse nationale strategie 2015 bevestigt alleen maar de trieste realiteit.
