Er wordt in het Westen veel gespeculeerd over de manier waarop Poetin zal reageren tegen de huidige handelsoorlog, opgedrongen door het westers imperium. Vaak wordt dan het onvermogen van Rusland om een tegenzet te kunnen realiseren onderstreept. Het Westen waant zich superieur. Maar bij nadere analyse van de algemene Amerikaanse economische ontwikkeling en de steeds groeiende staatsschuld kan men concluderen dat deze veronderstelling onjuist is. Het Westen bouwt zijn machtsstreven voor globale overheersing eigenlijk op los zand.
Ondanks de succesverhalen in de stijl van Fox News en CNN die door onze media maar al te graag overgenomen worden, bevinden het Westen en de VS zich in een tragische en sombere economische situatie. Dit wordt in onze media stilzwijgend toegedekt en als een militair geheim bewaard.
Wanneer we de essentie van het huidig economisch gebeuren proberen te begrijpen, – afgezien van de factoren van moraal, ethiek en geopolitiek – moeten we vaststellen dat na de falende aanpak van de VS en de EU in Oekraïne, het imperiale Westen streeft naar de vernietiging van de Russische economie. Door de verlaging van de olie- en gasprijs verzwakt inderdaad een belangrijke inkomstenpost voor de begroting in Moskou. Zo hoopt men het land te kunnen destabiliseren. De mislukking van het Westers optreden in Oekraïne is vooral te wijten aan de weigering van Rusland om het westers project voor Oekraïne ten koste van de Russische bevolking te financieren. Waardoor het westers project niet haalbaar was, want Brussel of Washington willen de nieuwe Oekraïense machtshebbers politiek wel helpen maar financieel niet.
Het was tijdens het presidentschap van Reagan dat men een drastische olieprijsverlaging doorvoerde en dat de toenmalige Sovjet-Unie verplicht was goud te verkopen. Dit feit heeft bijgedragen tot de implosie van de USSR. Maar vandaag zijn de omstandigheden anders. Poetin heeft kennelijk nieuwe wegen gevonden om zijn verdediging tegen het Westers economisch en handelsoffensief met de nodige kracht op te zetten. Daarom is het beleid en strategie van Poetin grotendeels gericht niet zozeer op het effect maar veelmeer op efficiëntie.
Baar goud
Vele Westerse politici en burgers begrijpen niet wat Poetin op dit ogenblik doet en wat hij nog van plan is. Hoe vreemd het ook moge lijken, maar Moskou verkoopt zijn olie en gas alleen voor fysiek goud. Dat Rusland zijn beslissing niet met luid trompetgeschal over alle daken wereldkundig maakt is begrijpelijk. Natuurlijk aanvaardt Moskou nog steeds Amerikaanse dollars als tussentijds betaalmiddel. Maar bij elke transactie worden onmiddellijk de verkregen dollars omgezet in baar goud.
Kijken we maar naar de dynamiek en de groei van de Russische goudaankopen en de gegevens van de deviezeninkomsten van Rusland uit de verkoop van gas en olie in de dezelfde periode. De Russische aankoop van fysiek goud heeft in het voorbije kwartaal een recordhoogte bereikt. In het derde kwartaal 2014 heeft Rusland 55 ton goud gekocht, dat is meer dan het totaal van alle centrale banken samen. In totaal hebben alle centrale banken samen 93 ton van het edele metaal gekocht gedurende die periode, waarvan dus de duizelingwekkend hoeveelheid van 55 ton door Rusland werd aangekocht.
Rusland speelt een belangrijke rol voor de Westerse economie. Britse economisten komen tot dezelfde conclusie als het Amerikaanse Geological Survey, namelijk dat Europa en de wereld niet kan overleven zonder de energievoorziening uit Rusland. Dat wil dus zeggen dat Europa en de wereld in een dramatische economische situatie belandt mocht Moskou de olie en gaskraan dichtdraaien.
De Westerse imperiale wereld, gebouwd op de hegemonie van de petrodollar, loopt het gevaar dat deze niet langer als internationale handelsmunt aanvaard zal worden. De zet van Rusland bestaat erin de olie- en gasinkomsten onmiddellijk om te zetten in goud, goedkope marktprijs of niet. In 1971, sloot de toenmalige VS president Nixon de “golden window” en maakte zo een einde aan de vrije omwisseling van de dollar voor goud dat gegarandeerd was door de VS in 1944 door de Bretton Woods akkoorden. In 2014 heeft de Russische president Poetin in de feiten de “golden window” heropend zonder de toestemming van Washington te vragen. Financiële analisten leggen uit dat in onzekere tijden en bij inflatie goud een toevluchtsoord wordt, maar de officiële groeicijfers van de VS economie (3,5% groei in het derde kwartaal) gecombineerd met lage inflatie duwen nu echter de goudprijs omlaag. Goed nieuws dus voor Moskou. De roebel zakt wel tegenover de dollar, de olieprijs is laag maar elke binnenkomende dollar wordt omgewisseld voor baar goud.
Deze briljante zet van Poetin plaatst het Westen in de positie van een ijverige slang die zijn eigen staart opeet. Poetins beslissing krijgt de volledige steun van zijn Chinese ambtsgenoot Xi Jinping. Moskou en Peking bundelen hun economische en militaire troeven om zich tegen een mogelijke aanval van Washington en zijn vazallen te beschermen. Rusland maakt zich geen illusie meer dat Europa in staat is een eigen zelfstandig buitenlands beleid te voeren en stelt vast dat de Europese politici de belangen van Washington en niet deze van Europa behartigen. Deze realiteit dwingt Moskou haar militaire doctrine te herzien. Vanaf nu bewegen Rusland en China samen aan eenzelfde frontlijn.
In deze context is de verklaring in november van de vicevoorzitter van de Russische centrale bank, Ksemia Yudaeva, interessant. Ze benadrukte dat de centrale bank het goud van haar reserves kan gebruiken om de import te betalen indien nodig. Moskou beschikt over een deviezenreserve van om en bij de 400 miljard dollar en een relatief lage buitenlandse schuld van 18 procent van het BIP, terwijl de schuldenberg van de VS meer dan 19.439.004.901 dollar bedraagt, deze Amerikaanse schuldenberg stijgt met 328 miljard per dag, of 45.486 dollar per seconde. Iedere Amerikaanse staatsburger draagt een schuldenlast van 62.439 dollar. De buitenlandse schuld van de VS is uitgegroeid tot een gevaarlijke lawine; het is een piramide die op het punt staat om in elkaar te storten.
In 2014 bedroeg de Amerikaanse begroting voor het leger en de militaire operaties 661,29 miljard dollar of meer dan 1,8 miljard per dag, of 21.000 per seconde. Dit vertegenwoordigt 17,3% van de VS begroting en meer dan 4% van het bruto binnenlands product. Het Amerikaans leger moet nagaan of en waar de machtspositie van Washington in gevaar komt, en desgevallend reageren. Wie financiert dat extravagante militair budget? In theorie de Amerikaanse belastingbetaler, de bondgenoten en de rest van de wereld, dankzij het stelsel van het dolllarsysteem (gebaseerd op het feit dat de internationale handel in dollar gebeurt).
De verklaring van Ruslands centrale bank is vooral gericht aan de BRICS-landen, allereerst aan China. Rusland is bereid de aangekochte Chinese goederen met (Westers) fysiek goud te betalen. China heeft anderzijds onlangs aangekondigd dat het zal ophouden om haar reserves in VS valuta verder op te bouwen, gezien het grote handelstekort tussen de VS en China. Dit betekent in financiële taal dat China stopt met het verkopen van haar goederen in dollars. De media van het Westen hadden praktisch geen aandacht voor deze recente ontwikkeling in de financiële wereld. Zaak is dat China in de toekomst weigert zijn handelsgoederen te verkopen voor Amerikaanse dollars. Weliswaar zal Peking voorlopig dollars blijven aanvaarden als een tussenliggend betaalmiddel, maar deze eveneens vrij vlug omzetten in baar goud of vervangen door iets anders. Dat betekent ook dat China niet langer Amerikaanse schatkistcertificaten zal kopen met de opbrengst van de handel met andere landen, wat zij voordien volop deed.
De economie van de triade Washington-Brussel-Tokio is een kaartenhuisje dat door het gezamenlijk optreden van Moskou en Peking in mekaar zou kunnen vallen. De dag dat de schuldenberg explodeert, heeft de verlaging van de interestvoeten geen zi
n meer en zal de aandelenmarkt een enorme luchtbel blijken.
Zijn we vandaag getuige van het einde van het dollarimperium?
Onder dit aspect zijn de Russisch–Chinese betrekkingen zeer succesrijk voor Moskou en Peking. Rusland koopt goederen van China aan de huidige goudprijs. Terwijl China Russische energiegrondstoffen aankoopt en met goud betaalt of in de landsmunt van een van beide landen. In deze handelstrafiek heeft de Amerikaanse dollar geen plaats meer en dat is absoluut geen verassing. Voor beide landen is de dollar alleen maar een tussentijds financieel instrument voor de afwikkeling van hun externe handel met andere landen. De dollar is voor hun bilaterale handel in feite een onnodige tussenpersoon. Het is gebruikelijk om onnodige tussenpersonen uit te sluiten van transacties tussen twee onafhankelijke zakelijke partners.
De wereldmarkt voor fysiek goud is zeer klein in vergelijking van de fysieke olievoorziening. Vooral de wereldmarkt voor baar goud is microscopisch in vergelijking met de globale markt voor de levering van gas, olie, uranium en andere goederen. Ter referentie, de omzet van papier goud wordt geschat op 360 miljard dollar per maand. Maar de fysieke levering van goud is slechts goed voor 280 miljoen dollar per maand. Waardoor de verhouding van de handel van papier goud versus fysiek goud 1000 tot 1 is.
De nadruk op baar goud, betekent dat Rusland de mogelijkheid heeft om het goud van het Westen in zijn fysieke vorm in handen te krijgen. Dat doet China ook voor de betaling van zijn verkochte producten. Het Westen hoopt dat Moskou en Peking als betaling voor hun energiebronnen en goederen het zogenaamde papier goud accepteren. Maar beide landen zijn echter kennelijk alleen nog maar geïnteresseerd in fysiek goud als definitief betaalmiddel.
Aangezien het goud meer en meer actief wordt als betaalmiddel in de globale handel, betekent dat het einde van de hegemonie van de petrodollar. Op deze wijze doorbreekt men de impasse van de Westerse economische en handelssancties, en brengt men het westers imperium in een benarde economische situatie door het ontbreken van positieve vooruitzichten. Het probleem voor het Westen is dat de fysieke goudvoorraden in het bezit van hun centrale banken niet onbeperkt zijn. Hoe meer het westers imperium de goud- en olieprijs ten opzichte van de Amerikaanse dollar devalueert, hoe sneller zijn niet oneindige goudvoorraad zal verminderen en naar Rusland, China en andere BRICS-landen zal stromen. Door het tempo waaraan de vermindering van het fysiek goud uit de reserves van de centrale banken voortschrijdt heeft het Westen niet de tijd en de mogelijkheid om het tij te keren, wat moet leiden tot de instorting van het westers petrodollar rijk.
Het belangrijkste principe van dominantie van het westers petrodollarmodel is, dat de VS leeft op kosten, arbeid en middelen van andere landen, op basis van de bevoorrecht positie van d VS dollar die het mondiale monetair systeem (GMS, global monetary system) domineert. Voor Washington is haar status dankzij huidige GMS systeem de ultieme accumulator. Maar de BRICS-landen, onder leiding van Rusland en China, werken aan verandering van het GMS, van IMF en WB waardoor de gepriviligerde positie van het VS imperium zal verdwijnen. De systemische reactie van Moskou, China en andere groeilanden is vooral bedoeld om een eind te stellen aan de politieke overheersing: bijgedrukte dollars zonder noemenswaardige dekking – wat onder Obama jarenlang is gebeurd – zullen moeilijker op de globale handelsmarkt te plaatsen zijn.
reactie
Traditioneel gebruikt het Westers imperium twee methodes om de bedreiging van zijn machtspositie te counteren. Een van deze methodes is de ‘kleurrevolutie’, waarbij oppositiefiguren gegroepeerd worden om een volksprotest uit te lokken. De tweede, die oor het VS imperium en haar vazallen wordt toegepast als de eerste mislukt, is de militaire agressie en luchtaanvallen.
Maar in geval van Rusland, in tegenstelling tot vele andere Oost –Europese landen, is de grote meerderheid van de lokale bevolking niet bereid om haar toekomst op te offeren voor een lege EU doos. Uit een rating rapport over Poetin, dat regelmatig gepubliceerd wordt, blijkt dat de goede vriend en protegé van senator Mc Cain en Washington, oppositieleider Navalny, door 98% van de bevolking als een vazal van Washington en een verrader van Russische nationale belangen beschouwd wordt. Daarom kunnen de westerse professionals en onze ijverige volgzame mainstream media alleen maar dromen van een kleurrevolte.
Wat de tweede traditionele manier van directe militaire agressie betreft, moet het toch duidelijk zijn dat deze bijzonder moeilijk ligt in het geval van Rusland. Rusland is zeker niet Joegoslavië, Irak of Libië. De generaals van het Amerikaanse Pentagon en de NAVO in Brussel zullen zich toch hopelijk bewust zijn dat hun concept van zogenaamde “preventieve ontwapening door een nucleaire aanval” hier niet opgaat. De NAVO en de VS zijn gewoon technisch niet in staat om met één klap het Russisch kernwapenpotentieel volledig uit te schakelen. De NAVO wordt door Rusland als een vijand voor het land beschouwd. Wanneer Moskou tot besluit komt dat de grens van het toelaatbare is bereikt, kan het de toevoerkraan van grondstoffen naar NAVO-landen dichtdraaien. Door het afsluiten van de gastoevoer naar Europa, belandt een groot deel van de Europese industrie vrij vlug in crisis met stijgende werkloosheid tot gevolg en het bankroet van banken. Door de sancties tegen Rusland en de ondermijning van de Russische munt zou Moskou kunnen gedwongen zijn om de betaling van haar schuldenlast te staken, lopen de westerse ondernemingen het gevaar dat ze hun producten niet meer op de Russische markt kunnen verkopen. Wat hen dan verplicht om hun bedrijven te de lokaliseren naar Rusland, om die afzetmarkt niet te verliezen. Op het belangrijke energiefront blijft het probleem van West-Europa vooral de afhankelijkheid: als de EU niet koopt wat Gazprom kan leveren is ze tot verval gedoemd.
Een eventuele nucleaire aanval op de vijand zou een onmiddellijke nucleaire tegenreactie op gang brengen met een mondiale catastrofe tot gevolg. Dat betekent dat een kernwapenoptie tegen een land als Rusland geen oplossing kan zijn voor het dreigend probleem van de neergang van de petrodollarwereld.
De westerse economische en financiële instellingen moeten de essentie begrijpen en de ernst van de situatie inzien. Westerse economen zijn zich bewust van het gevaar en en van de uitzichtloosheid waarin hun economie zou kunnen belanden. Sinds Bretton Woods kennen we immers de gouden regel: “Wie het meeste goud heeft, bepaalt de spelregels”. De vraag is wat zal er gebeuren met de petrodollar nadat men in het Westen verplicht is om zijn goudreserves aan te spreken voor Russische olie, gas en uranium en voor het betalen van Chinese goederen? Niemand uit het Westers imperium kan deze schijnbare eenvoudige vragen beantwoorden. De financiële economische architectuur opgedrongen door Washington na de tweede oorlog, bevindt zich op haar sterfbed. Ze weten het maar hullen zich in een stilzwijgen; Rusland en China hebben de troefkaarten in handen. De aanwezigheid in Eurazië van het westers imperium van de chaos brokkelt af. Dat is schaakmat in het schaakspel. Het mogelijke ineenstorten van het westers imperium blijft desondanks ook een groot gevaar inhouden niet alleen voor Rusland en China maar voor de hele wereld.
Bronnen:
The grandmaster Putin trap –Dmitry Kalinichenko
What Putin is not telling us – Pepe Escobar
Finger Verbrannt –Rainer Rupp
Nieuwe boog van instabiliteit in Europa – Pepe Escobar
From Energy War to Currency War – America’s Attack on the Russia – Mahdi Darius Nazemroayag
