Franse intellectuelen voeren sinds enkele weken campagne tegen een wet die het negationisme in het onderwijs oplegt. Het gaat hier niet over de ontkenning van de holocaust, maar om het negeren van de misdaden uit Frankrijks koloniaal verleden. De wet verplicht immers dat koloniaal verleden, ook in Algerije, positief voor te stellen.
“De wet van 23 februari 2005 moet onmiddellijk worden ingetrokken”, eist een groep historici. Zij verwijzen naar artikel 4 van die wet. Daarin staat dat “de programma’s van universitair onderzoek voldoende plaats inruimen aan de Franse aanwezigheid overzee, Noord-Afrika inbegrepen. De schoolprogramma’s onderstrepen in het bijzonder de postieve rol van die Franse aanwezigheid overzee, onder meer in Noord-Afrika. Zij verlenen een eminente plaats aan de geschiedenis en de offers van de leden van de Franse strijdkrachten die uit die overzeese gebieden afkomstig zijn”.
De historici oordelen dat deze wet een officiële geschiedsschrijving oplegt die een inbreuk is op de vrijheid van meningsuiting. Volgens hen legt de wet een leugen op door het positief aspect van die Franse aanwezigheid – eufemisme voor kolonialisme – naar voor te schuiven en voorbij te gaan aan de vele misdaden, gaande tot genocide, van dat kolonialisme. Artikel 1 van de wet zegt dat de natie haar dankbaarheid betoont aan alle mannen en vrouwen die hebben deelgenomen aan de realisaties van Frankrijk in de vroegere departementen van Algerije, in Marokko, Tunesië en Indochina…
Nostalgérie
De critici van deze negationistische wet hebben een mooie term bedacht voor de geestesgesteldheid die ze weerspiegelt: “nostalgérie“. Want deze wet beoogt op de eerste plaats een positieve geschiedsschrijving over het Frans kolonialisme in Algerije. De wet is de vrucht van lobbywerk door activisten met heimwee naar het OAS, de groep van onder andere militairen die zich gewapenderhand, met terreuraanslagen, verzette tegen de onafhankelijkheid van Algerije.
Uiteraard is er volgens die wet geen plaats om de misdaden van het Frans kolonialisme te vermelden. Nochthans heeft de Franse ambassadeur in Algiers vier dagen na de uitvaardiging van die wet in Sétif zelf de verantwoordelijkheid van de Fransen toegegeven in het bloedbad van 8 mei 1945 in Sétif – de dag zelf dat in Europa het nazisme werd verslagen!
(Uitpers, nr. 64, 6de jg., mei 2005)