INTERNATIONALE POLITIEK

Nederlandse coalitie bereikt akkoord over “kinderpardon”

Over het gesol met vluchtelingen heb ik al veel geschreven, vooral over de groep uitgeprocedeerde vluchtelingen, die vanwege oorlog, onwil van het land van herkomst om hen terug te nemen, etc, niet uitzetbaar zijn, maar toch geen verblijfsvergunning krijgen! Zij zwerven al sinds 2012 door Amsterdam, zonder enig kans een bestaan op te bouwen. Dat is inhumaan en dat is ook aangeklaagd door Amnesty International!
En wat te denken van een andere bittere vrucht van het misdadige asielbeleid: uitzettingen naar landen, die levensgevaarlijk zijn, met als gevolg dood, verdwijning en/of mishandelingen van vluchtelingen? Daaraan werken trouwens vliegtuigmaatschappijen als de KLM
vrolijk mee, waardoor ze een keten worden in wat ik noem de oorlog tegen kwetsbare mensen, vluchtelingen!
Overigens, een prachtig protest tegen de uitzetting van mensen naar een onveilig
land als Afghanistan van een van die “gewone mensen”, die zich, onzichtbaar
en anoniem, verzetten tegen het onrecht, vluchtelingen aangedaan las ik op “Drente Zuid Oost”, getiteld “De uitzetting van een kereltje van zes”. Veel leed van de wereld dringt pas door als het dichtbij komt. Ik vind, dat u dat moet lezen

Kinderpardon? Een wassen neus met misdadige rekensom

Er zijn veel voorbeelden te noemen van het onmenselijk “asielbeleid”, maar vandaag wil ik het eens met u hebben over het zogenaamde “Kinderpardon”. Ja, dat kinderpardon, in het leven geroepen in 2012. Deze “regeling” was bedoeld voor kinderen van asielzoekers en alleenstaande minderjarigen die geen verblijfsvergunning hebben, maar die wel langer dan 5 jaar in Nederland wonen. Deze kinderen zouden in aanmerking blijven om in Nederland te verblijven, omdat ze hier al “geworteld” zijn.
Ja, maar ho even, niets voor niets he? Er zijn WEL een aantal criteria aan verbonden! Dat het kind, de ouders, broers en zussen, niet in aanraking mogen komen met de politie; moet men onafgebroken vijf jaar of langer in Nederland wonen en zonder onderbreking in contact staan met de IND, DT&V, COA of de Vreemdelingenpolitie; en moet er meegewerkt worden aan het eigen vertrek.
Nou zijn die voorwaarden natuurlijk absurd: want stel, dat de ouders wel “in aanraking komen met de politie”, iets, waar het kind niets aan kan doen, dan valt het kind [kinderen] niet onder die regeling. Daarbij is ook het begrip “meewerken aan eigen vertrek”, rekbaar, want wie bepaalt wanneer “meewerken” een feit is. Als de ouders tien keer naar de ambassade van hun land van herkomst zijn geweest en nul pop het rekest gekregen hebben? [Vaak wil het land van herkomst niet meewerken om hen te laten terugkeren, maar alle verantwoordelijkheid om terug te keren, wordt volledig bij “de vreemdeling” gelegd]. Honderd keer? Duizend keer? Juist, die beslissing of er al dan niet is voldaan aan meewerken bij terugkeer, ligt volledig bij beoordeling van de betreffende autoriteiten.
En een ander punt, terecht aangehaald door kinderrechtenjuriste Martine Goeman van Defence for Children: “Het is een dode letter. Als een gezin meewerkt aan terugkeer en ook teruggaat naar het land van herkomst, kan het geen aanspraak maken op het kinderpardon, en als het niet meewerkt aan terugkeer ook niet. Het is een catch 22 geworden.” Vuil, maar wel waar! Want gesuggereerd wordt door de politiek, dat men kinderen, die “geworteld” zijn, tegemoet wil komen, maar in de praktijk zijn de voorwaarden zo gesteld, dat bijna geen kind er succesvol een beroep kan doen…
Daar kwamen natuurlijk van alle kanten protesten tegen, ook binnen de regeringscoalitie. Zo legde de Christen Unie een bom onder de coalitie, als het kinderpardon niet werd versoepeld en in haar kielzog, D’66 [Christen Unie en D’66 opereerden hierin samen]. Zelfs het CDA maakte een switch en was nu ineens voor versoepeling van het kinderpardon. Waarschijnlijk mede vanwege verzet in eigen gelederen. JA, dus ook het CDA, dat zich steeds tegen versoepeling van het kinderpardon had verzet, kwam nu tot de conclusie, dat het “huidige kinderpardon” niet werkte. Wat hun echte motieven ook zijn, liever te laat dan
nooit!

Versoepeling kinderpardon, en nu…

Er kwam dus een heuse versoepeling van het kinderpardon, door de regering tot stand gebracht [met VVD fel tegen!] om een dreigende kabinetscrisis het hoofd te bieden.
Staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid himself [verantwoordelijk voor
asielbeleid], schreef over deze change in policy aan de Tweede Kamer. Maar wie nu een vreugdedansje wil maken, bespaar je vrolijke energie en lees door, al wordt het verre van prettig: JA, het kinderpardon wordt soepeler, omdat het meewerken [aan terugkeer] criterium vervalt, ongeveer 700 kinderen worden herbeoordeeld, van wie er waarschijnlijk 90 procent mag blijven.
Ik ben natuurlijk blij voor die kinderen [een stukje onrecht opgeruimd], maar dat is dan direct het laatste goede nieuws! Want zoals al eerder is gebleken betekent iedere verruiming van de rechten van vluchtelingen, dat zij op een ander vlak weer worden afgebroken.
Zo kwam er na het vertrek van minister Verdonk een Generaal Pardon regeling voor ruim 26 000 gezinnen, die nog onder de oude vreemdelingenwet vielen en vaak jaren op de uitslag van hun procedures hadden moeten wachten, maar aan de andere kant sloot Verdonk’s opvolgster mevrouw Albayrak de Gemeentelijke Noodopvang. Ook nu weer die handel in vluchtelingen, alsof het verkoopproducten zijn en geen mensen met hun dromen, ambities, angsten en hoop.

Keerzijde van de “versoepeling” van het kinderpardon

Sowieso is de term “versoepeling” lachwekkend. Want na deze “herbeoordeling Definitieve
Regeling Langdurig Verblijvende Kinderen [kinderpardon in zijn oorspronkelijke vorm/toevoeging Astrid Essed]” zoals door Staatssecretaris Harbers in zijn brief aan de Tweede Kamer genoemd, zal het kinderpardon worden opgeheven! Hierover schrijft de Staatssecretaris in zijn brief aan de Tweede Kamer: “De definitieve regeling wordt per heden beëindigd. Ik zal daarbij de noodzakelijke overgangsmaatregelen treffen. Publicatie hiervan volgt zo snel mogelijk.”
Maar er is meer: De discretionaire bevoegdheid [laatste beroep op de Staatssecretaris, die in “schrijnende gevallen” alsnog aan uitgeprocedeerde asielzoekers een verblijfsvergunning kon toekennen], wordt opgeheven. Daarmee heeft de VVD haar zin gekregen, die het allang wilde afschaffen! En denk niet, beste lezers, dat zo’n discretionaire bevoegdheid helemaal geen verschil uitmaakte. Vaak een druppel op een gloeiende plaat en voor de burgers niet controleerbaar, wat de overwegingen van de Staatssecretarissen/ministers waren, maar toch geeft het een interessant beeld:
Voormalig minister Verdonk (VVD, 2003-2006) heeft het meeste, 1100 keer van die
bevoegdheid gebruik gemaakt.
Opvolgster Albayrak (PvdA 2007-2010) 450 keer.
Minister Leers (CDA, 2010 tot 2012) 80 keer
Staatssecretaris Teeven (VVD 2012-2015) 300 keer
Staatssecretaris Dijkhoff (VVD 2015-2017) 240 keer
En tenslotte Staatssecretaris Harbers (VVD 2017, nog in functie, 28 keer.
In feite komt nu zo’n laatste beroep [vervanging discretionaire bevoegdheid] te liggen bij de directeur van de IND. Te gek voor woorden natuurlijk, omdat de IND [Immigratie en Naturalisatie Dienst] de instelling is, die een asielaanvraag beoordeelt en toekent of
afwijst! Dit is hetzelfde als een klacht over politieoptreden bij de politie zelf indienen!
Een verdere stap dus in het rechteloos maken van vluchtelingen…

Uitgenodigde vuchtelingen kop van jut

Misschien is wel het gemeenste het wrede spel, dat met de “uitgenodigde vluchtelingen” gespeeld wordt, want met die zogenaamde “versoepeling” van het kinderpardon, dat “per direct” geen kinderpardon meer is, wordt het aantal door de VN Vluchtelingen geselecteerde “uitgenodigde vluchtelingen” van wie Nederland er jaarlijks 750 opnam, teruggebracht
tot 500.
Wat is hier nou het vileine aan, dat afdingen op die “uitgenodigde vluchtelingen?” U begrijpt het al, lezers, het gaat om een biezondere groep, want de Nederlandse Staat, met het restrictief asielbeleid, gaat echt niet zomaar vluchtelingen “uitnodigen”: Het gaat hier om door de UNHCR [de Vluchtelingenorganisatie van de VN] geselecteerde vluchtelingen, die uiterst kwetsbaar zijn. Vluchtelingenwerk Nederland schrijft over deze mensen: “Wanneer de situatie voor vluchtelingen uitzichtloos is, zij extra gevaar lopen of kampen met een complexe medische aandoening of handicap, komen zij in aanmerking voor hervestiging in Nederland.”
En op deze uiterst kwetsbare mensen gaat Nederland dus “bezuinigen”, in ruil voor een kinderpardon, dat in feite het kinderpardon afschaft! Mensen met een handicap. Mensen met een complexe medische aandoening! Ronduit weerzinwekkend! En dat van een land, wiens politici continu leuteren over “onze waarden”. Ja, die “waarden” worden pijnlijk duidelijk!

Addertje onder het gras

Maar er is NOG een addertje onder het gras. Want als de rekensom gemaakt
wordt, gaan de vluchtelingenbeulen van de VVD, CDA [stelletje Farizeeërs!]
om nog niet te spreken van de fascistische partijen PVV en Forum voor
Democratie, die deze maatregelen uiteraard nog niet ver genoeg gaan, er enorm op “vooruit”.
Want luister naar de hetzerige rhetoriek van Wilders, waarbij hij niet alleen de VVD en CDA te grazen neemt [grappig, dat hij niet geheel ten onrechte, het farizeïsme van het CDA op de korrel neemt], maar opnieuw zich bedient van aan fascistisch grenzende taal als “heel Afrika”, dat denkt nu naar Nederland te kunnen komen en “illegalen” demoniseert.
Want reken, om terug te komen op het vuile spel met de “uitgenodigde vluchtelingen”, ongeveer 700 kinderen mogen waarschijnlijk in Nederland blijven, maar PER JAAR wordt het aantal uitgenodigde vluchtelingen teruggebracht van 750 tot 500. Dat betekent over 10 jaar, een “besparing” van 2500 vluchtelingen. Want deze regeling is uiteraard permanent…

Epiloog

Wat met alle schoonklinkende retoriek over de versoepeling van het kinderpardon in feite gebeurt is dat het kinderpardon wordt afgeschaft, het laatste wanhopige uiterste middel, de
discretionaire bevoegdheid, die soms nog weleens wilde helpen, wordt afgeschaft en komt te liggen bij vluchtelingenafwijzer, de IND, dat de uitnodiging van kwetsbare vluchtelingen
met eenderde komt te verminderen [750 naar 500].
Kortom: dat de vuile oorlog tegen vluchtelingen en hun kinderen, naar nieuwe dieptepunten is gedaald. Rechts heeft – voorlopig – gewonnen. Wilders noemt de VVD “slappelingen”
omdat ze door de knieën zouden zijn gegaan voor een kinderpardon, dat niet eens meer bestaat, maar dat is zijn fascistische retoriek.
Degenen, die door de knieën zijn gegaan en slappelingen zijn, zijn de zogenaamde
“linkse” coalitie partijen, die wel hebben aangestuurd op een kabinetscrisis, maar uiteindelijk in ruil voor een zogenaamde versoepeling van het kinderpardon, akkoord gegaan zijn met onmenselijke andere voorwaarden. Dat had nooit mogen gebeuren.
Op 29 januari 2019 hebben rechts en extreem-rechts gewonnen. Maar strijders tegen dit inhumane beleid zullen ze antwoorden, door met de vluchtelingen te blijven protesteren tegen het beulswerk van de Nederlandse Staat. Hoe…..dat zeg ik niet. Ze zullen het wel merken.

Relevant

In Nederland geitenpaadjes alom

Het is al jaren bekend dat wie in een straal van minder dan 2 kilometer rond een geitenboerderij woont, dus anderhalf miljoen mensen, een grotere kans heeft op longontsteking.…

Nederland.  Onrust over hoge inflatie

Ik ben onlangs verhuisd van een nieuwbouwwoning naar een huis uit 1904: gezellig, maar de muren lijken van karton, de kou komt langs alle kanten binnen. Daar kan je…

Nederland, een vlak land op een hellend vlak

Nederland zit op een hellend vlak. De rechtse meerderheid in de Tweede Kamer is daar bewust naar toe gegaan. We kunnen dan zeggen: dat wisten we al, of wat…

Laatste bijdrages

“Trump is erg hypocriet”

Er gaat geen dag voorbij of er komt een of ander gruwelverhaal uit Washington. President Trump gaat door met dreigen en alweer dreigen. Van Palestina naar Panama en Mexico.…

Armenië lonkt naar VS na teleurstelling in Rusland

Met een lopend proces in Bakoe tegen de voormalige leiders van Nagorno-Karabach en een steeds brutalere president Ilham Alijev, is Jerevan op zoek naar nieuwe strategische partners. De desillusie…

Fascisme of anarcho-kapitalisme?

Is de aankomst van President Trump en zijn bondgenoten in de VS het begin van een nieuw fascistisch tijdperk? Er is al heel wat inkt over gevloeid want de…

Joden en moslims aan zet

You May Also Like

×