De Nederlandse kiezers hebben deze woensdag het woord. Het gaat om vervroegde verkiezingen voor de Tweede Kamer. De vorige, november 2023, waren ook al vervroegde verkiezingen door de val van het kabinet Rutte IV in juli 2023. Deze keer viel het kabinet Schoof in juni over asielbeleid. De winnaar van 2023, de extreemrechtse PVV van Geert Wilders die eiste dat de coalitiegenoten haar voorstellen voor asielbeleid zouden steunen, wat niet gebeurde. De PVV haalde vorige keer 37 van de 150 zetels en wordt volgens de peilingen ook deze keer een winnaar. Nederland is een van de EU-lidstaten waar rechts, in dit geval de liberale VVD, scheep is gegaan met extreemrechts.
Deze analyse over de extreemrechtse partijprogramma’s haalden we uit ‘socialisme.nu’.
Wie de extreemrechtse partijprogramma’s van partijen als de PVV en FvD leest, denkt dat politici het alleen nog maar over migratie kunnen hebben. Wie verder leest dan de eerste twee hoofdstukken ziet hun werkelijke plannen: het verder privatiseren en leegroven van Nederland. Daniël van Harmelen zet de economische plannen van de VVD, PVV, de BBB, JA21 en FvD op een rijtje.
Als het aan de rechtse partijen ligt gaan de Tweede Kamerverkiezingen van 29 oktober wederom over immigratie. Elk van hun verkiezingsprogramma’s opent ermee en belooft keiharde maatregelen. Men trekt zo een rookgordijn op. De echte problemen, die van exploderende energiekosten, huisvesting, inkomen en de klimaatcrisis, krijgen een paar pagina’s aan het einde van de programma’s. Op deze thema’s voert rechts een hardvochtig neoliberaal beleid, maar daar te veel mee te koop lopen zou ze zetels kunnen kosten.
Wie is gebaat?
Wie is er, wat inkomen betreft, gebaat bij extreemrechts beleid? Volgens FvD, JA21 en de VVD, zijn dat vooral de ‘ondernemers’. Vrijwel alle partijen beloven een lagere belastingdruk, maar laten niet zien hoe dit betaald moet worden. Hoe leggen partijen een lagere belastingdruk uit terwijl Nederland tientallen miljarden naar defensie sluist? Het antwoord is nergens te vinden.Maar wie in de bijstand zit, heeft het nakijken. Er wordt in alle hier besproken partijprogramma’s gehamerd op ‘dat er wel voor gewerkt moet worden’. De bijstandsregels moeten nog verder worden aangescherpt.
Dit is een voortzetting van het steeds grimmigere beleid dat Nederland voert tegen mensen in de bijstand. In de programma’s blijft het toeslagenschandaal onbenoemd.De VVD wil het bijstandsniveau loskoppelen van het minimuminkomen. Nu al is de jaarlijkse stijging van het bijstandsniveau te laag geweest om het hoofd boven water te houden met explosief stijgende energiekosten, koude huizen en overgeslagen maaltijden tot gevolg. De vele oproepen dat het minimumloon omhoog moet, zijn bij rechts nergens te vinden.
Ondertussen schuiven de rechtse partijen rijke mensen en het kapitaal cadeautjes toe. Ze bepleiten verlaging van de vermogens- en rendementsbelasting en afschaffing van erfbelasting. Met andere woorden: wie geld heeft, krijgt het een stuk ruimer als het aan rechts ligt.
Vakbonden
Ondertussen zaagt extreemrechts aan de stoelpoten van de vakbonden. De VVD wil het vakbonden in ‘vitale sectoren’ verbieden om een volledige staking uit te kunnen roepen. Zo wordt bijvoorbeeld de spoedeisende hulp als zo’n vitale sector genoemd. Dit is echter een misleidend voorbeeld, omdat deze eerder altijd werden uitgezonderd van stakingen. Recent nog mocht het grondpersoneel van KLM meerdere keren niet staken van de rechter met de ‘veiligheid’ als argument. Stakingen worden dus al ernstig ingeperkt en rechts wil die beperkingen enkel verder uitbreiden.
De VVD wil daarnaast het Sociaal Akkoord en het arbeidsrecht ‘vernieuwen’. Er moet ‘gedereguleerd’ worden. De arbeidsrechten, waar vakbonden en arbeiders decennialang voor gevochten hebben, kunnen onder het mom van ‘innovatie’ en het ‘vestigingsklimaat’ de prullenbak in. CAO’s moeten ‘maatwerk leveren’, waarmee de kracht van een CAO als collectief akkoord fundamenteel afgebroken wordt.
FvD wil daarnaast ‘de macht van de vakbonden en werkgevers afbreken’ als het gaat om de Pensioenwet, zodat ‘het weer over de deelnemers gaat’. Dat veel van die ‘deelnemers’ zich juist georganiseerd hebben en vertegenwoordigd worden door de vakbonden is deze partij vast niet vreemd. Het punt van dit plan is dan ook het breken van de vakbonden. Ook bij pensioenonderhandelingen is het devies bij extreemrechts ‘ieder voor zich’.
Arbeidsmigranten
Het FvD en de PVV zijn onversneden discriminerend in hun retoriek. Zo wil het FvD alleen arbeidsmigranten toestaan die ‘economisch bijdragen’ en ‘cultureel compatibel zijn’. Beide partijen hameren daarnaast op ‘remigratie’, wat praktisch neerkomt op deportatiebeleid.
Aan de andere kant staan de VVD, BBB en JA21, die zich als een ‘redelijk alternatief’ presenteren en in gedachten houden dat de winsten van verschillende vitale sectoren in Nederland staan of vallen met arbeidsmigratie. De vlees- en tuinbouwsectoren zouden onmiddellijk instorten zonder arbeidsmigranten. Dit plaatst de partijen in een lastig parket.
Zij zien zich daarom genoodzaakt om water bij de wijn te doen. Arbeidsmigratie blijft toegestaan, maar met veel strengere regels. Op de lange termijn moet robotisering de arbeidsmigrant volledig vervangen, aldus de VVD. Toch gaat de deur wagenwijd open voor de ‘kennismigrant’, ofwel expats.
Het is duidelijk dat extreemrechts het huidige afbraakbeleid wil voortzetten. De uitholling van zwaarbevochten arbeidsrechten zet zich onverminderd voort. Het rechtse devies dat ‘werk moet lonen’ is praktisch onhoudbaar: wie werkt moet harder werken, wie rijk is mag lachend achterover leunen.
Dit artikel verscheen op ‘Socialisme.nu’
