NAVO secretaris Anders Fogh Rasmussen heeft in een vraaggesprek met de Spaanse krant “El Pais” nog eens de krachtlijnen van de westerse militaire alliantie verduidelijkt. Hij verkondigt met veel tromgeroffel dat Rusland stellig de NAVO als vijand ziet. Dat vijandbeeld vanuit Moskou ondergraaft de westerse militaire alliantie op alle vlakken, zo verkondigt Rasmussen met zeer veel ijver.
De Oekraïense crisis is dan voor hem ook een welgekomen gelegenheid om bij de NAVO-lidstaten aan te dringen om de druk op Moskou te verhogen en bijvoorbeeld meer militaire manoeuvres aan de grens met Rusland te houden. Tijdens zijn recent bezoek aan Kiev heeft hij zijn gesprekspartners aangemoedigd om de escalatie verder op te drijven en hen verzekerd dat ze hierbij op steun van de NAVO kunnen rekenen. Deze belofte werd door de huidige machtshebbers in Kiev met dank aangenomen: Rasmusen werd met een nationale onderscheiding vereerd. Tegelijkertijd dringt hij er op aan dat de NAVO-lidstaten hun militaire uitgaven moeten verhogen. Voor Rasmussen bevindt de NAVO zich op oorlogskoers en de lidstaten zijn het eens dat een grotere aanwezigheid van de alliantie nodig is op zee en in de lucht, dat er meer militaire manoeuvres nodig zijn en een efficiëntere opleiding. Van de Oostzee tot de Middellandse Zee moet de militaire aanwezigheid verhoogd. Ook moet volgens Rasmussen de inzetbaarheid van de “NATO Response Force” versneld worden, de verkenningsvluchten boven de conflictgebieden moeten geoptimaliseerd worden, en de bevoorrading tijdens mogelijke NAVO interventies efficiënter aangepakt. Daarbij behoort ook de militaire ondersteuning – via partnerships – van landen die nog geen volwaardig lid zijn van de westerse alliantie maar wel van strategisch belang zijn. Deze voorstellen vindt men in het voorbereidingsrapport van de NAVO-defensieministers voor de hoogmis van het bondgenootschap in september van dit jaar.
Meer militair machtsvertoon- meer oorlogsmanoeuvres
De regeringen van de Oost-Europese NAVO-lidstaten – vooral de Baltische – ijveren al geruime tijd voor de stationering van NAVO-militairen aan de grens met Rusland. Duitsland heeft hier een gewillig oor naar en is het verzoek zeer genegen. Ursula Von der Leyen, defensieminister van Duitsland, verklaarde in maart laatsleden: “Het is nuttig voor de alliantie dat er meer NAVO aanwezigheid aan de buitengrenzen zou zijn”. Kort daarop wordt de stationering van zes Eurofighters besloten die vanaf september patrouillevluchten verzorgen.
Voor de Amerikaanse militaire opperbevelhebber van de NAVO, generaal Philippe Breedlove, moet de reactiesnelheid van de Alliantie-troepen verhoogd worden. De reactie mogelijkheid moet volgens de generaal onmiddellijk inzetbaar zijn. De NAVO moet nadenken of we ze haar militaire aanwezigheid in Oost-Europa aan de grens met Rusland moet opdrijven, wordt gesteld. Centraal in deze problematiek is het tot stand brengen van een snelle interventiemacht ( NRF) van 25.000 mansterkte die onmiddellijk kan ontplooid worden.
Dit is hoe de NAVO het antwoord ziet op de Oekraïense crisis en op de aanwezigheid van Russische troepen in het grensgebied. Volgens een NAVO-rapport heeft de alliantie niet het voornemen om in Oekraïne een bestendige troepenmacht te vestigen, maar wel om er regelmatig lange en grote militaire manoeuvres in samenwerking met het leger van de huidige regering in Kiev te houden.
In mei 2014 kon men in ‘der Spiegel’ een interne NATO Paper lezen, waarin onverbloemd Rusland als de grote tegenstander wordt beschreven. Volgens de NAVO heeft Rusland de mogelijkheid en het voornemen om, zonder waarschuwing, grote militaire acties te ondernemen. Evere ziet dat als een bedreiging voor de veiligheid en stabiliteit van de Euro–Atlantische zone. In het ontwerp van de NAVO-verdedigingsplanning wordt gesteld dat Moskou de mogelijkheid heeft om de bedreiging op te bouwen in eender willekeurig oord of regio. Dat zou dan een bedreiging zijn van lokale en regionale grootorde, volgens het hierboven aangehaalde bericht.
De VS heeft begin juni 2014 al een “ European Reassurance Initiative” met een bedrag van om en bij de 1 miljard dollar ingesteld, om de bondgenoten en partners van de NAVO te ondersteunen.
Door dit financieel engagement wil men een intensievere en betere militaire training realiseren en een grotere militaire aanwezigheid aan de grens met Rusland bewerkstelligen. Er is veel sprake van een logistiek wapenarsenaal in de Oost-Europese NAVO-lidstaten te ontwikkelen. Zo hoopt men vlugger te kunnen interveniëren en de reactietijd voor een interventie te verkleinen. De capaciteit van de partners in samenwerking met de NAVO zal beter gecoördineerd worden.
Hoe dit alles concreet gemaakt kan worden, heeft de NAVO begin juli 2014 met het manoeuvre ”BRISE 2014” in de Zwarte Zee getoond. Hieraan namen schepen van Turkije, de VS, Groot-Brittannië, Italië, Griekenland, Bulgarije en Roemenië deel. De NAVO geeft openlijk toe, dat de sinds lang geplande manoeuvres in het licht van de recente actuele gebeurtenissen noodzakelijk en nuttig zijn.
De NAVO wil van 11 tot 28 september samen met het leger van de machthebbers in Kiev een grote oefening houden onder de naam ,, Rapid Trident” in het westen van Oekraïne, met 1.300 NAVO militairen. Oekraïne bewapenen is goed voor het opdrijven van de NAVO bewapening. Hiervoor werd door de toenmalige minister Buitenlandse zaken, Andrej Deschtschiza, in maart een gewenste vraaglijst aan de NAVO en EU overgemaakt. Maar het zullen vooral de NAVO-lidstaten zijn die het oorlogstuig moeten leveren.
Het opdrijven van de spanning door de NAVO in de persoon van Rasmussen, is goed voor het aanwakkeren van de wapenwedloop en dus voor goed voor de westerse wapenindustrie. De westerse wapenproducenten hebben spanningsgebieden nodig om hun moordtuigen beter te kunnen verkopen. Het opent voor hen gunstige vooruitzichten om hun winsten te maximaliseren. Rasmussen is voor hen een goede lobbyist. Het zou ons niet verbazen wanneer hij na zijn mandaat als secretaris van de alliantie, een zitje krijgt als adviseur in de leiding van een of andere grote wapenproducent.
Op de aanstaande NAVO top in Newport Wales van 4 tot 5 september, zal door Rasmussen worden aangedrongen dat de lidstaten hun militaire uitgaven verhogen. Hij verwacht dat de lidstaten zullen instemmen met deze zelfverplichting in het belang van de efficiëntie van de alliantie.
Deze wapenwedloop betekent een nieuwe fase in het herinstalleren van de oude koude oorlog.
Lidmaatschap?
In 2008 heeft de NAVO nog het lidmaatschap voor Oekraïne en Georgië in het vooruitzicht gesteld. Maar vandaag is het niet opportuun om deze belofte waar te maken. Het lidmaatschap wordt wel met de EU-associatie-overeenkomst op weg geholpen maar het is nog niet het volwaardig lidmaatschap. Waarbij met het associatie akkoord uitdrukkelijk de EU een militaire samenwerking op het oog had en heeft.
Met het ,,Membership Action Plan” van de NAVO worden nieuwe kandidaat landen op hun toetreding voorbereid. Het gaat om een enge coöperatie pakket om de strijdkrachten van de partners te verbeteren, wat ook in het voordeel van de NAVO is in haar militaire strategie tegen Moskou of andere landen die het westers imperium kunnen verzwakken.
Het Afghanistan debacle
Officieel wordt de NAVO –ISAF operatie in Afghanistan dit jaar beëindigd met de terugtrekking van meer dan 100.000 buitenlandse militairen. Na 13 jaar van oorlogvoering en bezetting is volgens Obama en de NAVO de klus geklaard. Naast de niet getelde talrijke burgerslachtoffers, waaronder deze van Kunduz zijn meer dan 3.500 NAVO militairen om het leven gekomen. Duizenden militairen zijn getraumatiseerd. de westerse kruistocht heeft tot op vandaag meer dan 900 miljard dollar gekost. Het is de meest asymmetrische oorlog van de moderne tijd. De veiligheid in Afghanistan is er niet op verbeterd, dagelijks zijn er aanslagen, het land wordt geconfronteerd met een open strijd
voor het presidentschap. Maar de NAVO zal in samenwerking met de VS en enkele NAVO lidstaten, waaronder Duitsland, militair aanwezig blijven in het land. Het debacle is nog niet beëindigd.
Duitsland wil met de Bundeswehr een meer actievere en leidende rol in de alliantie hebben onder de Europese lidstaten. Dat werd op de onlangs gehouden veiligheidsconferentie in München met luid tromgeroffel verkondigd, door de Bondspresident Gauck, Ursula von der Leyen defensie minister en Steinmeier minister Buitenlandse Zaken. Generaal Philip Breedlove, militaire baas van de NAVO is zeer lovend over het optreden en de bereidwilligheid van de regering Merkel bij de NAVO operaties in Kosovo en Afghanistan. Volgens Breedlove zal de Bundeswehr een belangrijk onderdeel voor de NAVO grondtroepen zijn bij toekomstige militaire operaties.
Ook na de NAVO-hoogmis in Newport blijft de NAVO het westers militair instrument voor de vrijwaring van de macht van het imperium, voor de toegang en controle van grondstoffen en handelsroutes.
Bron: Informationsstelle Militarisierung ( IMI) – www.imi-online.de
Tobias Pflüger
