INTERNATIONALE POLITIEK

NAVO doet aan conflictconstructie

Image
(commons.wikimedia)

auteur: Antoine Uytterhaeghe.

Wellicht hebt u het ook al vernomen. “Rusland zal volgend jaar Oekraïne binnen vallen. Russische troepen worden ter voorbereiding in grote getale aan de grens verzameld.” De westerse media presenteren Rusland duidelijk als een agressor. De burgers in Europa worden gebombardeerd met belastende informatie tegen Rusland. Eerst leek men in Kiev niks te weten, vandaag roept men er de NAVO om hulp. Westerse hoofdsteden bekeken een en ander met argwaan maar de NAVO geeft volop gas. Of hoe intentieprocessen worden opgezet, vijandbeelden vorm gegeven, en opinies voorgekauwd. Je zou het ook conflictconstructie kunnen noemen.

Van 30 november tot 1 december vond in de Letse hoofdstad Riga een bijeenkomst van NAVO-ministers van Buitenlandse Zaken plaats. Op 1 december namen ook de ministers van Buitenlandse Zaken van Georgië en Oekraïne aan de besprekingen deel. De laatste had een druk bezette agenda. Hij overlegde speciaal met de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Liz Truss, dezelfde politica die zich eerder liet filmen terwijl ze trots paradeerde in een Britse tank aan de Estse grens met Rusland.

De Britten presenteren zich als de actiefste lobbyisten om de samenwerking tussen NAVO en de Oekraïne uit te breiden. Minister Liz Truss beschuldigde Rusland ervan Oekraïne te willen binnenvallen en waarschuwde dat Rusland dit zwaar zal betalen: “We zullen vastberadenheid tonen om de grenzen van de ‘vrijheid’ te verdedigen.” Londen gaat er prat op de kern te vormen van een internationaal netwerk op vlak van diplomatie en veiligheid. De UK zit niet alleen in de NAVO maar ook in het inlichtingennetwerk Five Eyes samen met Australië, Canada, Nieuw-Zeeland, en de Verenigde Staten. “We reiken verder en werken sneller onder meer dank zij het nieuwe partnerschap AUKUS (Australië, UK, US).”

Ook Frankrijk volgt getrouw de NAVO lijn. Op 11 november had in Parijs een ontmoeting plaats tussen de ministers van buitenlandse zaken en van defensie van Frankrijk en Rusland. Hier waarschuwden de Fransen hun Russische gesprekspartners voor de ernstige gevolgen mocht de territoriale integriteit van Oekraïne worden aangetast. Intussen verkocht Frankrijk 5 patrouille schepen aan Oekraïne die vanuit Odessa zullen opereren.

Oekraïne vraagt al langer om een Memberschip Action Plan te mogen tekenen met de NAVO. Tot nog toe is het er niet van gekomen. “Er moeten nog hervormingen worden doorgevoerd om een meer stabiel, democratisch, welvarend en vrij land te bewerkstelligen”, heet het tot nog toe in westerse diplomatieke kringen. “De NAVO  biedt steun aan Oekraïne, politieke steun voor zijn integriteit en soevereiniteit, maar ook praktische steun bij capaciteitsopbouw” De NAVO bondgenoten geven inderdaad militaire training aan de maritieme strijdkrachten (Odessa) of leveren ook militair materieel. (zie ook  ‘Oekraïne en de wolf’ in Uitpers). Terwijl de NAVO-secretaris Jens Stoltenberg in geval van een oorlogsconflict tussen Oekraïne en Rusland een militaire tussenkomst van de NAVO uitsloot, kondigde hij wel aan dat bij een Russische aanval harde sancties zullen volgen.

De NAVO vertelt Rusland hoe het zich moet gedragen. Toont geen enkel begrip voor de belangen van Moskou qua veiligheid en nabuurschap. Terwijl het zelf zijn invloedssfeer vergroot en een klimaat van zwaar conflict creëert.

Het westers bondgenootschap verwerpt ondubbelzinnig de optie dat ze niet zou mogen uitbreiden naar het oosten. ”Rusland heeft niet het recht om een veto uit te spreken over de toetreding van de Oekraïne tot het westers militair bondgenootschap.” Stoltenberg verklaarde dat de NAVO zelf het idee niet aanvaardt dat Rusland zijn eigen invloedssfeer kan hebben om zijn soevereine buren te controleren, om na te gaan wat zijn buren wel of niet doen. “Dit is het soort wereld waar we niet naar terug willen, waar de grote mogendheden hun zegje hadden of een soort recht om grenzen op te leggen aan soevereine en onafhankelijke staten zoals de Oekraïne.”

Misschien moet dit laatste principe maar ‘s toegepast worden binnen de NAVO zelf. Nog altijd zwaait Washington er de plak. Vandaag duwt het NAVO apparaat alle lidstaten in een positie van vijandschap tegen Rusland. Een eerste vereiste om een internationaal conflict te kunnen ontmijnen is dat de betrokken partijen de essentiële belangen van de andere(n) onderkennen. Een eenzijdige benadering van “wij tegen de andere” leidt alleen maar tot meer conflict.

Halen in beide kampen de voorstanders van een diplomatieke oplossing het van de militaire benadering?

Relevant

Waarom laait het geweld terug op in Syrië?

Een fors offensief van de Syrische gewapende oppositie doet de burgeroorlog die het land al 13 jaar in zijn greep heeft, terug oplaaien en brengt het conflict opnieuw onder…

Een nucleaire crisis in Koersk?

Niet alleen vormt de oorlog in Oekraïne een nucleaire dreiging omdat er kernwapenmachten bij betrokken zijn (Rusland en de NAVO), maar ook omdat het oorlogsgeweld zich afspeelt in gebieden…

Poetins schijnisolement

Ruzland. Een land in oorlog met zichzelf en met de wereld (zie rubriek Boeken). De titel van het boek van Eva Cukier doet me even schrikken. Oorlog met zichzelf,…

Laatste bijdrages

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Assad is geschiedenis

Het ene weekend Aleppo binnengewandeld, het weekend daarop Damascus ingenomen. Het regime van de familie Assad is na een halve eeuw in één week tijd opgedoekt. Bijna zonder slag…

De herschepping van de democratie

You May Also Like

×