Globalisering en gezondheid. Een alternatief voor commercialisering en privatisering. Marxistische studies. April-juni 2002 – nr. 58. Driemaandelijks tijdschrift. Uitg. MS en EPO
Tegen het einde van dit jaar wordt elke Belg geacht tien euro te hebben betaald voor wat een "zorgverzekering" heet te zijn. Iedereen betaalt hetzelfde bedrag, of hij nu 250 of 25.000 euro per maand verdient. Geen onderscheid tussen arm en rijk. Een gevaarlijk precedent in liberale zin. En een begin van sluipende privatisering – denk aan de salamitaktiek – van de ziekteverzekering want de ministers beginnen al met het idee te spelen de bijdrage fors op te trekken. Want wat iedereen op voorhand kon weten is nu al overduidelijk: degenen die behoefte hebben aan zorg krijgen onder de "zorgverzekering" slechts een fractie van wat ze nodig hebben! Een echte "zorgverzekering" moet geïntegreerd zijn in de ziekteverzekering, waarvan iedereen naar vermogen toe bijdraagt.
Maar privatisering is schering en inslag in onze neoliberale maatschappij. En waarom zouden privéondernemingen geen fortuinen mogen verdienen aan de ellende van de mensen? Marc Vandepitte publiceerde daarover al een bijdrage in Uitpers onder de titel "Is de gezondheidszorg te koop?" (Uitpers, nr. 30, mei 2002). Dit artikel is opgenomen in dit tijdschrift. Het thema wordt in een reeks andere bijdragen uitgediept. De voormalige Oostbloklanden zijn een "mooi" voorbeeld van hoe privatisering de gezondheid van tientallen miljoenen mensen heeft geruïneerd. Europa, waarvan de gezondheidspolitiek in een bijdrage wordt behandeld, kan er beter een voorbeeld aan nemen. Gelukkig genoeg is de situatie hier nog verre van dramatisch. Maar zoals in de geneeskunde is het op politiek vlak, zeker op dit gebied, beter voorkomen dan genezen. Dit tijdschriftnummer biedt alvast ruim stof tot reflexie.
(Uitpers, nr. 33, 4de jg., september 2002)