INTERNATIONALE POLITIEK

Na Brexit een Polexit?

Image

Het grote woord is gevallen: Polexit. Voorlopig alleen bij wat Poolse uiterst-rechtse kringen, maar die sluiten wel goed aan bij uitspraken van de Poolse premier en andere regeringsleden. De EU is erger dan de Sovjet-Unie, zegt Jaroslaw Kaczynski, vice-premier, leider van de regerende PiS (Partij voor Recht en Gerechtigheid). De Polen zelf blijven in grote meerderheid gehecht aan de EU, vooral voor de subsidies vanuit Brussel. Daar ziet men een Polexit als geen acute dreiging, maar Brexit leek ook lang irreëel.

“Genoeg”

De term Polexit dook vijf jaar geleden op, maar dan enkel vanuit de oppositie die de PiS van EU-vijandigheid betichtte. De jongste tijd verschijnt de term in uiterst-rechtse, regeringsgezinde media. Niet als een dreiging, maar als een streefdoel.

De toon van die media doet denken aan enkele Britse tabloids in hun oorlog tegen de EU. “Het gaat hier om de controle over ons eigen lot”, zei premier Mateusz Morawiecki op 18 november – “Take back control”, de slogan van de Brexiters.

“Aan de EU moeten we zeggen: genoeg. Polexit – het is ons recht daarover te praten”, aldus het weekblad Do Rzeczy eind november, toen Polen en Hongarije hun veto stelden tegen het Recovery Plan van de EU. Diezelfde boodschap ook bij de media van Gazeta Polska, een groep die bij de PiS aanleunt en daarom kan rekenen op veel advertenties van overheid en ondernemingen die bij die overheid op een goed blaadje willen staan.

Atheïsten

Sterke man Kaczynski had het al begin dit jaar met andere woorden gezegd: “Polen moet zich tegen de EU verdedigen zoals de vorige generaties dat deden tegen nazisme en communisme. We hebben recht op onze eigen,onafhankelijke, soevereine en democratische staat”. In oktober ging hij nog wat verder. “De EU wil dat we onze cultuur en alles wat ons na aan het hart ligt, opgeven… de EU is erger dan de Sovjet-Unie. We zullen onze identiteit, onze vrijheid, onze soevereiniteit ten allen prijze vrijwaren.”

Sindsdien gaat het crescendo. In de regeringsgezinde media wordt de EU er stelselmatig van beschuldigd het atheïsme, et neo-marxisme, de LGBT-ideologie en dergelijke op te dringen. De ultrareactionaire nieuwe minister van Onderwijs, Przemyslàw Czarnek, zei eind november dat de EU staat voor een beschaving van de dood, verwijzend naar het recht op abortus in de meeste EU-landen.

Precies het nog verder beperken van de mogelijkheid tot abortus, leidde de voorbije maanden tot massale demonstraties en stakingen. Dat arrest van het Grondwettelijk Hof wordt volgens peilingen slechts door 13 % van de Polen gesmaakt, terwijl de manifestaties door een grote meerderheid worden gesteund.

Minister Zbigniew Ziobro van Justitie wil o.m. dat Polen uit de Istanbul Conventie stapt. Die gaat over het bestrijden van geweld op vrouwen. Volgens hem is dat ingegeven door een feministisch gedachtegoed waarachter een homo-ideologie schuilt. Deze minister dreigt ermee in de Sejm, de kamer van volksvertegenwoordigers, het compromis met de EU over het Recovery Plan te kelderen. Sommige ultra’s verwijten de Hongaarse premier Viktor Orban dat hij Warschau te zwaar onder druk heeft gezet om zonder te veel gezichtsverlies het Recovery Plan, met zijn voorwaarde voor respect voor de rechtsstaat, te aanvaarden.

Centen

Het is mogelijk dat Orban Warschau heeft overtuigd het EU-plan toch te aanvaarden. Maar de voornaamste reden ligt wel elders: Polen krijgt sinds zijn toetreding tot de EU in 2004 zeer veel subsidies uit het fonds voor regionale ontwikkeling.

De PiS-regeerders hebben inderdaad grote inspanningen gedaan voor infrastructuur buiten de grote steden en dat levert kiezers op. Maar dat is vooral gebeurd met EU-geld. Het verklaart mede waarom volgens peilingen 87 % van de Polen gunstig staan tegenover de EU.

Anderzijds blijft Polen buiten talrijke EU-mechanismen staan. Er zijn geen plannen om toe te treden tot de eurozone, het is sinds 2015 tot geen enkel samenwerkingsmechanisme toegetreden¸ het blokkeert een Europees arrestatiebevel, de zogenaamde ‘muilkorfwet’ straft iedere rechter die gehoor geeft aan de uitspraak van het Europees Hof inzake de rechtsstaat. Nooit eerder probeerde een lidstaat een vonnis van dat EU-gerecht te blokkeren.

Klappen voor kerk

De PiS kan op de enthousiaste steun van de katholieke hiërarchie rekenen, van scheiding tussen kerk en staat is al lang geen sprake meer. Maar de kerk doet er blijkbaar geen goede zaak aan. Ze verliest zeer veel aanzien bij de jongeren, de kerkelijkheid gaat zienderogen achteruit.

Die kerk genoot nochtans 40 jaar geleden, bij de grote stakingen waarin de vakbond Soilidarnosc de communisten in het defensief jaagde, enorm aanzien. De katholieke kerk was dan ook al sinds de Russische tsaren over een groot deel van Polen heersten, de belichaming van Polen. De kerk was lang de enige plek waar de Polen zonder risico Pools konden praten. De kerk maakte deel uit van de “Poolse identiteit”.

Maar een van de grote helden van de winter van Solidarnosc, priester Henryk Jankowski, biechtvader van stakingsleider en later president Lech Walesa, was een zeer actieve pedofiel. Die recente onthulling is slechts een van de vele pedofilieschandalen in de Poolse kerk; het enige wat de bisschoppen deden, was al die zaken in de doofpot stoppen.

Video’s en films over die schandalen lokken de voorbije jaren miljoenen kijkers. En dat allemaal terwijl de bisschoppen met hun volle gewicht de homofobe acties ondersteunen, en zich dood ergeren aan paus Franciscus die vindt dat homo’s recht hebben op een statuut als koppel. Waar is de goede tijd van de aartsreactionaire Joannes Paulus II uit Krakau.

Ierse weg

Gaat Polen de weg van Ierland op? Daar was de macht en invloed van de katholieke kerk een generatie terug vergelijkbaar met Polen. De Ieren keurden abortusrecht en homohuwelijk met grote meerderheden goed. De invloed van de clerus en het katholieke gedachtegoed is fel geslonken.

Nu Polen? In 2015, het jaar dat de PiS aan de macht kwam, zei 62 % van de Polen een positieve opinie over de kerk te hebben, nu is dat nog 41%. Waar in het jaar 2000 nog 47,5 % van de Polen regelmatig de zondagmis bijwoonde, is dat tot 38 % gezakt. De Ierse weg op.

Relevant

Abortus in Polen: nog “even” wachten (2027)

De Poolse premier Donald Tusk wringt zich in bochten nu een van de grote kiesbeloften, abortusrecht, nog lang niet voor morgen is. Het parlement verwierp in juli de liberalisering…

Poolse kiezer bevestigt

De lokale verkiezingen van zondag in Polen, hebben ongeveer de trend van de nationale verkiezingen van 15 oktober vorig jaar bevestigd. De reactionaire PiS (Recht en Gerechtigheid) blijft met…

Polen, een opluchting

Oef, de PiS is binnenkort niet langer de baas in en over Polen. Wat een opluchting voor al wie gehecht is aan enkele fundamentele vrijheden en rechten. De zeer…

Laatste bijdrages

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Assad is geschiedenis

Het ene weekend Aleppo binnengewandeld, het weekend daarop Damascus ingenomen. Het regime van de familie Assad is na een halve eeuw in één week tijd opgedoekt. Bijna zonder slag…

De herschepping van de democratie

You May Also Like

×