Militaire interventie in Syrië vermoedelijk wordt uitgesteld tot na de presidentsverkiezingen in de VS

Dat het Westen van meet af aan partij heeft gekozen in Syrië en dat je over het conflict maar één versie van de feiten hoort, dat is geweten. Maar wist je dat een aantal topfiguren uit de diplomatieke wereld er een heel ander standpunt op nahouden? Zo vindt Eric Chevalier, de goed geïnformeerde Franse ambassadeur in Syrië, dat de protesten nog geen rebellie van de gehele bevolking met zich mee hebben gebracht en dat er nog een zwijgende  meerderheid is die niet in opstand komt. Volgens hem heeft het Westen de Syrische regering onderschat en is de Syrische Nationale Raad aan de verliezende hand. Hij beschuldigt de media ervan de gebeurtenissen in Syrië uit te vergroten.

Wist je dat ook hooggeplaatste leden van de inlichtingendiensten van de VS toegegeven hebben dat de Syrische protestbeweging, die grotendeels door bewapende islamitische opstandelingen overgenomen werd, niet de wil van de Syrische bevolking vertegenwoordigt?

Een zelfde geluid is te horen van de kerkelijke hiërarchie. De orthodoxe kerk in Syrië heeft aan het Vaticaan gemeld dat er in de stad Homs tegen de christenen een etnische zuivering wordt uitgevoerd door het Vrije Syrisch Leger, Al Qaeda milities en verschillende jihadistische groepen. Ze beklaagt er zich ook over dat de buitenlandse media niet de hele waarheid vertellen.

Ook al is de oppositie intern sterk verdeeld en aan de verliezende hand, blijft een groot deel van de bevolking achter de regering staan en houdt het vredesbestand relatief goed stand, toch is Washington vast van plan om Assad van de troon te stoten d.m.v. militair geweld. Volgens Emile Nakhleh, een voormalig kopstuk van de CIA is de “interventie in Syrië een kwestie van tijd”.

Wist je dat die “tijd” vermoedelijk te maken heeft met de komende presidentsverkiezingen in de VS. Obama wil zich in de komende maanden niet wagen aan een nieuw militair avontuur en pleit daarom – op dit moment – openlijk tegen een militaire interventie.

Maar ondertussen gaat de oorlogsopbouw gestaag verder. Wist je dat het beruchte paramilitair bedrijf Blackwater in Jordanië en Libanon volop huurlingen aan het ronselen is voor toekomstige gevechten in Syrië? Blackwater is een privé bedrijf dat in onderaanneming werkt voor het leger van de VS en o.a. in Irak verantwoordelijk werd geacht voor buitengerechtelijke executies. Ondertussen nemen in Syrië al heel wat buitenlandse jihadis waaronder Al Qaeda gelinkte groepen, deel aan de gevechten. De vrees bestaat zelfs dat die de strijd naar zich toe zullen trekken en overnemen. 

Wist je dat, voor zover we weten, de VS op dit moment zelf geen wapens leveren aan de rebellen? Dat laten ze voorlopig over aan de Golfstaten en Turkije. Washington beperkt zich tot het leveren van ‘humanitaire’ hulp en van communicatieapparatuur. Dat laatste is wel onontbeerlijk voor de geplande inzet van drones in de toekomst en een eventuele no fly zone. In deze krijgen ze nu hulp van Al Jazeera. Die zender beperkt zich niet langer tot verslaggeving, maar verleent militaire hand en spandiensten aan de rebellen.

Omwille van de sterke aanwezigheid van de jihadis heeft Israël geaarzeld om aan te sturen op een regimewissel in Syrië. Maar wist je dat Lieberman, de minister van Buitenlandse Zaken, daar zich nu wel openlijk heeft voor uitgesproken? Zonder de Syrische steun en de aanvoerroutes van Iran tot Libanon zal Hezbollah niet langer een dominante rol kunnen spelen in Libanon en zal de invloed van Iran in de regio sterk afnemen, aldus Lieberman.

Dat het Syrische leger de mensenrechten schendt is gekend. Maar wist je dat de rebellen ook een heel lijstje aan schendingen op hun palmares hebben staan? Zo worden ze door Human Rights Watch beschuldigd van foltering, executies en kidnapping. Ook aarzelen ze er niet voor om kinderen te rekruteren voor hun strijd, aldus een rapport van de VN. Zelfs na het staakt het vuren hebben ze soldaten geëxecuteerd. Het verhaal van een van de beulen lees je hier.

Gideon Rachman, Financial Times, 28 februari 2012.

(Uitpers nr. 142, 13^de jg., mei 2012)

(Uitpers nr. 142, 13^de jg., mei 2012)

(Bron: De Wereld Morgen)