Mélenchon, soms met dichtgeknepen neus

De eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen, 10 april, nadert. Niemand twijfelt eraan dat zittend president Emmanuel Macron de tweede ronde haalt. Met wellicht, zoals in 2017, de uiterst-rechtse Marine Le Pen als tegenkandidate. Tenzij Jean-Luc Mélenchon net als vijf jaar geleden weer een flinke eindsprint inzet en de tweede ronde haalt. Het blijft onwaarschijnlijk, maar toch zijn er nogal wat linkse kiezers die best hun neus willen dichtknijpen om hem een kans te geven.
Mélenchon brengt alleszins meer dan zijn rivalen massa’s op straat. Tienduizenden enthousiaste aanhangers stapten zondag in Parijs op achter de kandidaat en zijn ploeg, met opvallend veel jongeren. “We zijn met 100.000” zei parlementslid François Ruffin die naast Mélenchon het felst werd toegejuicht.
“Nuttig”
In het kamp van Macron is er enige nervositeit. Onze kiezers mogen er niet van uitgaan dat de zege al binnen is, zeggen ze daar. Met Le Pen als tegenkandidate kan Macron op beide (rechtse) benen blijven staan. Maar wat als Mélenchon dan toch die tweede ronde haalt?
Daar zijn ze bij Macron niet op voorzien. Want dan worden de thema’s volledig anders, thema’s als groeiende ongelijkheid, rechtvaardiger belastingen, forser investeren in transitie, openbare diensten , die nu naar de achtergrond zijn verschoven.
Zo ver is het nog lang niet. Maar Mélenchon kan rekenen op bijval voor oproepen om “efficiënt” of “nuttig” te stemmen. Inderdaad, hij heeft zijn impulsief karakter tegen. Maar hij slaagt erin zich tijdens de campagne te bedwingen en zich open op te stellen.
Bovendien heeft hij een zeer goed uitgekiende campagne, net als in 2017. Hij heeft een enthousiaste ploeg jongeren die alle mediamogelijkheden beheersen en benutten, de meetings van Mélenchon zijn prachtige shows en hij blijft een goede redenaar. Daar zijn vriend en vele vijanden het over eens.
Er zijn nog enkele percenten te winnen om van een tweede ronde te kunnen dromen. Geklommen tot rond 13 % is dat nog altijd, naargelang de peilingen, 3 tot 4 % minder dan Le Pen. Maar die heeft het nadeel haar stemmen te moeten halenbij categorieën die het minst zeker zijn dat ze effectief zullen stemmen. Mélenchon mikt nu speciaal op stadswijken waar de opkomst meestal erg laag ligt om die volop te mobiliseren.
De rest van links ondergaat het.
Visited 473 Times, 1 Visit today
Freddy De Pauw was van 1972 tot 2002 redacteur buitenland bij De Standaard. Hij volgde jarenlang Centraal- en Oost-Europa, een groot deel van Azië (o.m. China) en Italië. Hij publiceerde o.m. bij het Davidsfonds Volken zonder Vaderland’ over de ‘etnische kwesties’ in Centraal- en Oost-Europa; De firma maffia; Italië, moeder van alle smeer; Russische mafija; Handelaars in mensen; Maffia in België en Handelaars in nieuws – over trends in de berichtgeving. Werkt sinds de start in 1999 mee aan Uitpers.