Mélenchon derde keer in de arena

Jean-Luc Mélenchon wou de “spanning” niet langer laten duren, hij kondigde aan dat hij in 2022 kandidaat zal zijn om president van Frankrijk te worden. Mélenchon leidt de linkse beweging LFI (La France insoumise), maar hij zou het veld willen verbreden om naar voor te kunnen treden als de kandidaat van links met de meeste kansen.
Mélenchon zei dat hij een breed mandaat wil, in de vorm van 150.000 burgers die zijn kandidatuur voordragen. Mélenchon heeft op twitter meer dan 2 miljoen volgers en LFI zegt een half miljoen “leden” te hebben. Een medewerkster heeft al de benamingen ‘Cause commune’ en ‘causes communes’ gedeponeerd, maar met het etiket kan het nog alle kanten op. Mélenchon en zijn ploeg hebben de voorbije jaren zwaar ingezet op de “sociale media” en hebben een breed jong publiek.
Derde keer
In 2012 was Mélenchon de kandidaat van het ‘Front de gauche’, een alliantie van zijn eigen Parti de gauche met de communistische PCF. Dat front hield geen stand, Mélenchon ging solo met LFI en haalde in 2017 meer dan 19 %.
De Europarlementsverkiezingen van vorig jaar zetten een domper op het elan van LFI dat nauwelijks boven 6 % uitkwam. Dat ontgoochelende resultaat kwam er na en tijdens een stormachtige periode binnen LFI. Er was en is veel onvrede met de autoritaire manier waarop Mélenchon LFI leidt. Van interne democratie is er geen sprake.
LFI deed dit jaar een opening naar het groene EELV waar twee mannen, Yannick Jadot en Eric Piolle met elkaar rivaliseren om als groene kandidaat te worden voorgedragen. Beide rekenen op het groene elan dat er was bij de Euroverkiezingen en nog sterker bij de gemeenteraadsverkiezingen van deze lente.
Mélenchon en LFI kregen na de moord op leraar Paty vorige maand veel kritiek omdat ze een jaar geleden deelnamen aan de Mars tegen de islamofobie. Ze worden uitgescholden voor collabos van islamistische groepen.

Visited 559 Times, 1 Visit today
Freddy De Pauw was van 1972 tot 2002 redacteur buitenland bij De Standaard. Hij volgde jarenlang Centraal- en Oost-Europa, een groot deel van Azië (o.m. China) en Italië. Hij publiceerde o.m. bij het Davidsfonds Volken zonder Vaderland’ over de ‘etnische kwesties’ in Centraal- en Oost-Europa; De firma maffia; Italië, moeder van alle smeer; Russische mafija; Handelaars in mensen; Maffia in België en Handelaars in nieuws – over trends in de berichtgeving. Werkt sinds de start in 1999 mee aan Uitpers.