Zoals al zijn voorgangers wil de Amerikaanse president Trump ten alle prijze de wereld domineren. Dat is wat de slogan “make America great again” eigenlijk wil zeggen. Dat is niet per se een beleid gebaseerd op narcisme of grootheidswaanzin van een president, het is nodig om de Amerikaanse economie draaiende te houden.
Sinds het ontstaan van de VS in 1776 heeft de Verenigde Staten alles gedaan om oorlog te voeren eerst tegen de inheemse en dan tegen andere volkeren om zich hun grondstoffen toe te eigenen en om zijn hegemonie op te dringen.
De Amerikaanse leiders hebben miljoenen wereldburgers van het leven beroofd, landen in puin gelegd met een groeiende ellende tot gevolg en terrorisme tot zelf in het hart van Europa. Nadat ze Afghanistan, Irak, Libië en Syrië met hun militair optreden in as en puin hebben gelegd, de terroristische oorlog naar Europa hebben gebracht willen ze nu ook nog een mogelijk grootschalig militair conflict met Rusland bewerkstelligen. De VS-strategie lijkt Europa te gebruiken om van hier uit hun oorlogen te voeren. Donald Trump, als presidentskandidaat, zei met Poetin aan tafel te willen gaan zitten, we kunnen ons afvragen of Donald Trump, als president, de gevestigde beleidslijn om Rusland als vijand te beschouwen, echt zal veranderen .
De Amerikaanse militaire activiteit is sedert de zeventiger jaren niet verminderd, via de NAVO hebben de meeste Europese landen geen eigen zelfstandig buitenlands beleid meer. De EU ontwikkelt zich verder als trouwe en volgzame bondgenoot van het Pentagon. De Atlantische diplomatie in Europa gesteund door de main stream media, heeft als belangrijkste objectief om de Europese ruimte militair te kunnen blijven bezetten. De Europese landen hebben hun zegen en toestemming gegeven zodat VS en NAVO op hun grondgebied militaire basissen en kernbommen kunnen vestigen, waardoor de burgers het risico lopen doelwit te worden van een first strike van een tegenpartij.
Drones
Na de tweede wereldoorlog, maar vooral in de jaren 1990, werden nieuwe Amerikaanse militaire basissen in Europa ingeplant tot aan de buitengrens van Rusland. Italië deed in 1990 dienst als deurmat opdat VS en NAVO de Balkan zouden kunnen bombarderen zonder mandaat van de VN. Sindsdien hebben ze hun militaire steunpunten en drone basissen in Europa nog uitgebreid. Deze worden gesuperviseerd door Washington en NAVO en door het Africom commando dat in Italië twee belangrijke commandoposten heeft, in Ederle en Vicerce (Venetië). Het US Naval Forces Europa-Afrika, met hoofdkwartier en standplaats in Capodichina/Napels. Hun operationeel gebied omvat Rusland, Europa en Afrika, uitgezonderd Egypte, de helft van het Atlantische gebied, de Noordpool en Antarctica.
De krant Il Manifesto publiceerde een artikel van geograaf en geopolitiek expert, Manilo Dinucci, waarin hij stelde dat een van de opdrachten van Africom het bouwen en vestigen betreft van een drone aanvalsbasis in Niger, alles handig verpakt als de strijd tegen het terrorisme van Boko Haran. Ze moet dienen voor Amerikaans-Franse militaire opdrachten in de Sahel landen, vooral in Mali en Tsjaad, in de armste landen van de wereld. Arme landen die rijk zijn aan grondstoffen, vooral coltan en goud in Niger, uranium in Tsjaad, ontgonnen door multinationale Amerikaanse en Franse concerns, die bevreesd zijn voor de concurrentie van China die aan de Afrikanen gunstigere voorwaarden aanbieden.
De Griekse Syriza regering is eveneens betrokken partij voor de operaties tegen Libië, Afrika en het Midden-Oosten vanuit de Amerikaanse militaire basissen op haar grondgebied. Kosovo het VS-protectoraat met Bondsteel, de tweede grootste Amerikaanse basis in Europa na Ramstein, is het logistieke steunpunt voor de Amerikaanse militaire operaties in de Balkan en het Midden-Oosten. De IJslandse militaire basis van Keflavik dient voor controle van het Noord-Atlantische luchtruim, het zeegebied tussen IJsland en Schotland, om spionagevluchten te starten boven Rusland.
Ramstein
In een interview van Willy Winner, ex-vicepresident van de OVSE en ex-secretaris van het Duitse defensie ministerie, met het Sputnik persagentschap, verklaarde hij dat de aanwezigheid van de grootste VS militaire basis in Europa door het NAVO-bondgenootschap gelegitimeerd wordt.
Nochtans na de hereniging van Duitsland werd het bestaansrecht van de NAVO in vraag gesteld omdat er na de ontbinding van het Warschaupact geen reëel gevaar of bedreiging vanuit het oosten kwam. Duitsland wordt en werd op geen enkele wijze door de Sovjet-Unie of nu door Rusland bedreigd. Maar de NAVO heeft haar “oorspronkelijk principe” van een defensieve alliantie in 1999, zonder akkoord van de nationale parlementen, veranderd in een agressieve militaire instelling. Dat betekent dat de Amerikaanse militaire structuren in Europa gebruikt worden om het moorddadig optreden van Washington tegen andere volkeren in de wereld te helpen bewerkstelligen.
De Verenigde Staten bedient zich van de militaire capaciteit van zijn basissen in Europa voor het oorlogsoptreden tegen andere landen en het bespioneren van zijn “Europese bondgenoten”, Rusland en zijn omgeving.
De militaire aanwezigheid, onder NAVO-verpakking in Oost-Europa en aan de Russische buitengrens, biedt Washington de mogelijkheid om een conflict voor te bereiden met Rusland. Alsook om moorddadige drone aanvallen vanuit de Ramstein basis tegen andere landen te starten. Dat weten Duitsland en de NAVO-lidstaten, maar de westerse regeringen en media hullen zich hieromtrent in het grootste stilzwijgen.
Pentagon aan zet
Tijdens een bevraging voor een Congrespanel over het Midden-Oosten en Centraal-Azië, deden de militaire bevelhebbers voorstellen om de Amerikaanse oorlogsinspanningen op te drijven tegen Iran. Na de rakettenaanval in Syrië, het zenden van een armada voor de kusten van Noord-Korea ziet Iran zichzelf als het volgende doelwit van Washington. Het Pentagon is bestendig druk in de weer om zijn luchtaanvallen en bommencampagne op te drijven, die honderden tot duizenden burgers in Irak het leven kosten.
Voor generaal Votel is Iran op termijn een bedreiging voor de veiligheid van de VS, het Midden-Oosten en Israël. Votel is ook voorstander om de interventie met drones in Jemen te intensifiëren want daar zijn vitale Amerikaanse belangen. Samen met het leger van Saoedi-Arabië en de emiraten wil men alle Jemenitische zeehavens onder controle krijgen. Deze zeehavens van Jemen zijn van cruciaal belang, het is de deur naar de buitenwereld.
Generaal Curtis Scaporotti vroeg aan het Congrespanel een bijkomende goed geëquipeerde divisie van 20.000 militairen permanent aan de Russische grens op te stellen. Cijfers zeggen soms meer dan woorden. De bijkomende 54 miljard dollar voor defensie van Trump is het equivalent van 80 procent van de Russische defensie-uitgaven.
Hegemonie
Het buitenlands beleid van de VS streeft de vergroting na van macht en invloed. Dit is een duidelijke aanwijzing van de crisis van het kapitalisme. Ons economisch systeem is geen harmonieuze instelling, het wordt gekenmerkt door crisissen en conflicten en onoplosbare contradicties tussen de globale rivaliserende staten. Dat drijft ieder naar macht strevend land tot meer uitgaven voor bewapening.
Bij zijn beleidsvoorstelling verkondigde Trump zijn wil om de Amerikaanse wapenindustrie industrie te stimuleren, en zijn Europese bondgenoten aan te zetten voor de aankoop en cofinanciering van de Amerikaanse wapentechnologie. Het gaat bij Trump vooral nog meer dan ooit om de VS-dominantie over Europa en de wereld.
Maar de VS is een land met een enorm handelsdeficit van meer dan 800 miljard dollar en een staatsschuld van om en bij de 20 biljoen dollar (20 en twaalf nullen 20 000 000 000 000). De VS heeft er alle belang bij dat de dollar de internationale betaalmunt blijft zodat de geldinstroom van de ganse wereld verzekerd blijft. Amerika leeft boven zijn stand is bijgevolg afhankelijk van de rest van de wereld, die dus moet gecontroleerd worden.
Trump meende tijdens de verkiezingscampagne dat de NAVO een verouderd bondgenootschap was. Hij wil nu vooral dat de Europese NAVO-lidstaten meer uitgeven aan defensie. Zo niet zou de Amerikaanse ‘solidariteit’ wel ’s kunnen in vraag worden gesteld. President Trump is dus in de eerste plaats de belangenverdediger geworden van de wapenindustrie. Volgens Europese NAVO-sabelslepers moet dan Europa zelfstandig sterk genoeg zijn om de veronderstelde Russische agressiviteit het hoofd te bieden, zelf met een eigen kernmacht, met name van Frankrijk en Groot-Brittannië.
Syrië
De vergeldingsaanval tegen het vermeend gebruikt van gifgas door het Syrische leger, met Tomahawk raketten afgevuurd van de US-marineschepen Poster en Ross, is een barbaarse act tegen een soeverein land. Hierdoor giet Trump olie op het vuur en wakkert hij de spanningen aan in de regio. Volgens de Amerikaanse grondwet moet de VS-president de toelating krijgen van het Congres voor dergelijk optreden; het Congres kan deze bevoegdheid niet delegeren. Dat is niet gebeurd. Het is bovendien onaanvaardbaar Damascus te beschuldigen zonder tastbare bewijzen. Het is een inbreuk op het internationaal recht die grote spanningen veroorzaakt en de kloof verdiept rond de onderhandelingstafels in Geneve en Astana. Maar dat speelt voor de VS-regering en haar westerse vazallen geen enkele rol. Wanneer men in Washington over vrede praat dan bedoelen ze Amerikaanse hegemonie.
Met deze aanval op de luchtmachtbasis Khan Cheikhom heeft Trump de wereld duidelijk gemaakt dat de VS militaire strategie geen duimbreed gewijzigd is. Dat alles herinnert ons aan de brutale luchtoorlog tegen Servië zonder VN-mandaat van Clinton, de invasie van Afghanistan en Irak onder Bush, de NAVO-luchtoorlog in Libië onder Obama. Hier zien we hetzelfde scenario op basis van leugens zonder reële bewijzen. Dat alles onderbouwt Trump onder meer met het verwijt dat de VN niets doet. Hij ignoreert dat in september 2013 het VN-inspectieteam ervoor gezorgd heeft dat chemische wapens van Syrië legaal ontmanteld werden. Het is ondenkbaar dat de Syrische regering het plan heeft om haar eigen bevolking te vergassen. Als dat mocht blijken dan zou Raqqa en Idlib al lang van de kaart geveegd zijn.
VS minister van buitenlandse zaken Tillerson verklaarde recent dat voor de VS de val van Assad niet langer een prioriteit is, maar in werkelijkheid blijft ‘regime change’ hoog op de agenda. Dat alles toont duidelijk de tegenstrijdigheid aan tussen woord een daad van het Witte Huis. Het maakt het voor Moskou moeilijker om naar de normale dagorde over te gaan, voor Rusland zijn de belangen voor het politiek oplossen van het Syrische probleem immers veel te groot. Met hun militair strategie in Irak en Syrië wil Washington en zijn onderdanige Europese vazallen, Rusland in een nieuw ‘Afghanistan-moeras’ duwen.
Men mag zich hierbij de vraag stellen of Trump met de rakettenaanval de bedoeling heeft om de interne spanningen tussen Republikeinen en Democraten te milderen. Ook de pers vond plots dat Trump ‘presidentieel’ handelde. Met zijn rakettenaanval is Washington andermaal ter hulp gesneld van zijn proxy strijders. Maar Donald Trump en zijn hofhouding van gepensioneerde en actieve generaals hebben niets aan de krachtverhouding op het terrein verandert. Hij heeft zijn aanval per verassing uitgevoerd, maar het is onzeker of een volgende keer nog mogelijk zal zijn.
Met zijn rakettenaanval wil president Trump het respect van het VS-establishment, de Amerikaanse en westerse media krijgen. Hij hoopt zijn gevoel van grootheidswaanzin, zijn macht als imperator te vergroten voor zijn toekomstige oorlogen. Hij zoekt vooral het Amerikaanse meesterschap te bewaren. Hij gebruikt daartoe klassieke middelen zoals alle Amerikaanse presidentiële voorgangers, namelijk in oorlogsgebieden nieuwe en krachtige wapens uit te testen. Denk hierbij aan het recente gebruik van de ‘Massive Ordnance Air Blast’-bom (type GBU-43/B ook ‘mohter of all bombs’ genoemd MOAB, kostprijs 16 miljoen dollar) in de Afghaanse provincie Nangagarhar district Achin. Dit is de krachtigste niet-nucleaire bom uit het mondiale wapenarsenaal. Pentagon beweert dat ze alle voorzorgen hebben genomen opdat burgers niet gedood zouden worden bij het gebruik van deze monsterbom. Deze bewering is niets waard wanneer we weten dat het militair optreden van de VS in het Midden-Oosten miljoenen burgerslachtoffers maakt. Karzai, de ex-president van Afghanistan, veroordeelde dit bombardement, het is geen oorlog tegen het terrorisme maar een onmenselijk en groot misbruik van ons land als testgebied voor nieuwe wapens, meende hij.
Besluit
Door deze aanvallen hebben Trump en zijn entourage van generaals aangetoond dat niets in de VS militaire strategie is veranderd. Met zijn rambo optreden wil de VS-president de wereld voor voldongen feiten plaatsten. Doctor Strangelove (naar de satrisiche film “Dr Starngelove or how I learned to stop worrying and love the bomb” Van Stanley Kubrick 1964) in de persoon van Trump is echt een bedreiging voor de wereldvrede. Maar een ding staat vast, wil het VS-establishment haar hegemoniale wereldmacht in standhouden moet ze deze omkaderen met een sterkere en agressievere troepenmacht. “Make America great again”. Het internationaal recht wordt intussen steeds meer geminacht en opzij geschoven voor een bepaalde internationale anarchie.
bronnen:
– L’Italie, base pour l’Afrique -Manilo Zinuer
– Les beses militaire Allemande au service des USA
– Livre “Trump face à l’Europe” – Jean Loup Izambert
– Pentagon exercises rein in global military escalation – Bill Auken
– Après une attacque douteuse, les Etats-Unis poussent la geure en Syrie – Jordan Shilton
– US-led Coalition Already using Idlib Chemical Atack pretext for War in Syria -Withney Webb
– The Syria Chemical weapons Saga the Staging of a NATO sponsered Humanitarian Disaster – Prof. Michel Chossudovsky
– En Syrie, l’ agression imperailiste à visage découvert – Bruno Guige
– Syrie encore une fois un jugement hâtif et dangereuse – Robert Parry
– Te President Needs Congressional Authorization for Military Action Required by the Constitution – Non-Intevention.com 7 April 2017
