Libië en de Arabische Lente: Neoliberalisme, “Regime Change” en de Humanitaire Oorlogen van de NAVO

Dit is de eerste van een reeks interactieve leesmappen van Global Research. Deze map (zie infra) bevat een verzameling eerder gepubliceerde artikelen over de “Arabische Lente”, en de recente ontwikkelingen in verschillende landen in het Midden-Oosten en Noord Afrika. Hiermee willen wij een overzicht en een relatief begrip leveren van de ervaringen per land met de beroeringen.

Deze artikelen moeten de notie, dat de “Arabische Lente” louter een beweging voor meer democratie zou zijn, die zich spontaan van het ene naar het andere land verspreidt, en de weg baant voor wezenlijke veranderingen in het politieke en economisch landschap, naar het rijk der fabelen verwijzen.

De term “Arabische Lente”, als zodanig, is een door het Westen opgedrongen term verzonnen door mensen die blijkbaar niets begrijpen van de ingewikkelde werkelijkheid in die regio.

In de loop van die gebeurtenissen hebben de VS en de EU hun januskoppen duidelijk laten zien. Zowel de VS als de EU repten met geen woord over de brutale repressie uitgeoefend tegen ongewapende demonstranten in de sjeikdommen aan de Perzische Golf, zoals Bahrein en Saoudi-Arabië, terwijl ze daarentegen bloedbelust onrust stookten in Libië en nu in Syrië.

Amerika is niet het goede voorbeeld voor democratisering van de Arabische wereld, bestaande uit 22 landen waarin 300 miljoen mensen leven. De decennia lange aanwezigheid van het Amerikaanse leger in Egypte, Jordanië, Saoudi-Arabië, Tunesië etc., en de daarmee gepaard gaande “vrije markt” hervormingen, zijn de oorzaken van het staatsgeweld.

Washington heeft de protestbeweging in Egypte en Tunesië gegijzeld; in Egypte is een de facto militair regime blijven bestaan en in Tunesië heeft het neoliberale beleidskader de parlementsverkiezingen van 2011 ongeschonden kunnen overleven.

Het is voor Washington niet meer nodig om autoritaire militaire bestuurders aan te stellen. Regime change kan ook door co-optatie van politieke partijen, het betalen van non-gouvernementele organisaties, door infiltratie van de protestbeweging en manipulatie van nationale verkiezingen.

Uiteindelijk staan de belangen van vreemde mogendheden en de economische agenda van de “Washington-consensus” IMF/Wereldbank, waardoor miljoenen mensen in de Arabische wereld en daarbuiten tot de bedelstaf zijn gebracht, voorop.

Bovendien hebben de Westerse mogendheden de “Politieke Islam” —zoals de Moslimbroederschap en Al Qaeda – gebruikt bij het najagen van hun hegemonistische doelen. Geheime operaties gebruikt men om de seculiere staat te verzwakken, sektarisch geweld te doen gisten en verdeeldheid te zaaien in de samenlevingen in de Arabische wereld.

In Libië werden de “pro-democratische” rebellen geleid door met Al Qaeda geaffilieerde paramilitaire brigades onder supervisie van de Special Forces van de NAVO. De hoog opgeblazen “bevrijding” van Tripoli werd gedaan door voormalige leden van de Libische Islamitische Strijdgroep.

De destabilisatie van soevereine staten middels “regime change” wordt zeer strikt gecoördineerd met de militaire planning.

De voorbereidingen voor de aanval op Syrië liggen al sedert jaren klaar. De weg naar Teheran loopt via Damascus. Een door de VS en de NAVO gefinancierde oorlog tegen Iran kan niet doorgaan zonder eerst een destabilisatie campagne (regime change), inclusief geheime spionageacties ter ondersteuning van rebellen tegen de Syrische regering.

Een “humanitaire oorlog” met het etiket van “Responsibility to Protect” (R2P), zoals in Libië, staat op de agenda van de Westerse mogendheden voor Syrië. Een dergelijk waagstuk zal ook bijdragen aan de lopende destabilisatie van Libanon.

Een militaire campagne tegen Syrië kan niet zonder de directe of indirecte medewerking van het Israëlische leger en de geheime diensten. De tot nu toe stiekeme rol van Saoudi-Arabië en Turkije in de destabilisatie van Syrië moet ook overgaan in openlijke agressie tegen de oude regionale rivaal Iran.

Een oorlog tegen Syrië kan de hel doen losbarsten in heel het Midden-Oosten en Noord-Afrika, met repercussies op wereldschaal: de historische bondgenoten van Iran, Rusland en China, zullen zich keren tegen de VS en de NAVO mogendheden; religieuze schisma’s zullen uitlopen op explosies van binnenlandse conflicten; door Westerse mogendheden uitgelokte oorlogen in Oost Afrika zullen escaleren met onvoorstelbaar menselijk lijden in een toch al door hongersnood geteisterde regio.

De tegen Syrië gerichte oorlogsplannen lopen in de pas met de plannen gericht tegen Iran.

Het vermeende kernwapenprogramma geldt daarbij zowel als excuus als rechtvaardiging. Teheran wordt ook uitgemaakt voor “staatssponsor van terrorisme” wegens vermeende steun aan het Al Qaeda netwerk.

De recente ontwikkelingen tonen het ontvouwen van een geïntegreerd aanvalsplan op Iran onder leiding van de VS met deelneming van het Verenigd Koninkrijk en Israël.

De ontplooiing van Amerikaanse en NAVO strijdkrachten geschiedt simultaan in verschillende delen van de wereld.

Het instrument voor de mondiale militarisering is de Verenigde Commandostructuur van het Amerikaanse leger: heel de planeet is opgedeeld in geografische Combatant Commands die onder controle staan van het Pentagon.

Het Pentagon wil heel de wereld militair veroveren. Volgens de voormalige Commandant van de NAVO, Wesley Clark, voorzien de plannen van het Pentagon in een reeks van oorlogstonelen: “[De] vijfjarige campagne [geldt]… voor totaal zeven landen, te beginnen met Iraq, dan Syrië, Libanon, Libië, Iran, Somalië en Soedan”.

Deze collectie essays toont aan dat de Westerse interventie in deze cruciale regio weinig van doen heeft met de zalvende uit Washington, Londen, Parijs en Berlijn ons onderdompelende retoriek over verdediging van universele mensenrechten en democratische vrijheden. Integendeel, we zijn getuige van een neo-imperialistische interventie die onredelijk en bedrieglijk is met uiteindelijk onschatbare verwoestingen in het vooruitzicht.

Michel Chossudovsky is an award-winning author, Professor of Economics (Emeritus) at the University of Ottawa. He is the Founder and Director of the Centre for Research on Globalization (CRG), Montreal and Editor of the globalresearch.ca website. He is the author of The Globalization of Poverty and The New World Order (2003) and America’s “War on Terrorism”(2005). His most recent book is entitled Towards a World War III Scenario: The Dangers of Nuclear War (2011). He has taught as Visiting Professor at universities in Western Europe, South East Asia and Latin America, acted as an adviser to governments of developing countries and as a consultant for the several international organizations. Prof. Chossudovsky is a signatory of the Kuala Lumpur declaration to criminalize war and recipient of the Human Rights Prize of the Society for the Protection of Civil Rights and Human Dignity (GBM), Berlin, Germany. He is also a contributor to the Encyclopaedia Britannica. His writings have been published in more than twenty languages.

Finian Cunningham is currently Global Research’s Middle East and East Africa Correspondent. He has written extensively on international affairs. Previously, he was based in Bahrain and witnessed the upheavals in the Persian Gulf kingdom during 2011 as well as the subsequent Saudi-led brutal crackdown against pro-democracy protests. He is now based in East Africa.

Mahdi Darius Nazemroaya is a Sociologist and an award-winning author based in Ottawa. He is a Research Associate at the Centre for Research on Globalization (CRG), Montreal. He was a witness to the “Arab Spring” in action in North Africa. While on the ground in Libya during the NATO bombing campaign, he reported out of Tripoli for several Western media. He was Special Correspondent for Global Research and Pacifica’s investigative radio program Flashpoints, broadcast out of Berkeley, California. His writings have been published in more than ten languages.