De Verenigde Staten maken van de Koreaanse crisis gebruik om de militaire omsingeling van China te versterken. Zo willen ze in de komende weken op het eiland Guam, 3400km van Korea, hun modern raketsysteem Thaad opstellen. Of Noord–Korea over raketten beschikt die deze afstand kunnen vliegen is echt koffiedik kijken. De meeste experts gaan er van uit dat Noord-Korea nog niet de mogelijkheid heeft om haar raketten met een kernkop uit te rusten.
wapenwedloop
De afkorting van THAAD staat voor Terminal High Altitude Area Defence. De VS beschikt volgens een bericht van de Washington Post, in de VS zelf over twee volledig uitgeruste batterijen Thaad, geproduceerd door Lockheed, gestationeerd in Fort Bliss in de staat Texas. Het systeem bestaat uit de lanceerinstallatie, de interceptoren, een radar en verder ‘control and communication’ en andere specifeke uitrusting.
Al in februari 2013 berichtten de Japanse media dat de VS in Japan een tweede X-Band radarsysteem wil opstellen. Deze beslissing wordt dan als bescherming tegen Noord-Koreaanse raketaanvallen verkocht aan de buitenwereld en de Japanse burgers. President Obama en de Japanse premier Shino Abe zijn tot een akkoord gekomen dat het bovenvermelde systeem in Kyotango op Honshu (het grootste eiland van Japan) opgesteld wordt. De Amerikanen beschikken al sinds 2006 op de militaire basis van Shariki over een dergelijke radar, die toen ook gerechtvaardigd werd met het gevaar van een Noord-Koreaanse aanval. De vijandige politiek en strategie van Washington is niet nieuw; het is een constante sinds de Koreaanse oorlog en verhindert een vreedzame en politieke oplossing voor het tekenen van een vredesakkoord tussen beide landsdelen. De Koreaanse oorlog eindigde in 1953 met een wapenstilstand maar tot een vredesverdrag kwam het nooit, waardoor Noord en Zuid-Korea zich sinds zestig jaar nog altijd officieel in oorlog zijn met elkaar bevinden.
In de jaren negentig ontspande het conflict tussen de twee vijandige buurlanden, er was aan beide zijden een wil tot hereniging. De Amerikaanse president G.W. Bush bezorgde het ontspanningsstreven een einde toen hij na 11 september 2011 Noord-Korea naast Irak en Iran tot de as van het kwaad verklaarde. In maart 2003 werd Irak door VS gebombardeerd en verloren ettelijke honderdduizenden Irakese burgers het leven. Hierdoor zijn de Noord-Koreaanse leiders zich terdege bewust geworden dat de huidige generatie leiders in de Verenigde Staten het begrip ‘verdediging’ ruim toepassen en niet terugschrikken voor een reële oorlog. De versterking van de militaire aanwezigheid van Washington in Azië valt onder het hoofdstuk ‘verdediging’. Hierbij mogen we niet vergeten dat Pyongyang niet over een kernwapenvloot beschikt, of dat zijn marineschepen niet voor de kust van de Verenigde Staten patrouilleren.
alibi
Washington is niet geïnteresseerd in een akkoord tussen Noord en Zuid-Korea. Dat zou immers het einde betekenen van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Zuid-Korea. Dan kan het de Koreaanse spanningen niet langer meer gebruiken als rechtvaardiging voor zijn militaire opbouw in dat deel van Azië. Vandaag verklaart de Amerikaanse staatssecretaris voor Buitenlands zaken, John Kerry, dat de Vs mee in zullen staan voor de verdediging van Japan en Zuid-Korea.
De westerse media verkondigden in alle ijver dat Noord-Korea officieel met een atoomaanval op de VS gedreigd heeft. Ze steunen hiervoor op een verklaring van de generale staf van het Noord-Koreaanse leger. Deze is een herhaling van een verordening die de staats- en partijchef Kim Jong Un een week voordien gegeven had. Hierin werd gesteld dat het volksleger genadeloos het Amerikaanse vasteland en haar militaire basissen in de Grote Oceaan op Guam en Hawaï zou aanvallen, ingeval de VS een oorlog zouden starten tegen Noord-Korea. Vraag is of dit retorisch sabelgekletter en de aangekondigde nucleaire ambitie letterlijk moeten worden genomen, of eerder moeten gezien worden als een poging om de positie aan de onderhandelingstafel te verstevigen. De Oost-Azië expert, Rudiger Frank, verklaarde in een interview met Der Spiegel online, dat Noord-Korea zeker tot dialoog bereid is als ze echt als volwaardige gesprekspartner erkend wordt. Trouwens weet Noord-Korea heel goed dat, mocht het zich in een nucleair avontuur storten tegen de VS of één van de Amerikaanse vazalstaten in de regio, het land door een nucleaire tegenaanval volledig vernietigd zou worden.
spiraal
Een bataljon van het Amerikaanse leger dat is opgeleid in chemische oorlogsvoering werd onlangs vanuit Seattle naar Zuid-Korea overgeplaatst. Een andere melding Noord-Korea wees op het feit dat de VS volgens eigen informatie niet over een troepensterkte van 28.500 militairen beschikt maar dat het werkelijke aantal 37.000 is volgens het Base Structure Report voor het jaar 2012. Een derde van deze Amerikaanse troepenmacht, 10977 militairen, is gelegerd in de militaire basis van Camp Humphreys in de nabijheid van de Noord-Koreaase grens, het sterkste Amerikaanse garnizoen in Azië. Washington wil deze basis uitbreiden van 4,9 km² naar 14,3km² en er het hoofdkwartier van de Amerikaanse strijdkrachten in Zuid-Korea vestigen.
Noord-Korea wordt door China beschouwd als een bufferstaat aan haar noordoostgrens. Peking is er zich van bewust dat Washington de spanning rond de Koreaanse crisis wil onderhouden en aanwakkeren met zijn militaire manoeuvres in de omgeving van de Noord-Koreaanse bestandslijn en voor de Koreaanse en Chinese-zeekust. De westerse regeringsleiders en politici hebben steeds de mond vol over vrede maar verzwijgen dat hun wapenleveringen aan Zuid-Korea, en de constante militaire provocaties, de situatie in de regio destabiliseren en bijdragen tot het opdrijven van de spanning.
Strategische grondstoffen
Maar het draait slechts gedeeltelijk om het kleine Noord-Korea. In feite is het Amerikaanse wapengekletter in de regio een strategisch spel tussen de VS en China voor de hegemonie in de regio. China wil niet met het dossier Noord-Korea in een conflictsituatie belanden die een gewelddadige confrontatie tussen beide grootmachten tot gevolg kan hebben. Peking heeft er alle belang bij om Noord-Korea te stabiliseren om onder meer de simpele reden dat een implosie van Noord-Korea tot grote vluchtelingenstromen naar China zou leiden. In omgekeerde richting weet men dat de VS geen gelegenheid voorbij laat gaan om Noord-Korea te destabiliseren en te isoleren precies om de betrekkingen tussen Peking en Pjongjang onder druk te zetten.
Noord-Korea is naast China het land waar strategische grondstoffen, ‘rare earth’ (“zeldzame aarde”) in grote voorraden voorhanden is, wat Washington serieus de wenkbrauwen doet fronzen. Het bergachtig land beschikt na China over een reusachtig gebied voor de ontginning van allerlei grondstoffen, maar bovenal van zeldzame aarde, dat een belangrijk grondstof is voor de geavanceerde hightech productie, de elektronica voor mobiele telefoon en mp3 spelers. Een groot deel van de bekende vindplaatsen bevindt zich in China, dat hierdoor het leeuwenaandeel van de wereldproductie voor zijn rekening neemt. Exportquota zorgen voor de verdeling tussen het eigen verbruik en de uitvoer die omwille van de schaarste op de wereldmarkt een belangrijke bron van inkomsten vormt. Het beleid van de Chinese regering om de export van zeldzame aarde te beperken werd in 2011 ingesteld. De Chinese exportquota waren in het jaar 2010 goed voor 30.258 ton, de wereldvraag was in dat jaar 48.000ton.
Deze bodemrijkdom kan in de toekomst voor Noord –Korea een belangrijke bron van deviezeninkomsten betekenen. Door de enge samenwerking met zijn kleinere buurstaat kan Peking in deze sector zijn leidrspositie als grootste exporteur van zeldzame grondstoffen verder uitbouwen. Wat dan weer de Vs niet uitkomt.
Dus laat de Koreaanse crisis maar aanslepen.
Bronnen:
North Korea or the United States: Who is a treat to Global Security – M.Chossudovsky
Obama’s “ playbook” and the t
hreat to Nucleair War – Peter Symonds
DPK’s “ State of War” declaration, is faulty translation – Scott Creighton
Sabelrasseln in Korea – Sebastian Range
Wikipedia – Zeldzame aarde
