Het stond in de sterren geschreven dat de VS zijn bondgenoten in Noord-Syrië voor de Turkse leeuwen zou gooien (zie mijn boek ‘Het Koerdisch Utopia’). Toch is het nieuws over de militaire terugtrekking toch enigszins een verrassing. Trump kraait te vroeg victorie. IS is nog lang niet verslagen. Bovendien maakten het Pentagon, noch Buitenlandse Zaken er geen geheim van dat de VS-aanwezigheid over veel meer gaat: de rivaliteit met Iran en Rusland, het omverwerpen van het al-Assad-regime, de chemische wapens (die er wellicht niet meer zijn) en in mindere mate de Syrische olievelden…
Noord-Syrië is een vlak en moeilijk te verdedigen terrein waarop Turkije en zijn extremistische jihadistische bondgenoten azen. Het multi-etnisch autonoom bestuur in Noordelijk Syrië van Koerden, Arabieren, Assyriërs en andere groepen, had geen andere keuze dan een tijdelijke tactische alliantie met de VS en andere grootmachten aan te gaan, omdat het om een overlevingsstrijd gaat. Het is in principe altijd een goede zaak als de VS zijn troepen terugtrekt (elders resulteert een militaire interventie meestal in een permanente aanwezigheid), maar dan onder de voorwaarde dat het Witte Huis NAVO-bondgenoot Turkije duidelijk maakt dat een aanval in Noord-Syrië niet zal worden toegestaan. In naam van het Amerikaans anti-imperialisme wil niemand zich laten afslachten denk ik en net zoals het linkse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Nazi’s is het soms nodig om tijdelijk samen te werken met de imperialistische tegenstander.
Het laatste wat de Koerden en hun multi-etnische bondgenoten willen is een oorlog en bezetting die zoals in Afrin, uitmondt in etnische zuiveringen, waarna er extremistische islamisten er hun mini-kalifaat in een Turks protectoraat oprichten. In Koerdische gevangenissen zitten nog vele honderden krijgsgevangenen van de Islamitische Staat. Onder hen velen met een buitenlandse nationaliteit. Niemand wil ze terugnemen en het Westen laat het vieze werk ook in dat opzicht opknappen door het SDF/YPG/YPJ. Wat gaat er met hen gebeuren als de Koerdische beweging uit het gebied wordt verdreven? Ik vrees dat er in het Witte Huis nog niet goed over is nagedacht.
Het is een zoveelste episode in het verhaal van ‘de Koerden hebben geen vrienden, behalve de bergen’, alleen zijn er zelfs de bergen niet.
Het laatste wat de Koerden en hun multi-etnische bondgenoten willen is een oorlog en bezetting die zoals in Afrin, uitmondt in etnische zuiveringen, waarna er extremistische islamisten er hun mini-kalifaat in een Turks protectoraat oprichten. In Koerdische gevangenissen zitten nog vele honderden krijgsgevangenen van de Islamitische Staat. Onder hen velen met een buitenlandse nationaliteit. Niemand wil ze terugnemen en het Westen laat het vieze werk ook in dat opzicht opknappen door het SDF/YPG/YPJ. Wat gaat er met hen gebeuren als de Koerdische beweging uit het gebied wordt verdreven? Ik vrees dat er in het Witte Huis nog niet goed over is nagedacht.
Het is een zoveelste episode in het verhaal van ‘de Koerden hebben geen vrienden, behalve de bergen’, alleen zijn er zelfs de bergen niet.
