Deze markante oneliner sprak professor Rik Coolsaet uit tijdens een discussiegesprek over het boek “Als de NAVO de passie preekt”(1) . Hij meent dat de militaire strategen met deze kernwapens al lang geen rekening meer houden, en dat ze dus op (korte) termijn werkelijk afgeschreven zijn.
Een en ander zou kunnen kaderen in eerdere verklaringen van Barack Obama, en zeker van de recente VN resolutie die het streven naar een kernwapenvrije centraal stelt(2). We brengen hier ook even in herinnering dat enkele jaren geleden al, de huidige veiligheidsadviseur van Obama, generaal Jones, toen nog chef van de NAVO in Casteau, gewezen had op de miliaire nutteloosheid van de kernbommen in Europa.
In Duitsland heeft de nieuwe coalitiepartner van de christen-democraten van Angela Merkel, de liberale FDP, zich kennelijk vastgebeten in dit kernwapendossier. Guido Westerwelle, minister van Buitenlandse Zaken in de nieuwe regering, kondigde aan te zullen streven naar “een atoomwapenvrij Duitsland” en deed in het Duitse regeerakkoord opnemen dat Berlijn de terugtrekking van de B61-bommen zal vragen. Op Duits grondgebied – in Büchel – liggen inderdaad ook nog steeds atoomwapens van Amerikaanse makelij. Dat is dus net zoals in Kleine Brogel (België), Volkel (Nederland) Incirlik (Turkije) Aviano en Ghedi (Italië). Bondskanselier Merkel zei dat de onderhandelingen hierover zorgvuldig met “onze partners in de NAVO zal worden afgestemd”.
Westerwelle lijkt er ook echt werk van te willen maken. Hij kwam met zijn Nederlandse collega, Maxime Verhagen, overeen dat beide landen zich gezamenlijk zouden inzetten voor een pleidooi voor een kernwapenvrije wereld. Hij had intussen ook een ontmoeting met de Belgische minister van buitenlandse zaken, toen nog Yves Leterme.
In navolging van zijn kanselier verzekerde Westerwelle dat een terugtrekking in volledig akkoord zal gerealiseerd worden met de NAVO-bondgenoten, waaronder dus ook België. Yves Leterme onderstreepte in de Senaat dat België voorstander is van een wereld zonder kernwapens en dat in dit opzicht de ontmanteling van de tactische nucleaire wapens op het Europees grondgebied een belangrijke etappe uitmaakte. Hij insisteerde op de noodzaak om een efficiënte benadering hieromtrent in NAVO-verband waarvan de ministers van buitenlandse zaken begin december in Brussel bijeen komen.
Tijdens een gesprek met de vredesbeweging(3) begin november, stelde minister Leterme zeer duidelijk dat hij te vinden is voor een nucleaire zero-optie. Hij verwees naar zijn ontmoeting met de burgemeester van Hiroshima in 2008 bij de herdenking van 11 november in Ieper. Daarbij verleende hij toen het Hiroshima Nagasaki protocol zijn persoonlijke steun en zou hij zoeken naar de steun van de Belgische regering om het protocol voor te leggen op de NPT herzieningsconferentie(4). Leterme is verder heel tevreden dat president Obama een kernwapenvrije wereld nastreeft.
Minister Leterme pleit voor een multilaterale aanpak en ziet geen baat bij unilaterale stappen. Het bondgenootschap van de NAVO is een belangrijk gegeven waar België niet omheen kan. De kernontwapening moet gezien worden binnen een breder kader van conventionele ontwapening. België speelde reeds een voortrekkersrol op vlak van verdragen rond anti-persoonsmijnen en clusterbommen, dus we hebben een traditie in België waarop we verder kunnen bouwen.
Voor Leterme is het vermijden van een verdere verspreiding van kernwapens (non- proliferatie) onlosmakelijk verbonden met kernontwapening. Daarbij had hij het specifiek over schurkenstaten en het kernwapenprogramma van Noord-Korea en Iran. Iran houdt zich bezig met vertragingsmanoeuvres, wat de VS zeer zenuwachtig maakt. Volgens minister Leterme zullen er pas formele stappen ondernomen worden nadat er een vrij reële kans bestaat dat de voorstellen kans op slagen hebben. Er zijn verdere gesprekken gepland met andere belangrijke bondgenoten zoals met de Britse minister van Buitenlands Zaken Miliband.
Speciaal Gezant voor Ontwapening en Non-proliferatie Werner Bauwens onderstreepte tijdens deze ontmoeting met de vredesbeweging dat de (nucleaire) militaire doctrine van de NAVO een collectieve beslissing is. “Nu zien we het begin van een denkoefening van een EU zonder kernwapens binnen NAVO-verband. Een dergelijk proces kost tijd en moet passen binnen een bredere discussie over conventionele wapens, proliferatiedreigingen en de algemene NAVO-strategie: kan die zonder nucleaire wapens?”
Deze zomer had Philippe Mahoux, PS-fractieleider in de Senaat, aangekondigd dat hij een wetsvoorstel zou indienen dat de kernwapens in België zou verbieden. De vredesbeweging zal dit dossier op de voet volgen en niet nalaten alle betrokkenen te blijven wijzen op de noodzaak van nucleaire ontwapening als echte garantie voor non-proliferatie. De druk op de beleidsmensen moet nog opgevoerd worden opdat ze deze kans zouden niet zouden laten voorbij gaan om een belangrijke stap te zetten in het dossier van de kernontwapening.
De jarenlange ijver van de brede vredesbeweging om de kernwapens uit de wereld te helpen(5), lijkt minstens In België en Duitsland een algemeen klimaat te hebben bewerkstelligd waarin er bijna geen enkel politiek leider nog echt voorstander is van het kernwapen.
Het feit dat een pro-Atlantische Leterme nu lijkt te willen werken aan de terugtrekking van de kernbommen uit Kleine Brogel, laat wellicht veronderstellen dat het Pentagon wel bereid is om deze stap – zonder enig militaire invloed – te zetten.
Hoe het ook weze, dit zijn bijzonder interessante ontwikkelingen voor de anti-kernwapenbeweging.
(Uitpers nr. 115, 11
de jg., december 2009)Noten:
(1) De Brabander L & Spriet G, ‘Als de NAVO de passie preekt’ Epo, 2009. Voor een bespreking: zie Uitpers nr. 111, juli/augustus 2009.
(2) resolutie 1887 van 24 september 2009
(3) Teirlinck P., Leterme ontvangt vredesbeweging voor gesprek over kernwapens op www.vrede.be
(4) http://www.2020visioncampaign.org/pages/484/Support_for_Protocol_growing_in_Belgium_Germany_and_Luxembourg
(5) De oproep van Stockholm van 1950 voor een kernwapenvrije wereld haalde miljoenen handtekeningen op