Bij het spraakmakende artikel van MARIO VARGAS LLOSA in de Spaanse krant El Pais (2006) over Hirsi Ali en de behandeling van Hirsi Ali door Nederland zijn de nodige kanttekeningen te plaatsen. Zo spreekt hij daarin over een schandalige knieval van de regering en de publieke opinie voor de chantage van fanatieke terroristen.
Dat is een wel erg vrijmoedige interpretatie van de zaak rond Hirsi Ali. Het was het linkse programma van de VARA Zembla, wat met uitgebreide gegevens over Hirsi Ali kwam in een speciaal daaraan gewijd programma. Zembla staat voor kwaliteitsvolle onderzoeksjournalistiek. Van chantage van fanatieke terroristen was dan ook geen sprake.
In het artikel zegt hij verder, dat Hirsi Ali “sinds meer dan een decennium met stoutmoedigheid opkomt voor de rechten van de moslimvrouwen.” Op zich is dat wel juist, maar van de kant van de moslimvrouwen in Nederland was er bijna uitsluitend kritiek op Hirsi Ali te horen, omdat ze te drammerig en te polariserend zou opereren en te weinig respect zou tonen voor de meningen van de moslimvrouwen in Nederland.
En hij spreekt over de onverwachte tussenkomst van Rita Verdonk zonder te vermelden, dat Rita Verdonk reageerde op de nieuwsfeiten, die door Zembla in de openbaarheid werden gebracht. Als verantwoordelijk minister kon ze dus niet anders doen dan reageren en kwam de reactie van de minister dus bepaald niet onverwacht.
En MARIO VARGAS LLOSA gaat er wel erg gemakkelijk aan voorbij, dat Hirsi Ali gewoon stevig gelogen heeft. En dat voor een volksvertegenwoordigster, die toch geacht kan worden een voorbeeldfunctie te hebben. Een aantal leugens waren in vrij kleine politieke kring wel bekend, maar beslist dus niet aan iedereen zoals MARIO VARGAS LLOSA het doet voorkomen. En ook die kleine kring was niet precies op de hoogte. Zo kwam haar beschermvrouwe Neelie Smit, de huidige Europese Commissaris voor Mededinging, eerder op de TV met de informatie, dat Hirsi Ali vijf bloedige burgeroorlogen in Afrika zou hebben meegemaakt. Dat was wel erg ver bezijden de waarheid. In werkelijkheid had zij een vrij onbekommerde jeugd en middelbare schooltijd.
En het programma Zembla kwam ook met geheel nieuwe informatie, waaruit bleek, dat ze minder te duchten had van haar vader en echtgenoot als ze eerder had voorgespiegeld. Ze zou op de vlucht voor hen zijn geweest had ze gezegd. In werkelijkheid heeft haar echtgenoot haar in de beginperiode van haar verblijf in Nederland in het asielzoekerscentrum zonder problemen kunnen opzoeken en heeft ze vanuit dat zelfde asielzoekerscentrum regelmatig contact gehad met haar vader. En Zembla kwam met verschillende TV beelden uit die beginperiode, waarin ze maar al te duidelijk helemaal in beeld verscheen. Als ze werkelijk bevreesd was geweest voor haar vader en echtgenoot, dan had ze zich niet laten filmen en al helemaal niet op de wijze, waarop het feitelijk gebeurde.
En natuurlijk had Hirsi Ali recht op een goede bescherming, maar als dat betekent, dat het leven in een geheel appartementencomplex wordt ontregeld, dan hebben de bewoners het recht daartegen in het geweer te komen. Andere huisvesting is dan meer op zijn plaats.
MARIO VARGAS LLOSA stelt verder: “Hoewel de beslissing van minister Verdonk een vloedgolf van kritiek teweeg bracht in gans Europa en in de politieke kringen van Nederland zelf, wat haar verplicht heeft aan te kondigen dat zij Hirsi Ali zes weken tijd gaf om haar verdediging tegen de beslissing haar de nationaliteit te ontnemen naar voor te brengen,” De termijn waar hier sprake van is, is echter gewoon een termijn, die geldt binnen een normale procedure om bezwaar aan te tekenen en heeft dus niets van doen met druk op minister Rita Verdonk.
En over het uithuwelijken. MARIO VARGAS LLOSA zegt, dat zij de man aan wie ze was uitgehuwelijkt nooit had ontmoet. Dat is niet helemaal juist. Voor het huwelijk hebben ze enkele dagen samen doorgebracht en ze bleken het toen zelfs prima met elkaar te kunnen vinden.
Voordat MARIO VARGAS LLOSA zich de volgende zin permitteert: “Het is Nederland dat een deprimerend en lamentabel schouwspel van morele bekrompenheid, politieke schijnheiligheid, schande en lafheid ten beste heeft gegeven.” mag hij echt wel eerst een beter onderbouwd artikel over de materie gaan schrijven.
Hirsi Ali kan haar agenda nu bij de door de joodse neocons gedomineerde denktank AEI met een pro-Israëlische agenda gaan promoten. Ik wens haar daarbij veel succes toe.
Mr.drs. J.J. v.d. Gulik
(Uitpers, nr. 77, 7de jg., juli-augustus 2006)
