Kanaky (Nieuw Caledonië): het Frans kolonialisme in oude gewaden is terug. De Franse president Emmanuel Macron en zijn minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin hebben het vuur weer aan de lont gestoken door zeven Kanaken, beschuldigd van oproer, naar gevangenissen in het “moederland” over te brengen. Deportaties zoals in de goede oude koloniale tijd.
CCAT
Deze week had Macron het “Congres” (Assemblée en Senaat) willen bijeenroepen om een grondwetswijziging door te voeren: hij wou daarmee het kiezerskorps van Nieuw-Caledonië uitbreiden. Door de ontbinding van de Assemblée op 9 juni, heeft hij dat uiteraard moeten uitstellen.
Zijn voorziene maatregel leidde op 13 mei tot massale protesten in de hoofdstad Nouméa en omgeving. De scholen waren onlangs pas heropend, maar zijn weer gesloten omdat er nu in de ganse archipel massaal actie wordt gevoerd tegen de arrestatie en overbrenging van zeven Kanaken, leden van de ‘Cellule de coordination des actions de terrain’ (CCAT). Onder hen Christian Tein die wordt beschouwd als de leider van die CCAT. Deze ‘cellule’ coördineerde sinds mei de acties tegen Macrons plannen. Voor politie en justitie is de CCAT de hoofdschuldige voor de gebeurtenissen in mei.
De zeven waren samen met enkele andere vorige week woensdag opgepakt. De beschuldiging luidt onder meer deelname aan een bende met het oog op het plegen van misdaden. Na enkele dagen opsluiting in Nouméa werden ze voor een onderzoeksrechter gebracht. Om 2 uur ’s ochtends kregen ze te horen dat ze naar gevangenissen in Frankrijk werden gestuurd, op 17.000 kilometer. Een uur later waren ze al onderweg naar vier verschillende gevangenissen.
Koloniale justitie
De Union Calédonnienne(UC), die deel uitmaakt van het FLNKS (Kanaaks Socialistisch Bevrijdingsfront dat de beweging voor onafhankelijkheid overkoepelt), heeft het over “koloniale rechtspraak”. De overbrenging naar Frankrijk roept bij de Kanaken herinneringen op aan de zware repressieperiodes van het kolonialisme toen Kanaakse militanten ook naar Europa werden gedeporteerd. Deportatie van tegenstanders was een vast en massaal gegeven van het Frans kolonialisme.
De Kanaakse bewegingen zeggen verbijsterd te zijn door deze deportatie. Die komt net terwijl de rust stilaan terugkeert na de onlusten van mei. Deze week zijn ook ver buiten Nouméa barricades opgeworpen en kwam het op diverse plaatsen tot botsingen tussen actievoerders en oproerpolitie. Een gemeentehuis en een politiebureau zijn in de vlammen opgegaan, er wordt gevreesd dat er nog zullen volgen.
Niets geleerd
Macron heeft dus niets geleerd uit zijn enorme flater in mei. Vooraf had zowat iedereen met kennis van het terrein, gewaarschuwd niet aan het kiezerskorps te raken. Maar de president zette toch door, met het voorspelde oproer tot gevolg.
Het enige wat hij de voorbije dagen deed, was een “brief aan de Nieuw-Caledoniërs” om te zeggen dat alle barricades weg moeten en dat de verantwoordelijken voor het geweld zullen gestraft worden. Daarop werden talrijke Kanaakse leiders gearresteerd en gedeporteerd. Macron en Darmanin denken dus een koloniaal probleem met repressie te kunnen oplossen. Macron doet het in de plaats van Marine Le Pen.
Meer over dat Frans kolonialisme in deze regio:
https://blogs.mediapart.fr/histoire-coloniale-et-postcoloniale/blog/240624/en-kanaky-la-france-renoue-avec-la-deportation-coloniale