Er was behoorlijk wat te doen afgelopen week rond de verboden en weer toegestane bijeenkomst van de uiterst rechtse partijen in Brussel. De ‘National Conservatism Conference’ was al door twee hotels eerst geboekt en dan weer geannuleerd en vond uiteindelijk onderdak in een hotel in Sint-Joost-ten-Node. Tot burgemeester Emir Kir er lucht van kreeg en er de politie op afstuurde. Schande! Is er in ons land geen vrijheid van bijeenkomst en vrijheid van meningsuitdrukking? Premier Alexander De Croo was verbolgen, ‘ongrondwettelijk’! De Raad van State besliste meteen dat de bijeenkomst moest kunnen plaats vinden.
Nu zijn er inderdaad heel wat goede redenen om een dergelijke bijeenkomst geen stokken in de wielen te steken. Mocht de conferentie hebben plaats gevonden zonder meer, er zou nauwelijks een haan naar gekraaid hebben. Nu kregen deze uiterst rechtse lui véél te veel aandacht. En mochten ongestraft hun gif spuien. België is een dictatuur, zei Eric Zemmour. Hier heerst de sharia!
Burgemeester Kir kreeg er eveneens van langs. Was dat dan geen rechtse dissident die door de Parti socialiste ooit werd uitgesloten? Waar haalt hij het gezag vandaan om op te treden tegen uiterst rechts?
Het neemt niet weg dat er toch goede redenen zijn om nog even goed te kijken welk vlees er in de Brusselse pan lag afgelopen week.
De ‘National Conservatism Conference’ is een bijeenkomst van uitgesproken uiterst rechts. Op het programma in Brussel stonden Victor Orban van Hongarije, Morawiecki van Polen, Eric Zemmour van het Franse ‘Reconquête’, Nigel Farage van het onzalige ‘Brexit’, Suella Braverman die migranten naar Rwanda wil verschepen … geen lui om kersen mee te eten. De beruchte Dalrymple voor wie arme mensen hun ellende aan zichzelf te danken hebben, komt er vaak spreken.
Het geheel is in handen van de Edmund Burke Stichting (Edmund Burke was de denker voor wie mensenrechten ‘nonsens op stelten’ waren). Verder komt er steun van het Herzl Instituut in Israël, het Donau Instituut, Nazione Futura, goed bekend bij de Italiaanse premier Giorgia Meloni, en de Duitse Kardinaal Gerhard Ludwig Müller die door de huidige paus aan de deur van het Vatikaan werd gezet.
Hoeft het gezegd dat er uitstekende banden zijn met de Conservative Political Action Conference in de Verenigde Staten, waar alle grote namen van Amerikaans – Noord en Zuid – uiterst rechts in thuis horen. Van Trump tot Ron de Santis, van Milei tot de Chileense Kast en uiteraard de Braziliaanse Bolsonaro. Ze leven van en werken voor complottheorieën. Om nog te zwijgen over de talloze ‘fake truths’ en desinformatie die ze verspreiden.
Ook in Brussel stond desinformatie op de agenda. Het Vlaams Belang vond het nodig berichten te verspreiden als zou de Liga voor de Mensenrechten de aanstoker zijn geweest van het verzet tegen de Conservatieve Conferentie. De Liga protesteerde, maar het Belang blijft volhouden. ‘Moedwillige desinformatie ondergraaft het recht op vrij meningsuiting en democratie, zo reageert de Liga in een persbericht.
Maar goed, ook rechts heeft krachtens de artikelen 19 en 26 van de Belgische grondwet het recht op vrije meningsuiting en het recht om vreedzaam en ongewapend te vergaderen. Die rechten zijn kenmerkend voor de ‘Europese waarden’ die trouwens ook in het Verdrag van de Europese Unie en in het Handvest voor Fundamentele Rechten zijn vastgelegd.
We kunnen trots zijn op ons land dat deze rechten zo goed gerespecteerd worden. Want elders is dat zeker niet het geval, wel integendeel.
Eveneens afgelopen week werd een meeting geannuleerd van Jean-Luc Mélenchon in Rijsel. Met het oog op de Europese verkiezingen wilde hij samen met Rima Hassan, nummer 7 op de lijst een meeting houden aan de Universiteit. Rima Hassan is een Frans-Palestijnse die sinds ze op een verkiesbare plaats staat, al behoorlijk wat bagger mocht verwerken. De universiteit annuleerde de bijeenkomst. Mélenchon zocht een alternatieve plek, vond die en hop, de Prefect verbood de meeting. De vergadering werd georganiseerd door ‘Libre Palestine’, een vereniging die volgens Frans rechts (Macronisten, Républicains en Rassemblement national) ‘anti-semitisch’ is. Mélenchon die wel rad van tong is en een straffe uitspraak niet schuwt is echter nog nooit of te nimmer op iets anti-semitisch betrapt. Toch zijn in deze verkiezingscampagne al vijf conferenties van hem geannuleerd. ‘De stem van zij die tegen een genocide zijn, mag niet worden gehoord’, zo stelt hij terecht.
Of neem Duitsland. Nancy Fraser, bekend filosoof en feministe, mocht er niet komen spreken. Yanis Varoufakis zijn meeting werd verboden en hijzelf mag het land niet meer binnen. In Berlijn worden progressieve joodse activisten trouwens gewoon gearresteerd.
Twee directeurs van beroemde Universiteiten in de V.S., waaronder Harvard, moesten hun ontslag indienen omdat ze niet hadden belet dat pro-Palestijnse stemmen werden gehoord. Een derde directeur, van Columbia University, wordt momenteel aan de tand gevoeld.
Kortom, de ‘waarden’ waar we trots op zijn, ze staan zwaar onder druk. Wat in België is gebeurd, waar uiteindelijk dan toch de rode loper is uitgerold voor uiterst rechts geeft te denken. Dat de Vlaamse premier een onderzoek beveelt naar twee Vlaamse organisaties, Vrede en De Wereld Morgen zal wellicht enkel met ‘goed bestuur’ te maken hebben.
