De redactie van Uitpers nam de verdediging van Abou Jahjah op tegen de hysterische campagne waarvan hij en de AEL slachtoffer waren (zie Uitpers december 2002), maar nam wel afstand van zijn reactionaire standpunten. Jahjah is helemaal niet reactionair, luidde het in een reactie (Uitpers januari 2003).
Laten we gewoon citeren uit het interview dat Humo op 10 september 2002 met Jahjah publiceerde en waarvan de inhoud door betrokkene bij ons weten niet werd betwist.
Op de vraag wat hij denkt van vrouwen die gaan werken:
"Ik heb er geen enkel probleem mee dat die vrouwen werken, want het overleven van hun familie staat op het spel. Maar ik verberg niet dat in onze cultuur de conservatieve familiewaarden heel belangrijk zijn. Ook voor meisjes die nu gaan werken, terwijl ze veel liever halftijds of voltijds voor hun kinderen zouden zorgen. Onze meisjes zijn niet gecomplexeerd door het feminisme, hè. Bij ons is het geen schande om te zeggen: ik ben een moeder en wil mijn leven wijden aan de opvoeding van mijn kinderen. Met dat conservatisme is toch niets mis? Het wérkt. Die vrouwen voelen zich niet minder dan hun mannen, hoor".
Op de vraag over scheiding van kerk en staat:
« Maar de scheiding tussen kerk en staat betekent dus niet dat godsdienst niet relevant is in een politieke discussie, anders plegen de miljoenen Europeanen in de christen-democratische beweging óók inbreuk op de scheiding tussen kerk en staat. Je kan wel degelijk een politiek programma inspireren en baseren op een godsdienst… »
Voor zover ons bekend aanvaarden die christen-democraten op talrijke vlakken de scheiding tussen kerk en staat niet. Kijk maar naar hun houding tegenover abortus en euthanasie, punten waarop ze hun godsdienstig geïnspireerde standpunten aan de rest van de samenleving willen opdringen.
Over homoseksualiteit:
« Ik zeg niet dat homoseksuelen gediscrimineerd moeten worden, al vind ik dat ze uitzonderingen zijn en dat heteroseksualiteit de norm is…. Wij zijn gewoon godsdienstige mensen die geloven dat god vrouwen voor mannen geschapen heeft en mannen voor vrouwen. Dat is toch niet raar? De katholieke godsdienst heeft toch dezelfde visie?
Dat laatste is waar, maar ook dat kunnen we toch alleen maar reactionair noemen.
Vrouwen, homo’s, kerk en staat, gaat het hier slechts om details? Integendeel, het gaat hier om een wezenlijke inzet om tot een verdere democratisering van de samenleving te komen. Het is natuurlijk waar dat het ook bij ons generaties duurde eer er die processen op gang kwamen, ze zijn bovendien verre van afgerond. Maar het is ons inziens wel belangrijk te weten waar een persoon of een partij op die punten staat, in welke richting die persoon wil gaan.
Is Jahjah daarom een reactionair? Na diverse debatten met Jahjah te hebben gevolgd, blijven we op veel terreinen op onze honger. Maar op de hier hoger vermelde terreinen verdedigt hij geen progressieve, wel reactionaire standpunten. Misschien kunnen de discussies hem tot andere gedachten brengen op die terreinen en tot meer duidelijkheid op andere.
(Uitpers, nr. 38, 4de jg., februari 2003)
