Het Hof van Cassatie verwierp vandaag het beroep van de Belgische wapenhandelaar Jacques Monsieur tegen zijn veroordeling op 19 oktober 2018 door het Brusselse hof van beroep tot 4 jaar effectieve gevangenis plus boetes en inbeslagnames.
Eerder op 1 juni 2017 kreeg de man in eerste aanleg 3 jaar cel toegemeten. Het betrof hier illegale wapenverkopen via kompanen in Frankrijk, Zwitserland en Polen aan o.m. Iran, Indonesië en Mauritanië.
De Iran-Contra-Affaire en de Mossad
De man opereerde natuurlijk geheel in de anonimiteit. Door zijn betrokkenheid bij de burgeroorlog in de Republiek Congo (Brazzaville) op het einde van de jaren negentig verzeilde hij echter in het grote schandaal rond de Franse oliemaatschappij Elf Aquitaine – die men daarna maar liet overnemen door Total – raakte zijn naam in de media en hij in voorarrest. Waarop hij vluchtte naar Iran waar men zo ontdekte dat hun wapenhandelaar een spion was.
Opvallend is dat federaal parketmagistraat Véronique Melot in eerste aanleg maar 2 jaar vroeg en in beroep 3 jaar. De rechters deden er dus telkens een jaar bij. Ergens begrijpelijk want de man is een recidivist pur sang die voordien voor gelijkaardige feiten en spionage in de cel zat in Iran, Turkije, Frankrijk, België en de VS (1). Een deskundige van het internationaal gevangeniswezen dus.
Jacques Monsieur zag vandaag zijn beroep bij het Hof van Cassatie tegen zijn eerdere veroordeling tot 4 jaar cel vandaag verworpen. In Le Soir en De Morgen gaf men hem vroeger de bijnam de Vos.
Hij was vooral een spion voor de Mossad die via het klantenbestand van zijn vader, een notaris uit Lot bij Halle, in contact kwam met de Brusselse jetset zoals de joodse textielbaron Pierre Salik van de gelijknamige jeansbroeken.
Zijn liefde voor de paardensport bracht hem onder meer naar Polen toen de Berlijnse Muur er nog was en zo de spionage. Hij was reserveofficier in het leger en informant voor de AIVD, onze militaire spionagedienst, en haar zusterorganisaties zoals het Amerikaanse Defense Intelligence Agency (DIA).
Zo was hij betrokken bij het Iran-Contraschandaal uit het midden van de jaren tachtig van de vorige eeuw waarbij de VS via Israël in het geheim wapens leverde aan het Iran van de Ayatollahs. Een land dat toen in oorlog was met het Irak van Saddam Hoessein, zelf een ex-agent van de CIA. De zaak leidde bijna tot het afzetten van de Amerikaanse president Ronald Reagan.
Toen in 1991 de oorlog tegen Joegoslavië uitbrak en de VS en EU via de Verenigde Naties een wapenembargo tegen dat land eisten en kregen ging de DIA als het ware de dag nadien bij Jacques Monsieur vragen om aan de vrienden in Kroatië wapens te leveren. Waarbij de NAVO, die de Adriatische Zee controleerde, zorgde dat dit ogengestoord kon doorgaan.
Vervalste handtekeningen luchtmachtbazen
In 1993 – 8 jaar na het uitlekken van de eerdere wapenleveringen aan Iran – vroeg de Mossad, de Israëlische veiligheidsdienst, dan aan Monsieur om in de VS voor de Iraanse luchtmacht vliegtuigonderdelen en materiaal voor de luchtafweer te kopen. Iets wat toen streng verboden was. Monsieur was hun infiltrant in het enorme Iraanse militairindustriële complex.
Samen met een kompaan uit Asse vervalsten zij daarbij de handtekeningen van de chef van de Belgische luchtmacht en het hoofd van de aankoopdienst van de luchtmacht in Evere. Toen men Monsieur een eerste maal in België veroordeelde gebeurde dat dan ook achter gesloten deuren. Te gênant vermoedelijk. Nu echter greep de rechtspleging zoals het hoort in alle openheid.
De zaak verjaarde normaal in april maar het snelle optreden van zowel het hof van beroep als Cassatie verhinderde dat. Het is vooral dankzij het federaal parket en magistraat Véronique Melot dat de zaak met een veroordeling werd afgesloten.
Eerder toen het dossier bij het Brusselse parket zat leek het nergens te geraken. Het was zelfs een van de argumenten van de advocaten van Monsieur toen de zaak in beroep voorkwam. Het onderzoek had volgens hen immers te lang aangeslepen. Hun argumenten haalden het wel niet.
Ondertussen is er echter geen tekort aan moordwapens voor de illegale wapenhandelaars, de handelaars des doods. Dat al Qaeda in Irak, Syrië, Libië en Jemen geen tekorten aan wapens hebben is duidelijk.
En ISIS en al Qaeda kopen die uiteraard niet officieel bij bijvoorbeeld FN in Herstal. Die weten wel andere wegen te vinden zoals het werken via enkele Arabische golfstaten zijnde de Verenigde Arabische Emiraten. Of als naar gewoonte via de VS.
Het is er als steeds gewoon zakendoen. Alleen noemen ze nu niet meer Jacques Monsieur. Lees er maar het rapport van het Britse Conflict Armament Research ‘The weapons of the Islamic State’ (2) over na.
Het is een door de EU en Duitsland besteld dossier die zwart op wit toont hoe men vanuit Bulgarije – dus de EU! – massaal wapens leverde aan ISIS. Het werk van o.m. de VS en Saoedi-Arabië. Tot na de verovering van de Iraakse miljoenenstad Mosoel voor de VS en voor Saoedi-Arabië toen Mosoel door het Iraakse leger reeds praktisch omsingeld was.
Meer info: Willy Van Damme, ‘Handelaar des doods”, Borgerhoff & Lamberigts, 2011, 255 pagina’s.
Noten
1) Het staat nu vast dat men Jacques Monsieur in Panama ontvoerde waarna hij in de VS voor de rechter werd gesleurd. Een nepproces dus. De ontvoering gebeurde vermoedelijk op 27 augustus 2009 na uitlokking? Alles was het werk van de Drugs Enforcement Administration (DEA). Iets wat een woordvoerder van DEA achteraf tijdens een gesprek zelf toegaf. “Wij hebben hiervoor de nodige expertise”, vertelde de man.
2) Conflict Armament Research, http://www.conflictarm.com/reports/weapons-of-the-islamic-state/.
